صفحه محصول - پاورپوینت با عنوان جلسه ششم نقش حلال در سنتز موادآلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 28 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

به نام خدا جلسه ششم: فهرست مطالب: نقش حلال در سنتز موادآلی حلال های جایگزین حلال های ایمن تر استفاده از آب به عنوان حلال در واکنش های سنتزی استفاده از مایعات یونی نقش حلال در سنتز موادآلی معمولا اولین نقش حلال ایجاد محیطی است که در آن مواد اولیه می توانند با همدیگر برخورد نموده و واکنش دهند نقش حلال را می توان به شرح ذیل خلاصه نمود: بستر مناسب برای انتقال و کنترل حرارت، با هر حلالی دما در حالت رفلاکس ثابت باقی می ماند و نگرانی برای تغییر درجه حرارت وجود ندارد. به عنوان مثال در صورتیکه دمای 76 درجه نیاز است از اتیل استات و یا حلال های با نقطه جوش مشابه استفاده می گردد. وسیله ای برای جداسازی و خالص سازی محصولات می باشند و همچنین در صنعت عطر سازی، رنگ سازی، دارو سازی و ... امکان تولید محصولات با غلظت های مختلف را ممکن می سازد. تامین بخشی از انرژی اکتیواسیون توسط حلال از طریق حلال پوشی گونه های واکنش دهنده مقدور می گردد. به گونه ای که اگر از حلال استفاده نشود معادل انرژی مورد نیاز برای انجام واکنش در فاز گازی، انرژی لازم است. حلال ها قطبی غیر قطبی قطبی پروتون دار (Protic Solvent) قطبی بدون پروتون (Aprotic Solvent) هگزان، آلکان ها، تتراکلرید کربن و... آب، اسید استیک، الکل ها استن، اتر، استونیتریل به عنوان مثال واکنش زیر در صورتی که در حلال آب نباشد، باید معادل انرژی لازم برای تفکیک پیوند کربن - برم ( C – Br ) را تامین نمود. در حالی که در حضور آب این مقدار انرژی به کمتر از یک پنجم کاهش می یابد. برای واکنش های SN2، حلال های قطبی بدون پروتون مناسب می باشند. زیرا حلال هائی مانند استن، استونیتریل، تتراهیدروفوران، DMF , DMSO , HMPA یون مثبت را حلالپوش می کنند و آنیون را ( که به عنوان نوکلئوفیل عمل می کنند) رها می سازند، و فعالیت آن را افزایش می دهد. در صورتیکه حلال قطبی پروتون دار برای واکنش های SN1 مناسب می باشند. زیرا در این واکنش ها حد واسط های یونی تشکیل شده در حلال ها ی پروتون دار بیشترین پایداری را دارند. حلال دی متیل سولفوکساید (DMSO) دارای پیوند دوگانه گوگرد – اکسیژن بوده که به شدت قطبی است و دانسیته بار منفی روی اتم اکسیژن بیشتر بوده و اتم گوگرد دارای دانسیته بار مثبت می باشد. بار مثبت در داخل مولکول قرار دارد و امکان برهم کنش با یونهای منفی محیط را ندارد. در حالیکه بار منفی در نوک مولکول قرار دارد و به سهولت با کاتیون های موجود در محیط (مانند یون مخالف هسته دوست) برهم کنش داشته و به اصطلاح کاتیون حلال پوش شده و آنیون که حلال پوشی موثری روی آن صورت نمی گیرد و با آزادی بیشتری وارد واکنش می شود. در نتیجه سرعت انجام واکنش نوکلئوفیلی افزایش پیدا می کند.