صفحه محصول - پاورپوینت با عنوان سلامت الکترونیک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 30 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

سلامت الکترونیک سلامت الکترونیک (e-Health) یک زمینه نوظهور از برخورد انفورماتیک، پزشکى، بهداشت عمومى و تجارت است که از طریق شبکه جهانى وب (world wide web) و تکنولوژى هاى مرتبط با آن ارتقا و تکامل مى یابد. سلامت الکترونیک را نه تنها به عنوان یک توسعه فنى بلکه به عنوان حالتى روحى، طرز تفکر و یک حرکت عمومى جهانى مى توان توصیف کرد. براى توصیف واژه سلامت الکترونیک باید از فناورى اطلاعات و ارتباطات (Information Communication Technology)در بخش سلامت بهره برد. اطلاعات دیجیتالى در بخش سلامت و بهداشت براى مقاصد بالینى و آموزشى و مدیریتى از طریق الکترونیکى، انتقال ذخیره و بازیابى مى شود. سلامت الکترونیکى یک زمینه جدید و روبه رشد از تلاقى اطلاع رسانى پزشکى ـ سلامت عمومى و مبادلات تجارى است که به خدمات و اطلاعات سلامت ارائه شده و یا تقویت شده از طریق اینترنت و فناورى هاى وابسته اطلاق مى گردد. در مفهومى وسیع تر این واژه نه تنها به توسعه فناورى اشاره مى کند بلکه زمینه اى جامع براى ارتقاى محلى ـ منطقه اى و بین المللى مراقبت بهداشتى با استفاده از فناورى اطلاعات و ارتباطات است. تاریخچه پرونده ی سلامت الکترونیک (قبل از انقلاب اسلامی تاکنون) قبل از انقلاب: از سابقه استفاده از رایانه در مراکز پزشکی و بهداشتی- درمانی کشور در پیش از انقلاب سال 57 ، اطلاعات چندانی در دست نیست. احتمالاً چنین سابقه ای اصلاً وجود ندارد. چرا که به کار گیری رایانه های بزرگ (Main Frame) شرکت IBM در ایران که از اواسط دهه 40 در ایران شروع می شود، محدود به دستگاه ها و نهاد های کلان کشوری بوده که بهداشت و درمان کشور را شامل نمی شد. ظاهراً در سال های پایانی نظام پیشین، مطالعاتی برای استفاده از امکانات رایانه ای برای ساماندهی اطلاعات امور درمان در سازمان تامین اجتماعی و وزارت بهداری وقت، تحت پروژه ای با عنوان Electronic Data Exchange انجام می گیرد که با وقوع انقلاب ناتمام می ماند. آزمایشگاه های تشخیص پزشکی اولین مراکزی بودند که در ایران از رایانه استفاده کردند .آزمایشگاه های ایران برای نخستین بار در سال های اول انقلاب موفق به چاپ نتایج آزمایش های بیوشیمی، بر فرم های رایانه ای شدند. در عین حال می توانستند نتایج آزمایش های بیماران را با استفاده از فلاپی دیسک های 5.25 اینچ بایگانی کنند . که نخستین تجربه پرونده الکترونیک بیمار کشور محسوب می شود دهه 60:دهه 1360 با تجربه کاربری سیستم های مکانیزه در آزمایشگاه های تشخیص پزشکی )و به ندرت برخی از رادیولوژی ها و مطب ها( در حوزه سلامت همراه بود . از ویژگی های مهم این دوره، پذیرش فهرست صورت حساب رایانه ای آزمایشگاه ها توسط سازمان بیمه خدمات درمانی و حتی تایید کتبی موضوع توسط اداره اسناد پزشکی بیمه مذکور است که در دستگاه های اداری کشور، یک تحول تلقی می شد و به تغییر جدی در تقاضای نرم افزار توسط آزمایشگاه های کشور انجامید. دهه 70: در اوایل دهه 1370 با مطرح شدن » نظام نوین« در اداره بیمارستان های کشور، تجدید نظر در روال های جاری ثبت و ضبط اطلاعات و اسناد در بیمارستان ها به عنوان یک ضرورت احساس می شد. در فعالیت های مرتبط با تولید و اجرای سیستم های مکانیزه در مراکز پزشکی کشور به ویژه سیستم های مکانیزه بیمارستانی، شرکت های زیادی در بخش خصوصی کمک کردند تشکیل مرکز مدیریت آمار و فناوری اطلاعات و ایجاد مدیریت تحقیق و توسعه در سال ١٣٨٦موجب شد مطالعات قبلی در خصوص پرونده الکترونیک سلامت با سازماندهی جدید پیگیری شود پس از تغییراتی که در تیم سلامت الکترونیک به وجود آمد، موضوع سلامت الکترونیک در دو شاخه کارت هوشمند سلامت و پرونده سلامت الکترونیک در کشور دنبال شد. موضوع اول در شرکت توسعه سلامت الکترونیک هدی پیگیری شد و موضوع دوم در وزارت بهداشت به کار خود ادامه داد. از اسفندماه 1386 حدود ٢٥٠ هزار بیمه شده مراجعه و اطلاعات و مدارک خود را تکمیل کردند که از این تعداد تاکنون پرونده حدود ١١٠ هزار نفر توسط سازمان تایید شده و کارت های آن ها تولید و توزیع شده است شرکت توسعه سلامت الکترونیک هدی )وابسته به سازمان تامین اجتماعی ) جمع بندی نظام الکترونیک سلامت ملی فراهم کردن یک ساختار ارتباطی یکپارچه موثر، کارا و با پشتوانه برای تمام افراد درگیر در ارائه و دریافت خدمات سلامت تسهیل ارتباط بین افراد مشارکت کننده در ارائه خدمات سلامت اطمینان از این که خدمات مورد اعتماد، سریع و مطابق با اهداف هستند ایجاد زیربنایی برای انعطاف پذیری و استفاده از فن آوری اطلاعات برای تمام کاربران اطمینان از امنیت ساختار و ایجاد دسترسی برای کاربران مجوز دار با اطمینان از حفظ حریم شخصی و اعتماد افراد اطمینان از سازگاری ساختار با استاندارد های ملی و بین المللی فن آوری ارتباطات و اطلاعات اطمینان از سودبخش بودن تغییرات برای کاربران از راه برنامه های پژوهشی و آموزشی