صفحه محصول - پاورپوینت با عنوان رایانش ابری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 54 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

بنام خدا پدیدار شدن نرم اقزار های غیر قابل کنترل و اپلی کیشن های روزآمدی که به همه کاربران یک محور مشترک خدمات نوین مالی و غیرمالی ارائه میدهند ، آینده حرفه حسابداری را در هاله ابهام فروبرده است. در این کارگاه آموزشی کوشش خواهد شد مختصات دو فن آوری جدید که تصور میشود حرفه حسابداری را بطورکلی و حسابرسی را بطور اخص مورد تغییر اساسی دهند ، مورد بحث قرارداده شود بطورکلی ، دیتاسنترهای سخت افزاری و نرم افزارهای تامین کننده ی سرویس پردازشی را «رایانش ابری» می نامند. رایانش ابری یک روش نوین پردازش است که در آن منابع قابل گسترش و اغلب مجازی شده، به صورت یک سرویس پردازشی و از طریق شبکه های ارتباطی مانند شبکه های محلی و اینترنت عرضه می شود. محوریت این مدل، سرویس دهی به کاربر بر اساس تقاضا است، بدون آن که کاربر نیازی به تجهیزات خاصی برای پردازش داشته یا از محل انجام این پردازش آگاه باشد. این سرویس را می توان به شبکه برق رسانی تشبیه کرد که مشترک بدون نیاز به داشتن اطلاع از نحوه ی تولید برق و مکان دقیق تولید آن، تنها با اتصال از طریق یک درگاه، انرژی لازم برای استفاده از وسایل الکتریکی خود را تامین می کند.در سال های اخیر رایانش ابری در حال تبدیل شدن به یک فن آوری مهم در حوزه ی فن آوری اطلاعات است. متخصصان این حوزه بر این باورند که رایانش ابری (Cloud Computing)، فرآیندها را در حوزه ی فن آوری اطلاعات دگرگون خواهد کرد. رایانش ابری (Cloud Computing) چیست؟ هدف اصلی فن آوری رایانش ابری (Cloud Computing) ، امکان دسترسی به حجم عظیمی از منابع محاسباتی که به صورت مجازی سازی صورت گرفته ، می باشد. این عمل با استفاده از تجمیع منابع و ایجاد یک سیستم یکپارچه انجام می شود. در این مدل از سرویس های محاسباتی، پرداخت هزینه توسط مشتری نیز بر اساس مقدار و مدت استفاده از منابع انجام می شود. منطق رایانش ابری (Cloud Computing)، اشتراک زمانی است؛ به این معنی که منابع مختلف رایانه میان چند کاربر با بهره گرفتن از شگردهای چندبرنامه ای و چندوظیفه ای به اشتراک گذاشته می شود. این راهکار اولین بار در دهه 1950 مورد استفاده قرار گرفت؛ زمانی که به دلیل قیمت بالا و اندازه بزرگ رایانه های مرکزی، امکان تهیه رایانه برای هر کاربر وجود نداشت، در نتیجه با این روش، چند کاربر به یک رایانه مرکزی دسترسی داشتند و به طور مشترک از خدمات آن استفاده می کردند. بنابراین می توان سرویس های ابری را تکامل تدریجی راهکارهای به اشتراک گذاری رایانه ها در دهه 1950 دانست. در دهه 1970 میلادی، ایده ی ماشین های مجازی مطرح شد که امکان استفاده از چند محیط محاسباتی متفاوت روی یک محیط فیزیکی واحد را امکان پذیر می ساخت، این ایده، اشتراک زمانی را که در دهه 1950 مطرح شده بود، به سطح جدیدی ارتقا داد. در دهه 1990 میلادی، شرکت های مخابراتی امکان دسترسی به ارتباطات مجازی سازی شده را امکان پذیر ساختند. به این وسیله به جای ایجاد ساختارهای فیزیکی مستقل برای هر کاربر، امکان به اشتراک گذاری زیرساخت های فیزیکی برای طیف وسیعی از کاربران فراهم شد. تاریخچه سرویس های ابری