صفحه محصول - مبانی نظری و پیشینه پژوهش مفاهیم افشای اطلاعات حسابداری و ارزش اطلاعات حسابداری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 33 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏2-1- مقدمه
‏ ‏ ‏یکی از اهداف گزارشگری مالی، تهیه و ارائه اطلاعات، جهت فراهم کردن مبنایی برای تصمیم گیری منطقی سرمایه ‏گذاران و اعتبار دهندگان می‏‏باشد. در این راستا اطلاعات باید مفید و مربوط‏ بوده و توان اثرگذاری بر تصمیم‏‏گیری اقتصادی افراد را دا‏شته باشد و منجر به بهترین تصمیم‏‏گیری شود. از سوی دیگر برای مفید واقع شدن اطلاعات مالی در‏ تصمیم گیری گروه‏‏های مزبور، هدف‏‏های حس‏ابداری و گزارشگری مالی ایجاب می‏‏کند که اطلاعات مربوط به گونه ای مناسب افشا و دسترسی به این اطلاعات برای همگان ممکن باشد.
‏افشای اطلاعات فرآیند تهیه اطلاعات از شرکت گزارشگر به بازارهای مالی است. شرکت‏‏هایی که به ‏طور اختیاری اطلاعاتی را افشا می‏‏کنند که به وسیله مراجع قانون گذار اجباری برای ارائه آن‏‏ها وجود ندارد، برای شکل دا‏دن توقعات مشارکان بازار تلاش می‏‏کنند و از این رو به واسطه افشای اطلاعات اضافی از شرا‏یط معامله با این اشخاص منفعت می‏‏برند (مدهانی‏. Madhani
‏،2009).
‏ افشا به مفهوم انتشار اطلاعات است، اما عکس العمل حسابداران نسبت به اصل افشا چندان که باید، جالب نیست. امروزه افشای اطلاعات تنها محدود به اطلاعات مالی در چارچوب گزارش‏‏های مالی نیست، بلکه شرکت‏‏ها معمولاً دسته‏‏ای از اطلاعات غیر مالی را نیز با هدف اثرگذاری بر تصمیمات استفاده ‏کنندگان بالفعل و بالقوه افشا می‏‏کنند. افشای اختیاری، نبود تقارن اطلاعاتی م‏یان سرمایه‏‏گذاران و مدیران شرکت‏‏ها و همچنین‏ نبود تقارن اطلاعاتی میان گروه‏‏های مختلف سرمایه گذاری را از طریق ایجاد ‏توازن میان میزان آگاهی، کاهش می‏‏دهد. میزان افشای اختیاری ک‏ه عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش می‏‏دهد، وابسته به میزان مفید بودن این اطلاعات است که بر اساس چارچوب نظری گزارشگری مالی، اطلاعاتی مفید هستند که مربوط، اتکاپذیر، مقایسه پذیر، به موقع و فهمیدنی باشند. اطلاعاتی مربوط است که بر تصمیم های اقتصادی استفاده کنندگان در ارزیابی روی‏دادهای گذشته، حال یا آینده یا ‏تأیید‏ ‏یا تصحیح ارزیابی‏‏های گذشتة‏ آن‏‏ها مؤ‏ثر واقع شود.
‏بنابراین كلية ‏واقعيت‏هاي ‏با ‏اهميت ‏واحد ‏اقتصادي ‏بايد ‏به ‏گونه‏اي ‏مناسب ‏و ‏كامل ‏افشا ‏شوند، ‏تا امكان ‏اتخاذ ‏تصميم ‏فراهم ‏گردد ‏و ‏از ‏سردگمي ‏جلوگيري ‏به ‏عمل ‏آورد.
‏2-2- مبانی نظری ‏تحقيق
‏2-2-1- افشای اطلاعات
‏گروه‏‏های استفاده کننده از گزارشات مالی از افراد و اقشار مختلف اجتماع با اهداف و سطوح آگاهی متفاوت تشکیل شده است. به این ترتیب، تنظیم گزارش‏‏های مالی به نحوی که بتواند اطلاعات مورد نیاز تمام استفاده
‏کنندگان را فراهم سازد، میسر نمی‏‏باشد.‏ ‏از طرفی اصل ا‏فشا ایجاب می‏‏کند که کلیة واقعیت‏های با اهمیت مربوط به رویدادها و فعالیت های مالی واحد تجاری به شکل کامل و من‏اسب گزارش شود (‏اسمعیل زاده مقری و احمد شعربافی،1389).
‏گزارشگری و افشای اطلاعات مهم‏‏ترین ابزاری هستند که شرکت‏‏ها برای ارتباط با سهامداران بکار می‏‏برند. افشای اطلاعات همواره عاملی مناقشه‏‏ برانگیز در جهت متقاعد ساختن سهامداران از تخصیص بهینه منابع و همچنین تقارن اطلاعاتی بین آنان و واحد تجاری است ‏(‏مدهانی، ‏2009‏).
‏هندریکسون و ون بردا ‏(1992) بیان می‏‏کنند که برای اینکه ‏بتوان اطلاعات مناسب و قابل قبول‏ افشا کرد، باید به پرسش‏های زیر پاسخ داد:
‏این اطلاعات را باید به چه کسی داد؟
‏هدف از ارئه این اطلاعات چیست؟
‏چه مقدار اطلاعات را باید افشا کرد؟
‏تحقيقات ‏پيشين ‏نشان ‏مي‏دهند ‏كه ‏افزايش ‏نقد ‏شوندگي ‏در ‏نتيجه ‏عدم ‏تقارن ‏اطلاعاتي ‏و هزينه‏هاي ‏سرمايه، ‏پايين‏تر ‏مي‏باشد. ‏بوتوسان.‏ Botosan
‏ (‏1997‏)، ‏بوتوسان ‏و ‏پلوملي. Botosan‏ & Plumlee
‏ (‏2002‏)، ‏دياموند ‏و ‏ورچيا. Diamond, D. W. and R. E. Verrecchia
‏‏(‏1991‏)، لانگ ‏و ‏لاندهلم. Lang, M., and R. Lundholm
‏ (‏1996‏) ‏شواهدي ‏را ‏در ‏رابطة ‏با ‏منافع ‏بالقوه ‏رشد‏ ‏افشا ‏شامل کاهش ‏ريسك ‏برآورد ‏و کاهش ‏عدم ‏تقارن ‏اطلاعاتي، ‏نشان ‏دادند.
‏ ‏افشاي ‏شركت ‏داراي ‏اهميتي ‏اساسي ‏براي ‏كارا ‏بودن ‏بازار ‏هاي ‏سرمايه ‏است. انجمن ‏حسابداران رسمي ‏آمريكا ‏بيان ‏مي‏دارد ‏كه ‏گزارشگري ‏كسب ‏و ‏كار ‏و ‏افشاي ‏اطلاعات ‏داراي ‏اهميت ‏زيادي ‏براي اثر ‏بخش ‏بودن ‏فرآيند ‏تصميمات ‏سرمايه‏گذاري ‏مي‏‏‏باشد. اگرچه ‏قانون‏‏گذار‏، ‏قوانيني ‏كه ‏شركت ‏را ‏ملزم ‏به افشاي ‏حداقل ‏اطلاعاتي ‏براي ‏تصميم‏گيري ‏سرمايه‏گذاران ‏تصويب ‏كرده ‏است ‏اما ‏اين ‏قوانين ‏به ‏اندازه كافي ‏تقاضاي ‏سرمايه‏گذاران ‏براي ‏افشاي ‏اطلاعات ‏شركت ‏را ‏ارضا ‏نمي‏‏كند.
‏سياست‏هاي ‏افشاي ‏اطلاعات ‏در ‏يك ‏طيف ‏از ‏افشاي ‏كامل ‏تا ‏افشاي ‏بخشي ‏از ‏اطلاعات ‏طبقه بندي ‏مي‏شود. همچنين ‏عدم ‏افشاي ‏اطلاعات ‏بستگي ‏به ‏ميزان ‏حساسيت ‏حقوق ‏برعملكرد ‏مدير ‏در ‏حد بالا، ‏متوسط ‏يا ‏پايين ‏باشد. در ‏افشاي ‏بخشي ‏اطلاعات ‏اخبار ‏خوب ‏زودتر ‏از ‏اخبار ‏بد ‏افشا ‏مي‏شود ‏و ‏در ‏اين زمان ‏است ‏كه ‏به ‏احتمال ‏زياد ‏دارندگان ‏اطلاعات ‏نهاني ‏در ‏رابطه ‏اخبار ‏بد ‏سهام ‏خود ‏را ‏به ‏احتمال ‏زياد ‏مي‏‏فروشند ‏تا ‏اينكه ‏خريداري ‏كنند. احتمال ‏و ‏مقدار ‏افشاي ‏اختياري ‏اطلاعات ‏به ‏ميزان ‏حساسيت ‏حقوق ‏مدير بر ‏عملكرد مدير، ‏كيفيت ‏شركت ‏و ‏شمار ‏شركاي ‏دارنده ‏اطلاعات نهاني ‏و ‏كاهش ‏نقد ‏شوندگي ‏بازار بستگي
‏دارد. اجراي ‏سختگيرانه ‏قوانين ‏معاملات ‏متكي ‏بر ‏اطلاعات نهاني ‏افشاي ‏بيشتر ‏اطلاعات ‏را ترغيب ‏مي‏كند ‏در ‏حالي ‏كه ‏ممنوعيت ‏فروش ‏كوتاه ‏مدت ‏سهام ‏براي ‏دارندگان ‏اطلاعات ‏نهاني ‏افشاي كمتر ‏اطلاعات ‏را ‏ترغيب ‏مي‏كند (واتز ‏و ‏زيمرمن‏. Watts‏ and‏ Zimmerman
‏، ‏1986‏).
‏ ‏نتيجة ‏اصلي ‏در ‏اين ‏حوزه ‏ناشي ‏ازتحقیق ‏گروسمن‏ ‏و ‏ميلگروم (‏1981‏) اين ‏است ‏كه ‏در يك ‏بازار ‏با ‏انتظارات ‏منطقي ‏و ‏افشاي ‏اطلاعات ‏بدون ‏هزينه، ‏شركت‏‏ها ‏بصورت ‏اختياري ‏همه ‏اطلاعات ‏را‏ ‏افشا ‏خواهند ‏كرد. ‏بازار ‏و ‏افرادي ‏كه ‏در ‏بازار ‏حضور ‏دارند ‏مي‏دانند ‏كه ‏شركت‏ها ‏اخبار ‏خوب ‏را ‏افشا ‏مي‏‏كنند ‏و ‏از ‏افشاي ‏اخبار ‏بد ‏خود‏داري ‏مي‏كنند ‏و ‏بنابراين ‏بصورت ‏منطقي ‏اين ‏اقدام ‏شركت ‏را ‏بعنوان ‏عدم افشاي ‏اطلاعات ‏تفسير ‏خواهد ‏كرد. در ‏واقع ‏جو ‏بازار ‏به ‏گونه‏اي ‏است ‏كه ‏اگر ‏شركت‏ها ‏اطلاعاتي ‏را ‏كه مورد ‏نياز ‏سرمايه‏گذاران ‏است ‏به ‏موقع ‏افشا ‏نكنند ‏باعث ‏مي‏شود ‏بازار ‏نسبت ‏به ‏شركت ‏بدگمان ‏شود ‏و قيمت ‏سهام ‏شركت ‏به ‏كمترين ‏سطح ‏ممكن ‏برسد. ‏با ‏اين ‏وجود ‏نتيجه ‏افشاي ‏كامل ‏اطلاعات ‏با ‏رواج ‏دادن الزامات ‏افشاي ‏اجباري ‏اطلاعات ‏سازگار نيست ‏و ‏مديران ‏بطور ‏گسترده ‏بر ‏اساس ‏نظر ‏و ‏صلاحديد ‏خوداطلاعات ‏را ‏افشا ‏مي‏كنند‏ ‏(‏الفریح و الانزی،2011)‏.
‏بر طبق ‏تئوري ‏اقتصادي، ‏دو ‏نوع ‏تعامل ‏استراتژيك ‏مرتبط ‏با ‏افشای اطلاعات ‏وجود ‏دارد: ‏(1) ‏رقابت ‏در ‏ظرفيت كه ‏شركت‏‏ها ‏را ‏تحريك ‏مي‏كند، ‏بيشتر ‏افشا ‏كنند. ‏(2) ‏رقابت ‏در ‏قيمت، ‏كه ‏آن‏‏ها ‏را ‏تحريك ‏مي‏كند ‏تا ‏كمتر‏ ‏افشا ‏كنند. موقعي ‏كه ‏شركت‏‏ها ‏بر ‏روي ‏ظرفيت، ‏رقابت ‏مي‏‏كند، ‏اطلاعات ‏بيشتري ‏افشا ‏مي‏شود ‏تا ‏هزينه سرمايه ‏كمتري ‏براي ‏سرمايه ‏گذاري ‏نياز ‏باشد. در ‏مقابل، ‏وقتي كه ‏شركت‏‏ها ‏بر ‏روي ‏قيمت‏ها ‏رقابت ‏مي‏كنند، ‏آن‏‏ها اطلاعات ‏كمتري ‏را ‏افشا ‏مي‏كنند، ‏چرا‏ ‏كه ‏هزينه‏‏هاي ‏اختصاصي ‏بالا ‏و ‏منفعت ‏حاصل ‏از ‏هرنوع ‏كاهش ‏در هزينه ‏سرمايه ‏پايين ‏است، ‏چرا‏ ‏كه ‏حساسيت ‏كمتري ‏براي ‏سرمايه ‏اضافي ‏وجود ‏دارد‏ (‏کاشانی پور و همکاران، ‏1388).
‏2-2-1-1- تعاریف افشا
‏ در ‏ادبيات ‏مالي ‏در ‏خصوص ‏موضوع ‏افشا، ‏تعاريف ‏مختلفي ‏بيان ‏شده ‏است ‏كه ‏مهم‏‏ترين آن‏‏ها عبارتند ‏از: هندريكسن.‏ Eldon S. Hendriksen
‏و ‏ون ‏بردا‏. Michael F.Van Berda
‏(1991) درکتاب تئوری های حسابداری ‏افشا را ‏چنين تعریف کرده‏‏اند ”‏: افشا ‏در ‏سطح معنایی‏. Semantical Level
‏به ‏معني انتشار اطلاعات ‏است، اما ‏حسابداران اغلب تمایل به استفاده محدود ‏از ‏اين ‏واژه به ‏معناي ‏انتشار اطلاعات صرفا‏ً‏ مالی واحد تجاری، در گزارش‏‏های سالانه دارند. تعیین مقدار اطلاعات قابل ارائه بستگی به اهداف گزارشگری مالی و اهمیت اقلام دارد. هدف از گزارشگری