خرید ارزان نقش-ورزش-در-پیشگیری-و-درمان-افسردگی-8-ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 9 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

نقش ورزش در پیشگیری و درمان افسردگی هدف: 1. بررسی تاثیرگذاری ورزش در پیشگیری و درمان بیماران افسرده 2. ارتقاء سطح دانش افراد از فعالیت های صحیح ورزشی جهت پیشگیری و درمان بیماری های روحی- روانی مقدمه: این روزها تقریباً همه از افسرده بودن حرف می زنند ولی افسرده بودن یعنی چه؟ آیا یک اصطلاح پزشکی نظیر عفونی شدن است و یا به مفهوم بی دل و دماغ بودن نزدیک تر است؟ آیا می توانید افسردگی را به طور روشن با کلماتی که قابل درک برای دیگران باشد توصیف کنید؟ به احتمال زیاد درخواهید یافت که روشن و واضح بودن در این مورد کاری بس دشوار است زیرا کلمه افسردگی به طرق مختلف توسط آدم های مختلف به کار می رود. برای بعضی ها افسردگی یک حالت است، برای بعضی دیگر یک نوع خاص تجربه. برخی از مردم آن را یک واکنش عاطفی در قبال زندگی می دانند و برخی افسردگی را یک بیماری بشمار می آورند [1]. روانشناس معروف "مارتین سلیگمن" افسردگی را به عنوان سرماخوردگی روانی می شناسد. این تشبیه به خاطر شیوع فراوان این اختلال روانی است. در حدود 12 درصد مردم در دورانی از زندگی خود به ویژه در جوانی به درجاتی خفیف از حالات افسردگی مبتلا می شوند[2]. هیچ انسانی از افسردگی و اضطراب، تشویش و نگرانی مصون نیست. هر فردی در طول عمر خود بالاخره طعم ناگوار محرومیت، یاس و سرخوردگی و ماتم را مزمزه می کند[3]. افسردگی حالتی از اندوه، ناامیدی و بیچارگی همراه با کندی و رخوت در فعالیت های فیزیولوژیکی و روانی است. حالتی مشخص همراه با غمگینی، گرفتگی، بی حوصلگی، کاهش عمیق میل به فعالیت های لذت بخش روزمره مثل ورزش، تفریح و غذا خوردن است. افسردگی در افراد بالای چهل سال شایع است و با آشفتگی و بی قراری همراه است[4]. 97 درصد از بیماران مبتلا به افسردگی از کاهش انرژی شکایت دارند که این کاهش انرژی بر روی حرفه، تحصیل و انگیزه فرد تاثیر می گذارد[5]. اتیولوژی افسردگی: در اکثر اختلالات خلقی، بی نظمی در آمین های بیوژنیک مشاهده می شود. دو واسطه شیمیایی مهم در این زمینه سروتونین و نوراپی نفرین می باشد. کاهش میزان سروتونین سبب تسهیل افسردگی می گردد. به طوری که مهارکننده های اختصاصی بازجذب سروتونین نظیر فلوگزتین تاثیر خوبی در درمان افسردگی داشته اند. همین طور کاهش میزان نوراپی نفرین نیز در گیرنده های پس سیناپسی باعث افسردگی می شود. دوپامین را نیز در پاتوفیزیولوژی بیماری دخیل می دانند. فعالیت دوپامین در افسردگی کاهش می یابد[6]. شایان ذکر است که تن و روان به یکدیگر کاملاً مرتبط هستند و آزردگی یکی، رنجوری دیگری را به همراه دارد. مسائل جسمانی تاثیر چشمگیری بر روان دارند و نباید به آنها بی توجه بود. اگر نسبت به غذای خود بی توجه باشید، خواب ناکافی و نامرتب داشته باشید و هیچگاه به ورزش و فعالیت بدنی کافی نپردازید ، به طوری که عضلانی ضعیف و اندامی ناموزون داشته باشید، مطمئن باشید که در برابر ناملایمات روحی نیز آسیب پذیر خواهید بود و احساس و عواطف شما نیز به سهولت ممکن است دچار صدمه شود[2]. درمان افسردگی: از آنجا که عوامل مختلفی منجر به افسردگی می شود؛ روش های درمانی مختلفی برای افسردگی وجود دارد، در مواقعی این درمان ها عوامل مسبب افسردگی را هدف می گیرند. اغلب این روش ها بدان جهت استفاده می شود که مفید بودنشان به اثبات رسیده و یا پزشک در استفاده از آنها آشنایی بیشتری دارد. دارو درمانی اساس درمان افسردگی های عمده و اساسی است. موثر واقع شدن داروهای ضد افسردگی به اثبات رسیده است، اما انتخاب بهترین داروها و به حداقل رسانیدن عوارض جانبی ناشی از مصرف آنها هنوز مسائل مهمی هستند که باید مدنظر قرار گیرند. درمان از طریق شوک الکتریکی ECT در سال های اخیر بدنام بوده است اما این شیوه هنوز موثرترین روش درمانی برای افسردگی های جدی است و در تخفیف دادن و یا از بین بردن میل به خودکشی بسیار موثر است. در بسیاری از موارد وقتی سایر روش های درمانی موثر واقع نمی شوند، درمان از طریق شوک الکتریکی موثر است. روان درمانی همیشه برای افسردگی هایی که به اقدام درمانی نیاز دارند، مناسب است. روان درمانی انواع گوناگونی دارد، از روان درمانی حمایتی گرفته تا روش هایی با هدف های جاه طلبانه تر، برای برطرف ساختن موثر نشانه های افسردگی، پی بردن به دلایل روان شناختی افسردگی و کمک به بیمار برای رسیدن به فراست و تغییر ویژگی های شخصیتی و رفتارهایی که از بازگشت دوباره افسردگی جلوگیری می کند. سایر روش های درمانی مانند ورزش کردن، محروم کردن از خواب، نور درمانی و جراحی روانی جای بحث دارند و پژوهش درباره آنها ادامه دارد، به نظر می رسد که هریک از این روش های درمانی در برخی از بیماران مفید واقع شوند[7]. ورزش ضمن حفظ سلامت و ایجاد ورزیدگی جسمانی سبب پرورش روان و رشد شخصیت و تقویت روحی و افزایش شهامت، استقامت و تعدیل عواطف می گردد و نیز باعث رفع انزوا طلبی، ترس، افسردگی و دستیابی به شادابی، نشاط و ظهور امکانات درونی انسان و بهره مندی از آن می شود[8]. فیزیولوژی ورزش: فعالیت و تمرینات جسمانی سبب آن می گردد که سطوح برخی از هورمون ها در مقایسه با مقادیر استراحت افزایش یا کاهش پیدا کنند. کاتکولامین های مترشحه از مرکز غدد فوق کلیوی از نظر فیزیولوژی رابطه نزدیکی با اعمال دستگاه عصب سمپاتیک دارند. سطوح افزایش یافته کاتکولامین ها ظاهراً کمک کننده های مهمی در عملکردهای ورزشی می باشند. اپی نفرین و نوراپی نفرین با توجه به نقش کمکی آنها در اعمال ورزشی، تاثیرات مثبت مختلفی روی دستگاه های قلب و عروق و سوخت و ساز در بدن دارند[9].