خرید ارزان اختلالات بلعیدن طرح روشی برای ارزیابی پزشکی قانونی 22 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

گفتار درمانی اختلالات بلعیدن: طرح روشی برای ارزیابی پزشکی قانونی چکیده جهت یک طبقه بندی صحیح اشکال در بلعیدن غذا، تحقیقات مفید و سودمند ریخت شناسی که قادر به تحلیل ساختارهای تشریحی دستگاه گوارش باشد، بدون شک ضروری است، اما مهمترین بررسی ها، بررسی کاربردی نظیر ویدئوفلورسکوپی، ارزیابی فایبر اپتیک آندوسکوپیک بلعیدن، سینتی گرافی اروفارینو گلویی (حلقی)، فشارسنجی و pHسنجی است. نتایج این آزمایشات در مورد بیمارانی که از ناراحتی های بلعیدن رنج می برند، ما را قادربه تشخیص مقدار آسیب دائمی می کند. به عنوان پیامد آسیب رسیدن به دستگاه هایی که برای بلعیدن طراحی شده اند که باید به گونه ای باشد که حداقل عملکرد نسبی را معیوب کند یا کاهش دهد، اما تا اندازه ای که شناخته شود و به روشی اندازه گیری شود. از یک دیدگاه قانونی تغییرات در بلعیدن، بر اثر آسیب رسیدن به ترکیبات دستگاه گوارشی تنفسی، می تواند در جرم و جنایت ها نسبت به افراد یافت شود و خصوصاً در میان کسانی که به آنها جراحت بدنی وارد می شود. در موارد مدنی، بلکه در روند های بیمه ی خصوصی و اجتماعی، تشخیص پارامترهای مورد استفاده به عنوان مرجع برای ارزیابی و تعیین کمیت جراحت و آسیب بر حسب بازپرداخت ضروری است. در صورت تایید سلامتی کامل از لحاظ بیولوژیکی، جراحت یا آسیب به عنوان یک صدمه یا آسیب مهم و حتمی به برخورداری از سلامتی روانی و بدنی به عنوان یک کیفیت زندگی و حیات درنظر گرفته می شود. معیاری که معمولاً بطور بین المللی بکار می رود. مفهوم راندمان روحی ـ بدنی را محاسبه می کند. با وجود این، در پزشکی قانونی ایتالیا، هیچ فهرستی برای ارائه تعریف کاملی از تغییرات و دگرگونی های بلعیدن وجود ندارد. اگر شخصی از اختلالات حلقی و گلویی مستثنی شود. در اینجا یک جدول ارزیابی که اشکالات بعلیدن را به پنج دسته طبقات مهم پیش رونده تقسیم می کند، پیشنهاد می شود. مقدمه بلعیدن فرآیند بسیار پیچیده ای است که ترکیبات عصبی و ماهیچه ای متعددی را به یک روش هماهنگ و ترتیبی شامل می شود و بنابراین اختلالات در بلعیدن به هفت مرحله طبق نواحی تشریحی و آناتومیکی مربوط به بلعیدن طبقه بندی می شوند. اکنون ارزیابی قانونی اشکال در بلعیدن اساساً اجزاء حلق و گلو را بدون درنظر گرفتن دیگر ترکیبات و عملکردهای آناتومیک درگیری در عمل بلع مورد بررسی قرار می دهد. خصوصاً بدون درنظر گرفتن ظواهر حنجره ای گلویی. در مقابل، به عقیده ما یک بررسی کامل و جامع در مورد مشکلات بلع باید صورت می گرفت و نباید بیشتر از این حد فقط پیشروی غذا در معده درنظر گرفته شود، بلکه باید شرایطی که یک فرآیند پیچیده تر و مفصل تر را دربر می گیرد و نیاز به ترکیبات عصبی و ماهیچه ای متعدد با هماهنگی ترتیبی دارد که این ترکیبات عصبی و ماهیچه ای، ناحیه ی دهان تا مری را دربر می گیرد درنظر گرفته شود. در مورد بیماری که از اشکالات بلع رنج می برد، اولین اقدام مهم، جستجوی چند ارتباط سببی بین یک پرونده ی کیفری و مدنی مهم از لحاظ قانونی یا پرونده ی بیمه ی خصوصی یا اجتماعی و تغییرات در بلعیدن است. در دومین اقدام، تمرکز باید بر روی آسیب با ارجاع به حیطه های قانونی ذکر شده در بالا قرار گیرد. عنصر اصلی جهت ارزیابی صحیح اشکال در بلعیدن، اطلاعات تشخیصی ـ بالینی با دقت بدست آمده است که الزاماً باید شامل آنالیز علت و مولد بیماری باشد که این آنالیز باید مبتنی بر مطالعات کاملاً مستند، عینی و قابل تکرار علائم شناسایی بیماری باشد. بنابراین، اگر اختلالی در بلعیدن وجود دارد، باید اثبات شود و هر ارتباط سببی با پدیده آسیب دیدگی باید شرح داده شود. نمودار بالینی اختلال در بلع باز هم مباحثه ای باقی می ماند؛ با وجود این، اکثر نویسندگان بر این عقیده اند که سودمندترین طبقه بندی، از یک دیدگاه بالینی ـ تشخیصی، طبقه بندی بر اساس علت شناسی است (جدول 2). جهت یک طبقه بندی صحیح اشکال در بلعیدن، اولین مرحله ی مهم معاینه ی دقیق بیمار از لحاظ گفتار در علائم بیماری ـ بالینی است که برای آن هیچ ابزار خاصی (آزمایش بالینی) نیاز نیست. اگرچه، و به ویژه برای مطالعات قانونی، بررسی های ابزاری ریخت شناسی، با قابلیت آنالیز عینی و قابل تکرار ساختارهای آناتومیکی دستگاه گوارش، نظیر آندوسکوپی و پرتونگاری مقطعی محاسبه شده (CT) یا (MRI) بدون شک ضرری هستند، اما مهمترین بررسی ها، بررسی های دارای ماهیت کاربردی هستند که می توانند اطلاعاتی در مورد توانایی بیماری در بلعیدن فراهم کنند. روش های ابزاری جهت بررسی عملکرد بلع ویدیو فلوروسکوپی (شکل 1) در حال حاضر استاندارد و معیار طلایی برای تشخیص و متعاقباً درمان در حال طرح ریزی در موارد اختلال در بلع محسوب می شود. با وجود این، از آنجایی که به علت تماس بیمار با مقادیر بیشتر رادیو اکتیویته (پرتوافشانی) تکرار آن مشکل است، به ویژه در طول یک برنامه ی پیگیری و تماس با بیمار پس از تشخیص یا درمان که نیاز به آزمایشات رادیولوژیکی دارد، روش ایده آلی محسوب نمی شود. محدودیت های دیگر مربوط می شود به همکاری بیمار (او باید به بخشی انتقال داده شود که آزمایشات صورت می گیرد)، اگر هر مقدار بزاق فرو برده شود، آزمایشات چیزی را مشخص نمی کند و کمیت فرو بردن قابل امکان مقدار غذا که مربوط به نای و حفره نای می شود را تعیین نمی کند. ارزیابی بلعیدن مربوط به آندوسکوپی فایبر اپتیک (FEES) اکنون اولین روشی است که به طور معمول در بیماران مبتلا به اشکال در بلع بکار می رود. از آنجایی که کاربرد آن آسان است، بیمار آن را راحت تحمل می کند (آزمایشات بالینی امکان دارد) و مقرون به صرفه است (شکل 2). وقتی نوک آندوسکوپ در تماس با ساختارهای آناتومیکی متعدد هیپوفارینکس و لارینکس قرار می گیرد، این روش همچنین برای آزمایش حساسیت آنها سودبخش است. شکل 1. ویدئو فلورسکوپی: بیمار عمل لوزه ی توسعه یافته را از طریق مندیبولوتمی بعد از رادیوتراپی قبل از عمل برای آماس سرطانی در لوزه سمت راست پذیرفته است. آزمایشات ویدئو فلورسکوپی، جبران های عملکردی خوبی را در بیماران با داشتن مشکل هم در بلع مایعات و مواد نیمه جامد به دنبال احیای گفتار درمانی به معرض نمایش گذاشت. شکل 2. ارزیابی آندوسکوپی فایبر اپتیک بلعیدن: بالس جامد کمرنگ در قسمت های حنجره ای (پیکان های مشکی) در بیماران مبتلا به Amyotorophic lateral sclerosis به علاوه، ویدئو فلورسکپی و FEES در نشان دادن علائم شناخت بیماری نظیر فرو بردن قطعات غذا در دستگاه تنفسی و وجود باقیمانده ها در حلق همبستگی دارند. (OPES) اخیراً برای بررسی اشکال در بلع معرفی شدخ است. این آزمایش بخصوص برای آنالیز اختلالات کارکردی در طول مراحل متعدد بلعیدن بکار می رود، زیرا امکان یک ارزیابی نیمه کمی از مراحل متعدد را فراهم می کند. به ویژه، امکان محاسبه مدت عبور دهانی (OTT)، مدت عبور حلق (PTT) و مدت عبور از طریق مری غذا را میسر می کند. شاخص ماندن در دهان (ORI)، شاخص ماندن در حلق (PRI) و شاخص ماندن در مری (ERI) به اضافه ی معلوم و معین کردن مقدار هر تکه ای که به داخل دستگاه تنفسی فرو برده می شود. OPES همچنین اطلاعات کیفی در خصوص بلعیدن غذا، نظیر افتادن قطعه ی غذایی از حفره دهانی قبل از اینکه عمل بلعیدن صورت گیرد، تکه تکه شدن یک قطعه غذایی در حلق به علت کاهش در فشار زبانی (که باعث می شود بلعیدن 2 یا 3 بار تکرار شود)، برگشت حلقی ـ دهانی یا بازگشت معدوی ـ مری تکه های غذا یا اختلالات در قدرت حرکت گلویی فراهم می کند. فشارسنجی و pH سنجی ابزارهای تشخیصی سودمندی برای ارزیابی و بررسی اشکال در بلعیدن غذا در قسمت مری هستند، اگر برای بررسی های اولیه در بیماران مبتلا به این بیماری نباید درنظر گرفته شوند. در حقیقت اشکال در بلعیدن غذا از نوع اختلال در مری باید پزشک را وادار به ملاحظه ی همه اختلالات ارگانیکی کند که ممکن است مانع عبور یک تکه غذا شوند (آماس سرطانی، مری، تومورهای خوش خیم، پرده های گلویی، کوره راه زنکر، تنگی مجرای مادرزادی، عواقب جراحی و غیره). از آنجایی که تردید و سوءظن یک تشخیص می تواند منجر به انتخاب صحیح وسایلی شود که قابلیت ارائه ی تصاویر مربوط به ریخت شناسی را داشته باشند (آندوسکوپی دستگاه هاظمه، سونوگرافی با اشعه ی ماوراء بنفش، CT & MRI). اهمیت فشارسنجی برای مطالعه ی دگرگونی های کارکردی در مری پایه ریزی شده است، اما این موضوع اصلی در مطالعات راجع به حلق یا ماهیچه ی باسطه ی مری نیست، به خاطر این حقیقت که تغییرات در آهنگ ماهیچه ای، در این نواحی بسیار سریع تر از (و بنابراین مشکل در کشف و یافتن) آنهایی است که در ناحیه ی مری هستند، جایی که ماهیچه ها نرم تر هستند. pHسنجی 24 ساعته صورت گرفته در بخشی که بیمار در بیمارستان نخوابیده، ولی از آنجا دستور می گیرد، معمولاً حساس ترین آزمایش برای تشخیص بازگشت معدوی ـ مری محسوب می شود و امکان مرتبط کردن علائم را به بازگشت با 95% ویژه و معین بودن و 90% حساسیت میسر می کند. ملاحظات پزشکی قانونی اهمیت و ارزش نتیجه بخش هر آسیبی که ناشی از اختلالات در بلعیدن باشد، طبق دایره ی قانونی مشمول تغییر می کند. در حقیقت، از یک دیدگاه کیفری، تغییرات در بلعیدن ناشی از آسیب و جراحت رسیدن به بافت های دستگاه تنفسی ـ گوارشی (که دارای ویژگی های کاربردی چندگانه هستند، چرا که چندین وظیفه ی فیزیولوژیکی دارند) می تواند در جرم و جنایات علیه افراد به ویژه در کسانی که دیگر جراحت بدنی دیده شده اند یا حداقل در جرائمی که آسیب و جراحت بدنی یک رویداد و پیشامد مرتبط است، یافت می شود. در قوانین کیفری، حمله به سلامتی شخصی، عنصر هدف یک جرم است که منجر به جراحت یا آسیب شخص می شود. در موارد مدنی و همچنین در موارد خصوصی یا اجتماعی، جریانات بیمه ای، ارزیابی خسارت برای آسیب های شخصی شامل تغییرات در بلعیدن، مشکل سازتر و پیچیده تر است. در این موارد، تشخیص این موضوع که کدام پارامترها به عنوان مرجع مورد استفاده برای ارزیابی کردن و تعین اندازه ی آسیب و جراحت بر حسب بازپرداخت هستند، ضروری است. حدود آسیب دیدگی دائمی، به عنوان پیامد آسیب رسیدن به بافت های طراحی شده برای بلعیدن، باید به گونه ای باشد که حداقل کم، کارکرد نسبی را معیوب کرده و کاهش دهد، اما تا اندازه ای که قابل پیگیری باشد و به روشی اندازه گیری شود. قبل از اینکه آسیب و جراحت بیولوژیکی به عنوان یک پارامتر شناخته شدخه معرفی می شود، تنها یک کاهش انتزاعی مختصر در توانایی یک فرد برای انجام هر کار خاص و معینی، در ارزیابی خسارت مورد ملاحظه قرار می گرفت. با طرح و معرفی سلامتی بیولوژیکی کامل، این موضوع درنظر گرفته شد و به عنوان یک شرط اساسی تصدیق شد که حتی اگر آن اساساً از یک فرد به دیگری بر اساس ساختمان و وضع طبیعی بیولوژیکی فردی تفاوت داشته باشد، جراحت در ارتباط با ظرفیت و توانایی عمومی کاری یک فرد محسوب نمی شود، بلکه به عنوان یک دارایی او و حقوق او برای برخورداری از یکپارچگی روحی ـ بدنی به عنوان یک کیفیت زندگی محسوب می شود.