خرید ارزان ارزشیابی از دیدگاه تایلر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

بررسی مفهوم ارزشیابی از دیدگاه تایلر فهرست مطالب چکیده: 1 مفهوم ارزیابی: 2 پیشینه ارزشیابی آموزشی 3 رویکردهای ارزشیابی آموزشی: 4 رویکرد ارزیابی مبتنی بر هدف 6 نقدی بر الگوی ارزشیابی هدف مدار: 9 مراحل الگوی تایلر: 10 نتیجه گیری: 10 منابع: 12 چکیده: ارزیابی فرآیند مداومی است که شامل جمع آوری، سنتز، تفسیر اطلاعات در مورد دانش آموزان کلاس درس و آموزش است. ارزشیابی آموزشی مانند هر حوزه دیگری از علم یک سیر تکاملی داشته و در آن الگوهای متعددی با زمینه و اهداف مختلف طراحی و تدوین و مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از این الگوها، الگوی مبتنی بر هدف می باشد. از رویکرد ارزشیابی مبتنی بر هدف، الگو هایی برخاسته است که مهمترین آن به الگوی ارزشیابی «تا یلر» معروف است. الگوی ارزشیابی تایلر نخستین الگوی ارزشیابی آموزشی است که تاریخ پیدایش آن به دهه 1930 باز می گردد. مفهوم تایلر از ارزشیابی آموزشی این است که تعیین کند هدفهای آموزشی برنامه آموزشگاه یا برنامه درسی تا چه میزان تحقق یافته اند. وی در الگوی خود مراحل زیر را پیشنهاد داده است: 1-تعیین هدفهای کلی (غایت ها) و هدفهای دقیق،2- طبقه بندی غایت ها و هدف ها،3- بیان هدف ها به صورت رفتاری، یعنی قابل اندازه گیری،4-یافتن موقعیت هایی که در آنها بتوان دستیابی به هدفها را نشان داد،5-تولید یا تهیه روشها و فنون اندازه گیری،6-گردآوری داده های مربوط به عملکرد یادگیرندگان و 7-مقایسه داده های مربوط به عملکرد با هدفهای رفتاری. واژگان کلیدی: ارزشیابی، الگوی مبتنی بر هدف، تایلر مفهوم ارزیابی: فرهنگ دهخدا ارزیابی را، «عمل یافتن ارزش هرچیز، تقویم» و ارزیاب را، « کسی که ارزش هر چیز را معین میکند » تعریف کرده است. و در فرهنگ معین ارزیابی،« عمل یافتن ارزش و بهای هر چیز، سنجش و بررسی حدود هر چیز و برآورد کردن ارزش آن» و ارزیاب، « ارزیابنده، کسی که ارزش هر چیز را معین میکند، کارشناس و سررشتهدار تعیین ارزش و بها» تعریف شده است(کیامنش، 1386). باتوجه به رشد و گسترش ارزشیابی آموزشی در اواخر دهه 1960 میلادی، جمعی از متخصصان حوزههای مختلف علوم تربیتی نظیر متخصصان برنامهریزی درسی، سنجش و اندازهگیری، پژوهش و آمار و حتی فیلسوفان تعلیم و تربیت به این انتظارات و سوابق علمی و حرفهای خویش، تعریف خاصی برای ارزشیابی ارائه نمودند(همان منبع). اولین تعریف رسمی از ارزشیابی به نام رالف تایلر ثبت شده است. وی ارزشیابی را « وسیله ای جهت تعیین میزان موفقیت برنامه در رسیدن به هدفهای آموزشی مطلوب موردنظر» می داند. در این تعریف هدفهای آموزشی به تغییرات مطلوبی اشاره می کنند که انتظار می رود در اثر اجرای برنامه آموزشی در رفتار فراگیران حاصل آیند. لذا فرایند ارزشیابی، از دیدگاه تایلر، با اطلاع کامل از هدفهای آموزشی از قبل تعیین شده، در پی آن است که تعیین کند این تغییرات رفتاری در عمل به چه میزان در رفتار فراگیران ظاهر شده است. پاپهام(1975) معتقد است که ارزشیابی یعنی تعیین ارزش کردن. «ارزشیابی آموزشی نظامدار دربرگیرندهی سنجش رسمی ارزش پدیدههای آموزشی است.» بنا به تعریف پاتون(1997) ارزیابی برنامه عبارت است از « گردآوری اطلاعات درباره فعالیت ها، ویژگی ها و بروندادهای برنامه به منظور قضاوت درباره برنامه، بهبود اثربخشی برنامه، و یا اطلاعرسانی برای تصمیمگیری جهت برنامهریزی آینده»(بازرگان، 1386). ارزیابی فرآیند مداومی است که شامل جمع آوری، سنتز، تفسیر اطلاعات در مورد دانش آموزان کلاس درس و آموزش است(اپستین، 2004). با توجه به مراتب فوق، اگر چه در تعریف ارزشیابی آموزشی توافق وجود ندارد و در این عدم توافق به طور عمده متاثر از ایدولوژی های حاکم بر تفکرات ارزشیابان آموزشی است، لکن در این باره که ارزشیابی آموزشی فقط به توصیف پدیده آموزشی بسنده نمی شود بلکه ارزشیابی مستلزم، قضاوت، ارزش گذاری و داوری درباره پدیده آموزشی است. پیشینه ارزشیابی آموزشی ارزشیابی آموزشی به شکل غیر رسمی از زمانی که تربیت بشر آغاز شده، وجود داشته است به عنوان مثال، در تمدن بزرگ دوران باستان به اشکالی از ارزشیابی آموزشی بر می خوریم؛«افلاطون»در کتاب جمهور با طرح یک نظام جامع تربیتی، بخشی را به ارزشیابی از قابلیت شاگردان اختصاص داده است. درایران باستان نیز ارزشیابی آموزشی برای ورود به شغل معلمی و نیز سنجش قابلیت های فرا گیران وجود داشته است(درانی، 1383). به طور کلی، در تحول مفهوم ارزشیابی آموزشی چهار دوره را می توان تعریف کرد: دهه های قبل از 1950میلادی به عنوان دوره آغازین ارزشیابی آموزشی که ویژگی عمده آن، ساخت و استفاده از آزمون های روانی- تربیتی است. دوره دوم ارزشیابی آموزشی مربوط به دهه 1960میلادی است که می توان ویژگی آن را بررسی میزان پاسخگویی نظام آموزشی به نیازهای بازار کار دانست. دهه های1970و1980میلادی را می توان دوره سوم تحول ارزیابی آموزشی دانست که ویژگی عمده آن، تاکید بر سنجش پویایی نظام های آموزشی است. بالاخره سال های آخردهه1980و1990را می توان دوره چهارم تحول ارزیابی قلمداد کرد. در این دوره، براساس دیدگاه فلسفی«ساختارگرایی»، برخی از صاحب نظران، ارزیابی را مترادف با «توافق» درباره ارزش و اهمیت پدیده های آموزشی منظور داشته اند( بازرگان، 1386). رویکردهای ارزشیابی آموزشی: ارزشیابی آموزشی مانند هر حوزه دیگری از علم یک سیر تکاملی داشته و در آن الگوهای متعددی با زمینه و اهداف مختلف طراحی و تدوین و مورد استفاده قرار گرفته است . علیهذا با مطالعه ادبیات ارزشیابی آموزش به طور کلی 6 رویکرد عام و مربوط به ارزشیابی آموزش را می توان باز شناخت : رویکرد مبتنی بر هدف ( Goal Based Evaluation ). رویکرد فارغ از هدف ( Goal Free Evaluation ). ارزیابی واکنشی ( Responsive Evaluation). ارزشیابی سیستمی ( Systems Evaluation ). رویکر دور حررفه ای ( Professional Evaluation ). رویکرد محکمه قضایی ( quasi-kigal)(دنیز، 2002). بطور کلی دسته بندی های مختلفی از الگوهای ارزشیابی توسط علمای آموزش صورت گرفته است . ساده ترین دسته بندی را اسکریون پبشنهاد کرده است . وی الگوهای ارزیابی را به تکوینی و پایانی تقسیم بندی می کند . پاپهام الگوها را به سه دسته تقسیم بندی می کند : الگوهای مبتنی بر تحقق هدف ها ، الگوههای قضاوتی ، الگوهای تسهیل تصمیم گیری ، و نیز دسته بندی هفتگانه دانشگاه کالیفرنیا شامل الگوهای هدفگر ، الگوهای تصمیم گرا ، الگوهای پاسخگویانه ، الگوهای مبتنی بر طرح های تحقیق آزمایشی ، الگوهای هدف آزاد ، الگوهای مبتنی بر مدافعه ، الگوهای کاربردگرا ، همچنین ورتن و ساندرز دسته بندی شش قسمتی شامل : الگوهای هدفگرا ، الگوهای مدیریت گرا الگوهای مصرف کننده گرا ، الگوی مبتنی بر نظر خبرگان ، الگوی مبتنی بر مدافعه ، الگوی طبیعت گرایانه ومشارکتی مطرح می نمایند(بازرگان، 1384). تعدد در رویکرد و مدل های ارزیابی می تواند دلایل چندگانه ای بشرح ذیل داشته باشد : ، متخصصان ارزشیابی بر الگوهای اولیه مورد انتخاب خود ملاحظات ارزشی تازه تری را علاوه کرده اند(ابیلی، 1386). تجارب متفاوت متخصصان و ارائه کنندگان مدل های آموزش ، که در بازتاب تجربیات خود از ارزش ها و جهان بینی های متفاوت استفاده کرده اند . دلیل دیگر تنوع مدل های ارزشیابی را می توان در پیدایش آنها در موقعیت های متفاوت جستجو کرد. تفاوت در اهداف در نظر گرفته برای ارزشیابی ، اینکه هدف ارزشیابی را اصلاح برنامه بدانیم یا آگاهی یافتن از میزان تاثیر برنامه . تاکید بر بخش خاصی از فرایند ارزشیابی(کیامنش، 1386). رویکرد ارزیابی مبتنی بر هدف