پروپوزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان

پروپوزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان

دسته بندی : وورد

نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

بیان مساله (تشریح ابعاد، حدود مساله ، معرفی دقیق مساله ، بیان جنبه های مجهول و مبهم و متغیرهای مربوط به پرسش های تحقیق ، منظور تحقیق ) در طی سالهای گذشته یک مجموعه رو به رشد تحقیقات حول محور پرخاشگری و مشکلات آن در کودکان و نوجوانان در مدرسه اختصاص یافته است. زیرا رفتار پرخاشگرانه می تواند در برخی از کودکان در دوران ابتدایی و مدرسه دیده شود (باس و پلامین، 1975). رفتار پرخاشگرانه می تواند باعث نتایج منفی از قبیل طرد همسالان و بزهکاری در نوجوانی شود (ون لیر و همکاران، 2007). پرخاشگری به عنوان رفتاری شناخته می شود که احتمالا منجر به آسیب به یک شخص یا یک شی گردد(ری، 2007). یکی از انواع پرخاشگری که در اوایل کودکی پدیدار می شود پرخاشگری خصمانه است که شامل دو حالت پرخاشگری آشکار و رابطه ای می باشد (سید محمدی، 1387). پرخاشگری آشکار- فیزیکی و کلامی شامل رفتار های خصمانه نظیر زدن، هل دادن، لگد زندن و نیز تهدید به انجام این اعمال به صورت کلامی است. پرخاشگری رابطه ای، شکلی از پرخاشگری است که فرد پرخاشگر با هدف برهم زدن روابط دوستانه و بین فردی قربانی، اقدام به پخش شایعات یا بدگویی و وادار کردن افراد به قطع ارتباط با فرد می نماید و از این طریق باعث منزوی شدن او می گردد. مطالعات نشان داده اند که پسران در سنین پیش دبستانی، کودکی اولیه و میانه بیش از دختران از پرخاشگری فیزیکی استفاده می کند(کارد و همکاران، 2009). از میان روش هایی درمان متفاوتی که برای کاهش و یا از بین بردن پرخاشگری مطرح اند، بازی و بازی درمانی از زمره روش هایی است که نتایج مفید و قابل توجهی را به بار می آورد و به شیوه مثبتی، به رفتار های هیجانی و تکانشی تعادل می بخشد (آ رین، 1387). بازی کارکردی متناسب با سن است. تلاشی که همزمان در یک فرایند بدنی و اجتماعی اتفاق می افتد. بازی عموما نقطه مقابل کار است. یک فعالیت سرگرم کننده که فارغ از اجبار و غیر منطقی بودن فرصت مناسبی را جهت بیان احساسات به فرد می دهد(سهرابی شگفتی، 1390). روشی که در این پژوهش برای درمان به کار رفته است، شن بازی درمانی است. شن بازی واژه ای است که دورا کاف آن را ابداع کرد. او این واژه را به منظور متمایز کردن روش خود که برگرفته از نظریه یونگ بود از روش مارگارت لوفند به نام روش دنیا بیان کرد این در حالی است که سینی شن بر گرفته از روشی است که در حالی است که سینی شن برگرفته از روشی است که در آن از عروسکها و اسباب بازی ها ی کوچک در یک جعبه شن استفاده می شود. شن بازی درمانی روشی است غیر کلامی که در ان کودک با ساختنم دنیای خود در سینی شن به بیان تعارضات، تمایلات و هیجاناتش می پردازد و در جریان خلق این صحنه توسط کودک، درمانگر، نقش مشاهده گر صامت را بازی می کند. تعبیر و تفسیر انجام نمی پذیرد تا زمانی که کودک چندین سینی شن را در مدت زمانی معین بسازد. این باعث آشکار شدن طبیعی جریان درمان بدون دخالت ذهن می شود. سینی شن فرصتی را ایجاد می کند که در آن فرد با بیان خود به ایجاد ارتباط بین ذهن، بدن و تخیلاتش با هم می پردازد(ذوالمجد و همکاران، 1386). از آنجا که تحقیقات اندکی در ایران در زمینه شن بازی درمانی صورت گرفته است لذا نیاز به این گونه تحقیقات تجربی پیش از پیش احساس می شود؛ بنابراین پژوهش حاضر در این چارچوب به دنبال پاسخگویی به این سوال است که آیا شن بازی درمانی در کاهش پرخاشگری کودکان موثر است؟ 5- ضرورت پژوهش: خشم و پرخاشگری از شایع ترین مشکلات کودکان و نوجوانان و از دلایل مهم ارجاع آنها به مراکز مشاوره و روان درمانی است (بورنمان، 2007). پژوهشگران و متخصصان بالینی به دلایل متعددی علاقه زیادی به مطالعه پرخاشگری کودکان نشان می دهند چرا که پرخاشگری در دوران کودکی عامل خطرناک و مهمی برای بروز رفتارهایی چون گرایش به بزهکاری، ترک تحصیل، و خشونت در نوجوانی و بزرگسالی است. تقریبا نیمی از کودکان ضد اجتماعی رفتارهای مشابهی را در نوجوانی ادامه می دهند. همچنین نیمی از نوجوانان ضد اجتماعی در بزرگسالی به رفتارهای ضد اجتماعی دست می زند. این الگوهای رفتاری نه تنها به فرد پرخاشگر آسیب می رساند بلکه همچنین در سطح وسیع پیامد های منفی برای افرد دیگر و جامعه در بر دارد (ری، 2007). کودکان به دلیل پایین بودن سطح تفکر انتزاعی، قادر به بیان هیجانات و احساسات خود نیستند، سرکوب و عدم مهارت در بیان احساسات به ویژه از نوع منفی آن بهداشت روانی کودک را به مخاطره می اندازد. از این رو پیدا کردن راهی که کودک را قادر نماید به شیوه ای غیر از بیان کلامی هیجانات خود را بروز نماید کاملا ضروری به نظر می رسد. بازی ابزاری است که کودک به کمک آن خود را بیان می نماید و برای هر کودکی جدا از نژاد، زبان و ملیت وسیله مناسبی جهت تخلیه هیجانات و ابراز خود می باشد(سهرابی شگفتی، 1390). 6- سوابق مربوط (بیان مختصر سابقه تحقیقات انجام شده درباره موضوع و نتایج به دست آمده در داخل و خارج از کشور نظرهای علمی موجود درباره موضوع تحقیق) کارمیکل( 1991) به بررسی اثر بخشی بازی درمانی(به ویژه شن درمانی و بازی درمانی غیر مستقیم) بر بهبود عملکرد خواندن کودکان را بررسی کرد. نتایج این پژوهش نشان داد که شن درمانی از کودک حکایت و او را تشویق و تقویت می کند که این عمل عزت نفس کودک را افزایش می دهد. که در نتیجه به وجود آورنده سطح یادگیری بهینه برای پیشرفت خواند کودکان است. کری در سال (1990) تحقیقی درباره کودک مشکل دار اجرا کرد. در این پژوهش شن بازی بر پسری 9 ساله انجام شد، که اختلالاتی نظیر شب ادراری، بی اختیاری در عمل دفع و نیز اختلال اشغال خوردن پیکا داشت. فرایند شن بازی از شروع نامنظم به سوی آشکار شدن اجزای احساسس فرد در طی عکس العمل های انتقالی او هدایت شد. کودک قادر شد تا درباره عزت نفس پایین و درماندگی خود و محدودیت هایی که بر او تحمیل شده بود و نیز غم از دست دادن پدر خود و احساس گناه او در باره لب به سخن گشاید و صحبت کندو در طی 6 ماه درمان او به طور جالبی از علائم بیمارگونه اش رهایی یافته و سازگاری من او بهبود یافته و کمتر احساس افسردگی می کرد (ذوالمجد، 1381). نتایج پژوهش رجبی و همکاران (1392) نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی باعث کاهش پرخاشگری واکنشی کلامی و رابطه ای در کودکان شود ولی اثری روی پرخاشگری جسمانی ندارد. نتایج پژوهش حسن پور و همکاران (1392) بیانگر این است که کار با گل پرخاشگری کودکان دبستانی را کاهش می دهد عبدالهی بقر آبادی و همکاران (1389) در پژوهش خود به این نتیجه دست یافت که شن بازی درمانی موجب کاهش سطح پرخاشگری در کودکان ناشنوا می شود. ذوالمجد و همکاران (1386) در پژوهش خود نشان دادند که شن بازی درمانی موجب کاهش سطح پرخاشگری در کودکان می شود. 7- اهداف تحقیق (شامل اهداف علمی ،کاربردی و ضرورت های خاص انجام تحقیق) اهداف کلی: تعیین میزان اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان. اهداف جزیی: تعیین میزان اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری جسمانی کودکان. تعیین میزان اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کلامی کودکان. تعیین میزان اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری رابطه ای کودکان. 8- فرضیه ها: فرضیه اصلی: شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان موثر است. فرضیه فرعی: شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری جسمانی کودکان موثر است. شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کلامی کودکان موثر است. شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری رابطه ای کودکان موثر است. 10- روش کار الف ـ نوع روش تحقیق: پژوهش حاضر یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. در این روش گروه آزمایش تحت شن بازی درمانی قرار می گیرند اما گروه کنترل در لیست انتظار قرار می گیرند و هر دو گروه در زمان یکسان به پیش آزمون و پس آزمون پاسخ می دهند. جدول 1. مدل مفهومی پژوهش پس آزمون متغیر مستقل پیش آزمون گمارش تصادفی گروه ها  T2 x T1 R گروه آزمایشی  T2 - T1 R گروه کنترل   متغیر مستقل : شن بازی درمانی متغیر وابسته: کاهش نشانه های پرخاشگری در کودکان متغیر کنترل: پایه تحصیلی، جنس ب ـ روش گردآوری اطلاعات (میدانی ، کتابخانه ای و غیره): در خصوص گردآوری اطلاعات مربوط به ادبیات موضوع و پیشینه پژوهش از روش های کتابخانه ای و جهت جمع آوری اطلاعات برای تایید یا رد فرضیه های پژوهش از روش میدانی (پرسشنامه ها) استفاده می شود. پ ـ ابزار گردآوری اطلاعات (پرسشنامه ، مصاحبه ، مشاهده آزمون ، فیش ، جدول ، نمونه برداری ، تجهیزات آزمایشگاهی و بانک های اطلاعاتی و شبکه های کامپیوتری و ماهواره ای و غیره ): پرسشنامه پرخاشگری رابطه ای و آشکار شهیم: این پرسشنامه دارای 21 گویه در زمینه پرخاشگری رابطه ای و آشکار؛ و با چهار گزینه بندرت (1نمره)، یک بار در ماه(2 نمره)، یک بار در هفته (3نمره)، اغلب روزها (4 نمره) می باشد. این پرسشنامه توسط معلم تکمیل می شود و پرسشها طوری تنظیم شده اند که در بر گیرنه درجات متفاوتی از شدت بروز پرخاشگری است و بر اساس میزان بروز رفتار درجه بندی می شوند. این پرسشنامه دارای سه زیر مقیاس پرخاشگری جسمانی (7 گویه)، پرخاشگری واکنشی کلامی و بیش فعال (6 گویه) و پرخاشگری رابطه ای (8 گویه ) می باشد. نقطه برش برای تشخیص کودک پرخاشگر در هر زیر مقیاس یک انحراف معیار بالاتر از میانگین است. ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 91% و بسیار مطلوب است. ضریب آلفای کرونباخ برای پرخاشگری جسمانی، رابطه ای، و واکنشی کلامی به ترتیب 85%،89% و 83% است (شهیم، 1386). مداخله شن بازی درمانی: