خرید ارزان پروپوزال مقایسه وضعیت کیفیت زندگی در بیماران MMT با NA

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

4- بیان مساله (تشریح ابعاد، حدود مساله ، معرفی دقیق مساله ، بیان جنبه های مجهول و مبهم و متغیرهای مربوط به پرسش های تحقیق ، منظور تحقیق ) واژه اعتیاد به معنی عادت کردن و احساس نیاز است(صلحی و ابولفتحی،1392). سازمان بهداشت جهانی (2002؛ به نقل از سهرابی، 1387) ویژگی های اعتیاد را این گونه بیان می کند: 1) نیاز به مصرف یک ماده شیمیایی که عدم مصرف آن سبب ایجاد حالات غیر عادی در بدن شده و برای معتادان غیر قابل تحمل می شود؛ 2) تمایل به افزایش تدریجی میزان مصرف دارو برای کسب لذت و آرامش؛ 3) وابستگی جسمی و روانی به دارو؛ 4) احساس خوشی که بعد از استعمال دارو به معتاد دست می دهد. ماده مخدر ماده ای است که مصرف یا استعمال آن باعث می شود حالت غیر طبیعی و یا غیر عادی مانند رخوت، نشاط، افسردگی، تحرک بیش از حد در انسان به وجود آید و تغییر (تشدید و تضعیف) عملکرد اعضای بدن را موجب می شود. سازمان بهداشت جهانی در سال 1964 واژه وابستگی دارو را به جای اعتیاد توصیه نمود (کاپلان و سادوک، 2010؛ نقل از صلحی و ابوالفتحی، 1392). مهمترین ویژگی وابستگی به مواد مجموعه ای از نشانه های جسمی؛ رفتاری و روانشناختی است که دلالت بر آن دارد که شخص با وجود داشتن مشکلات قابل توجه در رابطه با مصرف مواد به مصرف آن ادامه دهد؛ و برای رفع این نیاز به انجام رفتارهای مخاطره آمیزی ناگزیر می شود که زندگی اجتماعی و فردی وی دچار اختلال می شود(صلحی و ابولفتحی،1392). بیماریها و اختلالات طولانی مدت مانند اعتیاد در زندگی مبتلایان بحران ایجاد می کنند و می توانند منجر به کاهش کیفیت زندگی آنها در ابعاد مختلف روانی و جسمانی گردند. کیفیت زندگی مفهومی چند بعدی، ذهنی و پویا است(لینگر، 1994؛ به نقل از برزو و همکاران، 1389). براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی (WHO)(2011) کیفیت زندگی، درک افراد از موقعیت خود در زندگی از نظر فرهنگ، سیستم ارزشی که در آن زندگی می کنند، اهداف انتظارات، استانداردها و اولویت هایشان است، پس موضوعی کاملا ذهنی بوده و توسط دیگران قابل مشاهده نیست و بر درک افراد از جنبه های مختلف زندگی استوار است. از آنجاکه اعتیاد بر جنبه های مختلف زندگی افراد معتاد از جمله کیفیت زندگی تاثیر می گذارد، برای حل این معضل و یا درمان این بیماری و کاهش تاثیرات آن تلاش های گسترده ای صورت گرفته است. براساس رویکرد و یا تخصصی که درمانگران دارند این شیوه متفاوت بوده است و گسترده وسیعی از درمان های دارویی و درمان های روان شناختی را شامل می شود. یکی از روش درمان های دارویی موفق در سال های اخیر، درمان نگهدارنده با داروی متادون (MMT)و بوپره نورفین است(ارسیا، خوش دل، امن الهی و اکبرزاده، 1389). آنچه در در درمان نگهدارنده اهمیت دارد آن است که در این روش درمانی به بیماران مصرف کننده مخدر به اندازه ای داروی متادون داده می شود که بیماران علایم ترک یا محرومیت نداشته و نیازی برای مصرف دوباره مواد در خود احساس نکنند، اما با وجود اثر بخشی این روش درمانی، درپاره ای موارد شاهد هستیم که با گذشت مدت زمانی از درمان، لغزش های متعددی از سوی برخی بیماران تجربه شده و زمینه عود در آنها را فراهم می شود (لوین، اوانز، بروک، کالباگ و نانز، 2006). یکی دیگر از شیوه هایی که در مورد درمان اعتیاد به کار گرفته شده است، استفاده از گروه های خود یاری معتادان گمنام (NA) بوده است. انجمن معتادان گمنام یکی از انجمن های خود یاری است که به شیوه مرحله بندی شده تحت عنوان برنامه دوازده قدمی راهکارهایی را برای درمان اعتیاد ارایه کرده است و بر پایه کمک یک معتاد دیگر استوار است. در انجمن معتادان گمنام برای بهبودی افرد آموزه هایی ارایه می شود که در این آموزه ها سعی می شود باورهای غیر منطقی زمینه ساز اعتیاد اصلاح شوند. همچنین، سعی می شود تا باورهایی که بعد از اعتیاد رد باعث رنجش خاطر می و دشوار شدن ترک مواد مخدر می شود، نیز اصلاح شوند (انجمن معتادان گمنام، 1383). بررسی های بسیاری نشان داده است که حضور در انجمن معتادان گمنام تاثیر مثبت معناداری در بهبودی سلامت روان و خلق و همچنین رفع موانع ترک اعتیاد افراد معتاد دارد (مارمانی، پانی، پاسینی و پارگو، 2007). بنابراین با توجه به این که اعتیاد بر کیفیت زندگی فرد اثر می گذارد پژوهشگر در این چهارچوب بدنبال پاسخگویی به این سوال است که آیا وضعیت کیفیت زندگی در بیماران با درمان نگهدارنده متادون(MMT) با درمان معتادان گمنام(NA)متفاوت است؟ 5- سوابق مربوط (بیان مختصر سابقه تحقیقات انجام شده درباره موضوع و نتایج به دست آمده در داخل و خارج از کشور نظرهای علمی موجود درباره موضوع تحقیق) اهمیت و ضرورت تحقیق: براساس گزارش دیلی و مارلات (2005)، هم اکنون اختلالات مصرف مواد و عواقب وخیم و ناخوشایند ناشی از آن، یکی از مهم ترین مشکلات سلامت عمومی در سراسر دنیا است. این اختلالات با بسیاری از مشکلات جدی پزشکی، روان پزشکی، خانوادگی، شغلی، قانونی، مالی، معنوی، و اخلاقی رابطه دارد. اختلالات مصرف مواد نه تنها باعث درد و رنج فرد مصرف کننده می شوند، بلکه بار و آسیب فراوانی را نیز بر خانواده و جامعه تحمیل می کنند(کرد میرزا، 1388). ارتباط مصرف مواد و رفتارهای اعتیاد آمیز با سایر مشکلات و انحرافات اجتماعی مانند خشونت خانگی، کودک آزاری، طلاق و بیماری های واگیردار مانند ایدز و هپاتیت و در گیر شدن بیشتر جوانان نسبت به سایر قشرها بر دامنه آسیب زایی آن می افزاید (سیام، 1385). در ایران در طی 20 سال گذشته، میزان رشد سوء مصرف مواد بیش از 3 برابر نرخ رشد جمعیت بوده است، کنترل وابستگی به مواد افیونی برای کشور ما اهمیت زیادی دارد. کشور ایران با داشتن 1925 کیلومتر مرز مشترک با افغانستان و پاکستان که عمده ترین منابع کشت خشخاش و تولید تریاک و هروئین جهان محسوب می شوند، در مسیر ترانزیت مواد افیونی از این کشور ها به اروپا قرار گرفته و از آسیب پذیری ویژه ای برخوردار است، درمان اعتیاد و شکستن چرخه معیوب آن گران و دشوار است و سیستم درمانی جامعی با رویکرد های مختلف دارو درمانی، روان درمانی و باز پروری رامی طلبد(رئیسی دهکردی و همکاران، 1393). کیفیت زندگی به عنوان یک مقیاس معتبر جهت ارزیابی پیامد روش های درمانی و خدماتی که به افرد آسیب دیده ارائه شده است، می باشد(ونگ و همکاران، 2005). لازم است در جمعیت معتادان ، که روش های مختلف درمانی را جهت پرهیز از مواد تجربه می کنند(روبین، 2004)، به ویژه معتادان تحت درمان نگهدارنده متادون و درمان معتادان گمنام، که از روش های عمده درمان اعتیاد در کشور است ارزیابی به عمل آید. تحقیقات انجام شده در داخل و خارج کشور رئیسی دهکردی و همکاران (1393) در پژوهش خود نشان دادند که درمان متادون بر اضطراب، افسردگی و بهبود کیفیت زندگی بیماران موثر است. نتایج پژوهش صالح مقدم، بزاز کاهانی و واقعی (1392) نشان داد که شرکت در جلسات درمانی باعث افزایش کیفیت زندگی می شود. و از بین سه گروه درمان (درمان معتادان گمنام، درمان اجتماع مدار و درمان نگهدارنده متادون) درمان معتادان گمنام از دو گروه دیگر در تمام ابعاد هشت گانه بالاتر بود. نتایج پژوهش بیگی و همکاران (1390) نشان داد که شرکت فعال معتادان در انجمن معتادان گمنام باعث کیفیت زندگی بهتر و تقویت اراده افراد برای رسیدن به اهداف در مقایسه با درمان نگهدارنده متادون می شود. نتایج پژوهش گروه و همکاران (2008) و مارمانین و همکاران (2007) نشان داد که عضویت در گروه های خود یاری از جمله روش هایی است موفقیت خود را در دوام و ماندگاری دوره پاکی، بهبود کیفیت زندگی، امید به داشتن منابع حمایتی و تقویت اراده معتادان در حال بهبودی به تایید رسانده است.