خرید ارزان پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی سبک رهبری و انسجام گروهی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

پیشینه تحقیق مرادی و همکاران (1385) رابطه سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم های بسکتبال باشگاه های لیگ برتر کشور را مورد مطالعه قرار دادند. آزمودنی های این تحقیق شامل 144 نفر از بازیکنان تیم های بسکتبال لیگ برتر کشور در سال 1382 بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که ارتباط مثبت و معنی داری بین سبک های رهبری رفتار آموزشی، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با انسجام تیمی وجود دارد. همچنین ارتباط منفی بین سبک رهبری آمرانه و انسجام تیمی گزارش شد. صادق و همکاران (1387) ارتباط سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان تیم های موفق و ناموفق بسکتبال لیگ برتر بانوان ایران را مورد مطالعه قرار دادند. از بین 14 تیم ( 168n= ) ، بازیکنان 5تیم بالای جدول (تیم های موفق) و بازیکنان 5تیم پایین جدول (تیم های ناموفق) پرسشنامه های ویژگی های فردی، مقیاس رهبری در ورزش(LSS) و پرسشنامه محیط گروهی (GEQ) را در نیم فصل دوم مسابقات تکمیل نمودند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد مربیان حاضر در لیگ برتر بسکتبال بانوان بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده می کردند. بین انسجام تکلیف با سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت ارتباط منفی و معناداری وجود داشت. بین انسجام اجتماعی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک و حمایت اجتماعی ارتباط منفی و معنا داری وجود داشت. اختلاف معناداری بین انسجام گروهی تیم های موفق و ناموفق مشاهده نشد. تیم های ناموفق لیگ بیشتر از تیم های موفق از سبک رهبری آمرانه استفاده کرده بودند. رمضانی نژاد و همکاران (1389) رابطه سبک های مربیگری با انسجام گروهی و موفقیت تیم های والیبال دانشجویان را مورد بررسی قرار دادند. از 135 ورزشکار شرکت کننده در مسابقات، 116 نفر (86 درصد) پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و محیط گروهی (GEQ) را تکمیل کردند. به کمک پرسشنامه LSS با 40 سوال پنج بعد سبک رهبری مربیان و به وسیله پرسشنامه GEQ با 18 سوال، دو بعد انسجام تیمی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که انسجام گروهی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت، رابطه مثبت و معنی داری دارد و با سبک رهبری آمرانه و دموکراتیک رابطه معنی داری ندارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد که مربیان بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده می کنند. علاوه بر این، نتایج نشان داد بین انسجام و موفقیت تیمی رابطه معنی داری وجود ندارد و مربیان تیم های موفق بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین استفاده می کنند. همچنین بین سن مربیان و بازیکنان با سبک رهبری مربیان رابطه معنی داری مشاهده نشد. رمضانی نژاد و همکاران (1389) رابطه سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های فوتبال لیگ برتر ایران را مورد بررسی قرار دادند. پرسشنامه LSS با 40 سوال پنج بعد سبک رهبری مربیان، و پرسشنامه GEQ با 18 سوال دوبعد انسجام گروهی را اندازه گیری می کرد. نتایج نشان داد انسجام گروهی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراسی، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت رابطه مثبت و معنادار، و با سبک رهبری آمرانه رابطه منفی و معناداری دارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد مربیان فوتبال بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین (وظیفه محوری) و کمتر از سبک رهبری دموکراسی استفاده می کردند. وحدانی و همکاران (1391) رابطه سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های منتخب دانش آموزی شهر ارومیه را مورد مطالعه قرار دادند. 75 دانش آموز مقطع متوسطه دو ابزار این پژوهش را کامل کردند : مقیاس رهبری برای ورزش (LSS،‏ چلادورای و صالح 1980) و پرسشنامه محیط گروهی (GEQ،‏ کارون و براولی 1985). LSS شامل 40 آیتم است که 5 بُعد از سبک های رهبری – تمرین و دستورالعمل،‏ رفتار دموکراسی،‏ رفتار آمرانه،‏ حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت را می سنجد. GEQ با 18 آیتم دو بُعد انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی را ارزیابی می کند. نتایج نشان داد که مربیان تیم های دانش آموزی بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک دموکراتیک استفاده می کردند. نتایج نشان داد سبک های رهبری حمایت اجتماعی، تمرین و آموزش،‏ و بازخورد مثبت ارتباط مثبت و معناداری با انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی،‏ و سبک آمرانه ارتباط منفی و معناداری با انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی دارد. کاترین (2002) رابطه بین سبک رهبری مربیان و انسجام تیمی را در بین تیم های فوتبال دانشگاهی مورد مطالعه قرار داد. نتایج مطالعه وی نشان داد که اولا مربیان بیشتر از رفتار آموزش و تمرین و کمتر از رفتار آمرانه استفاده می کنند. ثانیا اینکه بین سبک رهبری مربیان و انسجام تیمی رابطه معنی داری گزارش شد. هوانگ (2004) رابطه بین سبک های رهبری و انسجام و موفقیت تیمی را در بین تیم های بسکتبال نیمه حرفه ای دانشگاهی مورد بررسی قرار داد. نتایج وی نشان داد که نتایج نشان داد انسجام گروهی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراسی، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت رابطه مثبت و معنادار، و با سبک رهبری آمرانه رابطه منفی و معناداری دارد. تورمان (2010) رابطه رفتارهای مستقیم مربیان و انسجام و موفقیت تیمی را مورد مطالعه قرار داد. این مطالعه بر روی 156 بازیکن راگبی در انگلستان انجام شد. نتایج نشان داد که نوع رفتار و برنامه تمرینی مربیان و برخورد آنها با بازیکنان رابطه معنی دار با انسجام بازیکنان دارد. همچنین گزارش شد که بالا رفتن انسجام تیمی باعث افزایش موفقیت تیم می شود. محادث (2010) رابطه بین سبک رهبری مربیان و انسجام تیم ها را مورد بررسی قرار داد. این مطالعه به صورت پرسشنامه ای بر روی 140 نفر از بازیکنان والیبال تیم های نیمه حرفه ای شهر مانیل فیلیپین انجام شد. نتایج نشان داد که سبک های رهبری می تواند بر انسجام تیم اثرگذار باشد. همچنین گزارش شد که مربیانی که موفق به بالا بردن انسجام تیمی شدند، موفقیت بیشتری را نیز با تیم کسب کردند. کاپرچیون و همکاران (2011) رابطه بین سبک رهبری مربیان و انسجام گروهی را در تیم های مختلف زنان مورد بررسی قرار دادند. در این مطالعه 95 نفر از زنان در تیم های مختلف به پرسشنانه های مربوطه پاسخ دادند. نتایج نشان داد که یک رابطه معنی دار بین سبک رهبری مربیان و انسجام گروهی در تیم ها وجود داشت. منگیستو و بابو (2012) رابطه بین سبک رهبری مربیان و انسجام و موفقیت تیم ها را مورد بررسی قرار دادند. 180 نفر از بازیکنان فوتبال در اتیوپی پرسشنامه های این مطالعه را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که یک رابطه مثبت و معنی دار بین رفتارهای تمرینی و آموزش مربیان، سبک رهبری و حمایت اجتماعی با انسجام تیمی وجود دارد. همچنین نتایج نشانگر رابطه بین انسجام گروه و موفقیت تیم بوده است. منابع 1- رمضانی نژاد، ر.، حسینی، م و احسانی، م. 1389. رابطه سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های فوتبال لیگ برتر ایران. فصلنامه المپیک، سال هجدهم، شماره 1، صص 57-68. 2- رمضانی نژاد، ر.، حسینی، م و محدث، ف. 1389. رابطه سبک های مربیگری با انسجام گروهی و موفقیت تیم های والیبال دانشجویان دختر دانشگاه های آزاد اسلامی. مدیریت ورزشی، شماره 6، صص 29-46. 3- صادق، س.، سجادی، ن و خبیری، م. 1387. تعیین ارتباط سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان تیم های موفق و ناموفق بسکتبال لیگ برتر بانوان ایران در سال 1386. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. 4- مارتینز، رینر. 1385. روانشناسی ورزشی، راهنمای مربیان. ترجمه محمد خبیری، انتشارات بامداد کتاب، صص 137-138. 5- مرادی، م . ( 1383). رابطه سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی تیم های والیبال لیگ برتر کشور، پایان نامه ی کارشناسی ارشد، تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس. 6- مرادی، م.، کوزه چیان، ه.، احسانی، م و جعفری، ا. 1385. رابطه سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم های بسکتبال باشگاه های لیگ برتر کشور. حرکت، شماره 22، صص 5-16. 7- وحدانی، م.، محرم زاده، م.، آقایی، م و حسین پور، ا. 1391. رابطه سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های منتخب دانش آموزی شهر ارومیه. نشریه مدیرت ورزشی، دوره 4، شماره 14، صص 49-64. 8- Caperchione, C., Wk, Mummery and M, Duncan. 2011. Investigating the relationship between leader behaviours and group cohesion within women's walking groups. J Sci Med Sport. 2011 Jul;14(4):325-30. doi: 10.1016/j.jsams.2011.03.005. Epub 2011 Apr 12. 9- Carron, A.V., Colman M.M., Wheelar , J.& Stevens. D. (2002). “Cohesion and performance in sport”. Journal of Sport and exercise psychology 24; PP:68-188. 10- Catharine. O. R. (2002). “The relationship between group cohesion and leadership style and win/loss record in collegiate soccer player”. Unpublished thesis. San diego state university. USA. 11- Huang, Y . (2004). “The effectiveness of charismatic leadership and support toward team behaviour and cohesion”. Research Quarterly for Exercise and Sport. Vol.75, ISS. 1; PP:243-256. 12- Mengistu, S and M. S. Babu. 2012. The relationship between coaches’ leadership styles, team cohesion and team success: the case of premier league soccer clubs in ethiopia. International Journal of Social Science & Interdisciplinary Research Vol.1 Issue 11, 1-13. 13- Mohaddes, F., 2010. The relationship between leadership style of coaches with team cohesion and athlete satisfaction, PhD thesis, the field of Physical Education and Sport Sciences, University of Guilan. 14- Murray, N.P. (2007). “The Differential Effect of Team cohesion and Leadership Behavior in High School Sports”. Individual Differences Research. (4)4: 216-225. 15- Turman, P. D. (2010). Coaches immediacy behaviors as predictors of athletes‟ perceptions of satisfaction and team cohesion. Western Journal of Communication, 72(2), 162-179. 16- Turman, P.D. (2003). "Coaches and cohesion: the impact of coaching techniques on team cohesion in the small group setting". Journal of sport behavior, Vol. 26, PP:86-103.