خرید ارزان پروپوزال بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 30 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

تبیین مساله: کیفیت زندگی از جمله مسائلی است که ابتدا با گسترش همه جانبه فناوری و صنعتی شدن در کشورهای غربی مورد توجه قرار گرفت. گسترش روز افزون فرایند صنعتی شدن که خود را با تولید انبوه کالاها و خدمات متنوع در بعد کمی نشان می دهد مشکلات زیادی برای بشر بوجود آورد با افزایش شهرنشینی ،تمرکز منابع و سرمایه ها ،امکانات و خدمات شهری رشد کرد و کلان شهرها شکل گرفته و مشکلات شهری مانند آلودگی هوا، تخریب محیط زیست و به تبع آن فشارها و استرس های روحی و روانی برای بشر وجود آمد. پس از جنگ جهانی دوم همراه با توسعه دولت های رفاه گسترو نقش بیشتر مردم درحیات اجتماعی و سیاسی ، هدف نهایی و غایی توسعه بهبود شرایط زندگی اجتماعی قرار گرفت.و توجه به ارتقای شرایط زندگی و بهبود بخشیدن به بعد کیفی در کنار بعد کمی زندگی بشرو تلاش در جهت ارتقا شرایط و بهبود بعد کیفی زندگی بیشتر اهمیت یافت.بگونه ای که از آن پس ،هدف توسعه فرآیند بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی مردم در نظر گرفته شد و سیاستهای اقتصادی ای که تا آن زمان با توسعه ملی همانند فرض می شد رشد اقتصادی را بعنوان هدف نهایی توسعه مورد تردید قرار داد .گزارش برنامه توسعه انسانی سازمان ملل متحد در سال1994رشد اقتصادی را بعنوان یک وسیله تلقی می کند و هدف را توسعه انسانی پایدار می داند یعنی توسعه ای که طرفدار مردم ودر جهت بر طرف کردن نیاز مردم باشد(معمارزاده،1374)یکی از راههای ارتقا سطح کیفیت زندگی، شناخت عوامل موثری است که در افزایش سطح کیفیت زندگی تاثیر گذار هستند شناخت هر چه بیشتر عوامل تاثیر گذار بر کیفیت زندگی می تواند در برنامه ریزی جهت اقدام برای حل مسایل مفید واقع شوند.به باور بسیاری از صاحب نظران کیفیت زندگی صرفا یک امر اقتصادی نیست بلکه عوامل اجتماعی نیز نقش مهمی درایجاد ،حفظ و از میان رفتن آن ایفا می کنند.رشدو گسترش توجه به عوامل اجتماعی و نقش آنها در کیفیت زندگی در کشورها همزمان با رشد و توسعه سرمایه اجتماعی بوده ووا کنشی است علیه توسعه یک بعدی اقتصادی.حتی در کشور بوتان بعنوان یک کشور کوچک و گمنام پادشاه آن کشور از سال 1976 در اعتراض به مدل های غربی توسعه سعی داشت بجای شاخص تولید ناخالص ملی ،از شاخص های خوشبختی ناخالص ملی برای سنجش عملکرد حکومت و دولت استفاده کند ( خوارزمی ،12:1387). شواهدزیادی وجود دارد که سرمایه اجتماعی تاثیر مثبتی بر جنبه های مختلفی از کیفیت زندگی افراد دارد و بهبود و پیشرفت سطح سرمایه اجتماعی می تواند در نهایت به کیفیت زندگی و رفاه ختم شود .برای مثال در گزارشی که از سوی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD )تحت عنوان رفاه ملتها منتشر شده است ضمن بیان این تعریف از سرمایه اجتماعی که"اساس سرمایه اجتماعی بر ارتباطات اجتماعی بوده و همانند هر سرمایه ای ممکن است بعنوان منبعی که افراد برای کسب مجموعه ای از منافع و مزایا روی آن سرمایه گذاری می کنند در نظر گرفته شود"آشکارا به نقش سرمایه اجتماعی که بعنوان یکی از درون داده های اصلی در رفاه افراد موثر می باشد اشاره دارد (زاهدی39:1388) و سرمایه اجتماعی را بعنوان بخش مهمی از استراتژی خود برای کاهش فقر و افزایش نتایج مطلوب سیاستهای اجتماعی در نظر گرفته است. وندی استون ووجودی هیوز در تحلیل پژوهش صورت گرفته تحت عنوان"خانواده ،سرمایه اجتماعی و شهروندی"که در استرالیا صورت گرفت بیان داشتند که بین سطح رفاه مالی و اندازه های شبکه های غیر رسمی یک رابطه خطی برقراراست. کسانی که زندگی راحتی دارند گسترده ترین شبکه های غیر رسمی و بیشترین تعدادعضویت در گروهها را دارندودر مقابل کسانی که در گذران زندگی از نظر مالی دارای مشکل هستند کوچکترین شبکه های غیر رسمی و کمترین عضویت در گروه ها و پیوند های سازمانی را داراهستند (استون،30:2001). پاتنام در کتاب خود تحت عنوان "بازی بولینگ به تنهایی" بیان می دارد" که از میان همه حوزه هایی که پیامد های سرمایه اجتماعی را ریشه یابی کردم در هیچ یک از آنها اهمیت ارتباط اجتماعی آن به خوبی قلمرو سلامت و رفاه نبوده است"(به نقل از فتوت،3:1388)بنابر این از آنجایی که کیفیت زندگی می تواند تابعی از گسترش کمی و کیفی سرمایه اجتماعی باشد لذا ضروری است با هر شکل ممکن به افزایش سرمایه اجتماعی در سطح جامعه کمک کنیم. چرا که سطح بالای سرمایه اجتماعی به سطح بالای کیفیت زندگی می انجامد. همچنین شواهدی مبنی بر پیوستگی جامع تری بین سلامتی(بعنوان یکی از ابعاد کیفیت زندگی) و پیوندهای اجتماعی وجود دارد که نشان می دهد نرخ مرگ و میر در میان افراد با شبکه های اجتماعی قوی نصف یا یک سوم افراد با پیوند های اجتماعی ضعیف است(جان فیلد،95:1388)و بهبود و پیشرفت سطح سرمایه اجتماعی می تواند در نهایت به کیفیت زندگی و رفاه مورد انتظار ختم شود.فرنچ و کاپلان (1973)نیز در بررسی خودنشان داده اند که هرچه انسان در سازمان کمتر فعال باشد احتمال ابتلای به بیماری روانی و جسمی بیشتر است.(به نقل از حاجلوحاجلو،1391؛170). پس می توان ادعا کرد که کیفیت زندگی در ابعاد خود(کیفیت محیطی،روانی،اجتماعی و جسمی)تحت تاثیر کیفیت ارتباطات و پیوند های اجتماعی می باشد.لذا د رپژوهش حاضر این سوال مطرح می شود که سرمایه اجتماعی چه نقشی در فرایند کیفیت زندگی کارکنان دارد؟از سوی دیگر روابط کارکنان با دیگران و فعالیت های اجتماعی آنها چه رابطه با کیفیت زندگی دارد؟آیا این روابط که از عنوان سرمایه اجتماعی یاد می کنیم در سطح کیفیت زندگی افراد نقشی دارد؟ سوالات تحقیق سوال اصلی: - آیا بین میزان سرمایه اجتماعی و میزان کیفیت زندگی کارکنان رابطه وجود دارد؟ برای رسیدن به سوالات اصلی پژوهشی، سوالات فرعی به شرح ذیل است: - آیا بین میزان اعتماد اجتماعی ومیزان کیفیت زندگی کارکنان رابطه وجود دارد؟ - آیا بین میزان مشارکت اجتماعی و میزان کیفیت زندگی کارکنان رابطه وجود دارد؟ - آیا بین میزان شبکه اجتماعی و میزان کیفیت زندگی کارکنان رابطه وجود دارد؟ - کدام یک از ابعاد و مولفه های سرمایه اجتماعی، اهمیت بیشتری در تبیین کیفیت زندگی جامعه مورد مطالعه دارد؟ - آیا بین ویژگی های فردی( سن، جنس و تحصیلات ،وضعیت تاهل) کارکنان و میزان کیفیت زندگی آنها رابطه وجود دارد؟ - آیا بین ویژگی های خانوادگی(شغل و تحصیلات همسر، میزان درآمد ماهانه خانواده) و میزان کیفیت زندگی آنها رابطه وجود دارد؟ - آیا بین ویژگی شغلی( استخدام رسمی، پیمانی، قراردادی) و میزان کیفیت زندگی کارکنان رابطه وجود دارد؟ ضرورت انجام پژوهش امروزه کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی دو سازه مهم در باب توسعه محسوب می شوند و ذهن انسان به محض شنیدن واژه توسعه علاوه برپارامترهای اقتصادی ،بسوی ابعاد اجتماعی و فرهنگی توسعه نیز معطوف می شود.از اواخر دهه 1960و با پیدایش چرخش فرهنگی،مدل انسان اقتصادی مورد نقد قرار گرفت و بر انگیزه های فرهنگی و اجتماعی آدمی تاکید شد که از آن تحت عنوان توسعه اجتماعی یاد می شود.رویکرد توسعه اجتماعی بر نقش بخش های داوطلبانه و سازمانهای اجتماعی محور تاکید دارد.ازجمله عوامل اجتماعی تاثیر گذار بر کیفیت زندگی ، سرمایه جتماعی می باشدوقتی مردم احساس می کنند که در جامعه مشارکت دارند و درآن جامعه ارزشمند محسوب می شوند کیفیت زندگی ، احساس رفاه ومشارکت آنها افزایش می یابد .در جامعه ای که سرمایه اجتماعی بالا باشد جرایم کمتر و مردم از آموزش بهترو فرصت های شغلی بیشتری برخوردارند.نتایج تحقیقات آنچورناو همکارانش در 37 کشور دنیا با موضوع گروه های اجتماعی و توسعه اقتصادی حاکی از آن است که سرمایه می تواند کارایی سرمایه انسانی و یا بهره وری نیروی کار را افزایش و هزینه مبادله را کاهش دهد و در صورتی که گروه های اجتماعی هماهنگ با هم شکل نگیرند افزایش بهره وری می تواند سبب کاهش رفاه گردد (به نقل از موید فر ،7:1387).همچنین گزارش سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه در سال 2001بیان می دارد که نتایج تحقیقات انجام شده در سطح کشورهای عضو ،سرمایه اجتماعی را با دسترسی افراد به مواردی از جمله بهبود سلامت ،خشنودی بیشتر ،مراقبت بهتر کودکان،جرایم کمتر و برخورداری از حکومتی بهتر در ارتباط می بیند(شریفیان ثانی، 8:1380)علیهذا شواهد ونتایج تحقیقات حاکی از کاهش و فرسایش سرمایه اجتماعی است. همچنین این تغییر در روند سرمایه اجتماعی در ایران را می توان مشاهده کرد :بعد از انقلاب و به تبع آن تغییرگسترده در ساختارهای سیاسی واقتصادی، میزان مشارکت مردم و و اعتماد متقابل دولت و مردم بشدت افزایش یافت و مردم در تظاهرات ،راهپیمایی ها و نماز جمعه شرکت می کردند و حس مشترکی داشتنداما برخی از سیاستها و برنامه های دولتها بعد از انقلاب علیرغم دنبال کردن اهداف مثبت، آثار منفی بر سرمایه اجتماعی گذاشته اند . ربانی خوراسگانی و ارشدی یکی از تغییرات مهم موثر در تخریب سرمایه اجتماعی در ایران را تغییر ارزشها اعلام کرده اند که در این جریان ثروت اندوزی به یک ارزش تبدیل گردید (ربانی104:1385) . در همین راستا نتایج حاصل از پیمایش ارزشها و نگرشهای ایرانیان نیز حکایت از کاهش سرمایه اجتماعی در سطح جامعه داردهمین کاهش را می توان درسطح سازمانها و دروابط اعتماد بین کارکنان و فعالیتهای گروهی مشاهده کردکه شکل گیری نهادهای متعدد نظارتی و بازرسی و جایگزینی دستورالعمل ها و بخشنامه ها بیانگر این مطلب است. تغییرات کیفیت روابط اجتماعی از جمله کاهش سرمایه اجتماعی می تواند اثرات خود را به عملکرد منابع انسانی سازمان بگذارد.نظریه پردازان سازمان از جمله پیروان مکتب روابط انسانی معتقدند که بهره وری یک سازمان تنها به عوامل مادی وابسته نمی باشد بلکه عوامل غیر مادی نظیر همبستگی گروهی ، رضایت شغلی ،کیفیت روابط غیر رسمی ،محیط کار و...اثر بخشی بیشتری دارندو می توانندتسهیل کننده کنش های گروهی باشد و نقش مهمی در بهبود عملکردمنابع انسانی ایفا کند.چنانچه در جریان کار ،امکان تبادل نظر و گفتگو با یکدیگر و رابطه اجتماعی وجود نداشته باشد کار صرفا جنبه رفع احتیاج بخود می گیرد و تما سها بیش از حد سطحی می شود و احساس بی تفاوتی نسبت به دیگری رواج می گیرد و حس مسئو لیت فرد در قبال جمع ضعیفتر میگردد. سازمان ثبت احوال کشور بعنوان یکی از سازمانهایی با حدود یک قرن فعالیت که امروزه از آن تحت عنوان ثبت احوال نوین یاد می شودو به ثبت وقایع حیاتی افراداز گهواره تاگور می پردازدو در واقع هر شخصی هویت خویش را از آن می گیرد از این قاعده مستثنی نیست و توجه به کیفیت زندگی کارکنان بعنوان مهمترین سرمایه هر سازمان و همچنین کیفیت روابط اجتماعی موجود در کار ضروری به نظر میرسدچرا که : -ارزیابی کیفیت زندگی در یک جامعه و دستیابی به عوامل موثر بر آن می تواند برنامه ریزان وتصمیم گیرندگان نظام را جهت طراحی های کاربردی و موثر یاری دهد که در نهایت به افزایش رفاه و رضایتمندی افراد منجر شود. -در سازمانهایی که کارکنان آن دارای سطح بالای سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی باشند میزان بهره وری،کار آفرینی ،یکپارچگی ،مشارکت های داوطلبانه ،ارائه خدمات توسط آنها،افزایش تعهد اعضاو کارکنان نسبت به مصالح عامه،کسب مهارتها و دانش جدید نیز از کیفیت بالاتری بر خوردار خواهد بود ،امازمانی که عکس قضیه صادق باشد در نتیجه عدم رضایت شغلی و فرسودگی شغلی بر نقش ها و وظایف کارکنان تاثیر گذار خواهد بود و اینجا هست که ما شاهد آسیب ها و انحرافات اجتماعی ، فساد اداری،نظام بیمار اداری ،اخذ رشوه،هدررفتن منابع سازمان و...خواهیم بود . اهداف تحقیق هدف اصلی : - شناخت سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی کارکنان ثبت احوال مازندران و رابطه بین آنها اهداف فرعی: -سنجش میزان سرمایه اجتماعی کارکنان. -سنجش ابعاد سرمایه اجتماعی(اعتماداجتماعی،مشارکت اجتماعی، شبکه های اجتماعی) کارکنان -سنجش میزان کیفیت زندگی کارکنان. -نشان دادن اینکه چه عناصری از سرمایه اجتماعی در ارزیابی کیفیت زندگی کارکنان تعیین کننده تر است. -شناخت تاثیر متغیرهای زمینه ای ( سن، جنس ،وضعیت تاهل تحصیلات،درآمدماهیانه،شغل و تحصیلات همسرو نوع استخدام)بر میزان کیفیت زندگی کارکنان -بررسی راههای بهبود کیفیت زندگی کارکنان بر اساس یافته های پژوهش تحقیقات انجام شده با موضوع سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی: تحقیقات داخلی؛ - بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی عنوان پژوهشی است که غلامرضا غفاری و نازمحمد انق (1381)در سه محله مختلف شهر گنبدکاووس انجام داده اند. این پژوهش طی دو مرحله و به کمک دو روش به انجام رسیده است. در مرحله اول از روش پیمایشی و در مرحله دوم از روشهای مرتبط با سیستم اطلاعات جغرافیایی مثل روش وزن دهی استفاده شده است. شاخص های استفاده شده برای بخش کیفیت زندگی عبارتند از: اعتماد اجتماعی، ارتباطات، بده و بستان، امنیت محلی، کیفیت دسترسی به خدمات عمومی و شاخص مورد استفاده برای کیفیت زندگی عبارتند از وضعیت سلامت و تغذیه، وضعیت آموزشی، گذراندن اوقات فراغت، کیفیت مادی، گذراندن اوقات فراغت، بهزیستی روانی کمیت محیطی. یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در سطح احتمال 99درصد معنی دار است و سرمایه اجتماعی 36 درصد تغییرات کیفیت زندگی را تبیین می کند. همچنین این پژوهش نشان می دهد که متغیرهای مداخله مدنی، مشارکت و فعالیت سیاسی، شعاع ارتباطات، ارتباط معنی دار وجود داشته است. اما بین متغیرهای امنیت محلی، تصور مثبت به محله، بده و بستان، عضویت انجمن و نوع ارتباطات رابطه معنی داری با متغیر وابسته وجود داشته است. هم چنین هر چه محلات از کیفیت زندگی بالاتری برخوردار باشند میزان سرمایه اجتماعی درون گروهی آنها کاهش می یابد و برعکس میزان سرمایه اجتماعی برون گروهی افزایش می یابد. - جواهری، فاطمه (1390)، در پژوهشی تحت عنوان پیامدهای اجتماعی اختلال هویت جنسی، به بررسی سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی، تغییر جنس خواهان تحت پوشش مراکز مختلف سازمان بهزیستی کشور پرداخته که تعداد آنها 168 نفر بوده و به جای نمونه گیری از روش تمام شماری استفاده شده است. برای سنجش سرمایه اجتماعی از شاخص های ارتباط و اعتماد و حمایت اجتماعی استفاده شد و برای مفهوم برای کیفیت زندگی شاخص هایی چون سلامت جسمانی، بهداشت روانی و رضایت از زندگی در نظر گرفته شده است. از نتایج تحقیق چنین برمی آید که مقدار میانگین ها در مورد هر سه مولفه ارتباط، اعتماد و حمایت و حتی شاخص کل سرمایه اجتماعی از میانگین ریاضی پایین تر است. 32 درصد از پاسخ گویان از نظر ارتباط اجتماعی، 30 درصد از نظر حمایت اجتماعی و حدود 20 درصد از نظر اعتماد اجتماعی در آستانه پایین یا ضعیف قرار دارند. فقط 11 درصد از پاسخ گویان با توجه به شاخص کل سرمایه اجتماعی در سطح بالا یا زیاد قرار داشتند. وضعیت کیفیت زندگی نیز از وضعیتی مشابه حکایت دارد و میزان برخورداری پاسخ گویان از سه بعد سلامت جسمانی، روانی و رضایت از زندگی در سطح پایین است. از یافته های دیگر این بررسی آن است که از بین سه مولفه سرمایه اجتماعی، شاخص ارتباط اجتماعی نسبت به دو متغیر دیگر همبستگی قوی تری (601/0) با کیفیت زندگی داشته است در واقع کیفیت خوب زندگی تا حد زیادی تحت تاثیر گستردگی و عمق روابط اجتماعی هر فرد با دیگران است. - فرخی، جواد (1387) به بررسی رابطه میزان سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی سرپرستان خانوارهای ساکن تهران پرداخته که تعداد 384 نفر از مناطق 22 گانه شهر تهران براساس نمونه گیری طبقه ای مناسب انتخاب شده اند. در این پژوهش جهت سنجش کیفیت زندگی براساس الگوی سازمان بهداشت جهانی اقدام شد و در باب بخش متغیر سرمایه اجتماعی بصورت تلفیقی از نظریات میلور و لین استفاده شده است. یافته های تحقیق از تاثیر میزان سرمایه اجتماعی بر کیفیت زندگی و ابعاد چهارگانه آن (سلامت جسمانی، روانی، محیطی، اجتماعی) نشان می دهد که میزان تاثیرگذاری سرمایه اجتماعی بر سلامت جسمانی در کمترین حد و سلامت اجتماعی در بیشترین حد بوده است. همچنین پژوهش مذکور این نتیجه را بدست می دهد که کیفیت زندگی از منظر سرپرستان خانوارهای ساکن در شهر تهران متوسط به بالا بوده است. و در مقایسه بین چهار متغیر مربوط به کیفیت زندگی، بیشترین نمرات بدست آمده (کیفیت بالا) مربوط به سلامت جسمانی و کمترین آن مربوط به سلامت محیطی بوده است. در رابطه با وضعیت سرمایه اجتماعی، پایین بودن اعتماد اجتماعی بین شهروندان، شایان توجه است. - نوغانی، محسن(1387):کیفیت زندگی شهروندان و رابطه آن با سرمایه اجتماعی در شهر مشهد عنوان پژوهشی است که رابط سرمایه اجتماعی را با کیفیت زندگی و دو بعد اصلی آن یعنی عینی و ذهنی مورد بررسی قرار داده است. به منظور سنجش سرمایه اجتماعی، سه بعد برای آن در نظر گرفته شده است که عبارتند از: اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شبکه های اجتماعی و برای هر یک از ابعاد مذکور مولفه هایی در نظر گرفته شده است. اعتماد بوسیله سه مولفه اعتماد بین شخص، تعمیم یافته و اعتماد به نهادها و مشارکت اجتماعی از طریق دو مولفه یعنی مشارکت رسمی و غیررسمی اندازه گیری شده است و برای بخش شبکه های اجتماعی از فراوانی روابط اجتماعی و میزان ارتباط با خویشاوندان، دوستان و همسایگان استفاده شده است. و برای بخش مفهوم کیفیت زندگی گویه هایی متناسب با دو بعد ذهنی و عینی کیفیت زندگی ساخته شد. تحلیل داده های حاصل از پیمایش نشان داد که سرمایه اجتماعی در تبیین کیفیت زندگی بیش از درآمد و تحصیلات دارای اهمیت است. هم چنین در بررسی رابطه متغیرهای مستقل با دو نوع کیفیت زندگی عینی و ذهنی روشن شد که سرمایه مادی (درآمد) بیش از دیگر متغیرها بر کیفیت زندگی عینی افراد موثر است. در حالی که سرمایه اجتماعی دیگر متغیرها می تواند کیفیت زندگی ذهنی افراد را بهبود دهد البته میزان تاثیرگذاری درآمد بر کیفیت زندگی ذهنی و میزان تاثیرگذاری سرمایه اجتماعی بر کیفیت زندگی عینی هم قابل توجه است. - فتوت، هدی (1390) در رساله دکتری خویش به بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد شیراز پرداخته، این پژوهش با استفاده از نظریه پاتنام در سرمایه اجتماعی و پرسشنامه سازمان بهداشت جهانی در کیفیت زندگی به روش پیمایشی صورت گرفته است. تحلیل آماری داده های این پژوهش نشان می دهد که رابطه دو سازه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در سطح 99 درصد اطمینان، معنادار است. بدین معنا که هر چه میزان سرمایه اجتماعی دانشجو بالاتر باشد، میزان کیفیت زندگی وی نیز افزایش می یابد و برعکس هر چه میزان سرمایه اجتماعی دانشجو پایین تر باشد، میزان کیفیت زندگی وی نیز کاهش می یابد. نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان سرمایه اجتماعی در جامعه مورد مطالعه از میزان پایینی برخوردار است (7/76 درصد دارای سرمایه اجتماعی کم و خیلی کم می باشند). هم چنین ملاحظه شد که سرمایه اجتماعی بر کیفیت زندگی موثر است که در این میان اعتماد اجتماعی بالاترین نقش را در تبیین کیفیت زندگی داشته است. - گروسی، سعیده (1386): در پژوهشی با هدف شناسایی سطح سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی و ارتباط این دو متغیر در محلات شهری کرمان پرداخته است. در این پژوهش برای سنجش کیفیت زندگی از یک شاخص تلفیقی که با استفاده از شاخص توسعه انسانی سازمان ملل، شاخص کیفیت زندگی انتاریوی کانادا، شاخص ساخته شده توسط مرکز تحقیقات کیفیت زندگی دانمارک و پرسشنامه GHQ ساخته شد استفاده گردید و 6 بعد برای کیفیت زندگی در نظر گرفته شد که عبارتند از: سلامت روانی، وضعیت تغذیه و سلامت کیفیت دسترسی به خدمات، کیفیت امنیت، کیفیت فرهنگی و گذراندن اوقات فراغت، کیفیت محیط زیست، برای سنجش سرمایه اجتماعی نیز بر ابعاد اعتماد اجتماعی، هنجار، شبکه روابط اجتماعی و مشارکت تاکید شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که در بین افراد مورد مطالعه سطح سرمایه اجتماعی و ابعاد مختلف آن یعنی اعتماد، تعهد به هنجارها و مشارکت غیررسمی در حد متوسط بود در حالی که بعد مشارکت رسمی در سطح پایینی قرار داشت. ابعادی از کیفیت زندگی که با سلامت جسمانی و روانی فرد در ارتباط بود در سطح بالایی قرار گرفت. در حالی که سایر ابعاد کیفیت زندگی سطوح پایین تری را نشان دادند. سطح سرمایه اجتماعی در دسترس با سطح کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشت و نتایج نشان داد که ارتباط این دو متغیر تابعی از سطح محله است.