خرید ارزان پروپوزال مقایسه کیفیت زندگی، ویژگی های شخصیتی و کنترل عواطف در ورزشکار و غیر ورزشکار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 19 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

بیان مساله: تربیت بدنی به مثابه یک نیاز فطری و یک پدیده اجتماعی-آموزشی در تکامل جسمانی و روانی افراد رسالتی بزرگ بر عهده دارد و به پرورش شخصیت و رشد روانی اجتماعی کمک می کند (قلی زاده، اوجاقی، حکتی، پیرزاده، 1388). امروزه روان شناسان ورزشی تاثیر ورزش را بر متغیر های مختلف روانی مورد آزمایش قرار داده اند. از جمله مولفه های روان شناختی مرتبط با ورزش می توان به کیفیت زندگی ورزشکاران اشاره کرد. کیفیت زندگی به تامین سلامتی و شادکامی در افراد و بهرمندی آنها از یک زندگی سالم کمک می کند. کیفیت زندگی مفهومی است که در سه دهه گذشته، تلاش های زیادی برای تعریف و اندازه گیری عینی آن انجام شده است (هاگرتی و همکاران، 2001). اما با وجود پژوهش های گسترده ای که در زمینه کیفیت زندگی انجام شده است اما هنوز تعریف واحد و مورد توافق همگان درباره کیفیت زندگی ارائه نشده است. برخی از محققان کیفیت زندگی را با رویکرد عینی تعریف کرده اند و موارد آشکار و مرتبط با معیارهای زندگی از جمله سلامت جسمانی، شرایط شخصی، ارتباطات اجتماعی، اقدامات شغلی یا دیگر عوامل اجتماعی و اقتصادی را با کیفیت زندگی معادل دانسته اند (لیو، 2006). در مقابل این رویکرد، رویکرد ذهنی وجود دارد که کیفیت زندگی را مترادف با شادی یا رضایت فرد در نظر می گیرد و بر عوامل شناختی در ارزیابی کیفیت زندگی تاکید دارد (لیو، 2006). بین دو رویکرد عینی و ذهنی رویکرد جدیدی به نام کل نگر وجود دارد که نظریه پردازان آن معتقد هستند کیفیت زندگی همانند خود زندگی، مفهوم پیچیده و چند بعدی است و در بررسی آن هر دو مولفه عینی و ذهنی را در نظر می گیرند (مالکینا-پیخ و پیخ، 2008). بنابراین، کیفیت زندگی مفهومی چندبعدی، ذهنی و پویا است (لینگر، 1994؛ به نقل از برزو و همکاران، 1389)؛ که در برگیرنده های حیطه های سلامت و عملکرد فیزیکی، سلامت ذهنی، عملکرد اجتماعی، رضایت از درمان، نگرانی درباره آینده و حس خوب بودن است (اکهوب، نیجاری، چیکری و لویسی، 2008). تحقیقات نشان داده است که ورزش بر کیفیت زندگی افراد ورزشکار تاثیر گذار است. به عنوان مثال، یعقوب بدری (1392) در پژوهشی نشان داد در مولفه های کیفیت زندگی سالمندان ورزش کار و غیرورزش کار در سلامت عمومی، عملکرد جسمانی، انرژی و شادابی، سلامت روانی و محدودیت های ایفای نقش به دلایل جسمانی و عاطفی اختلاف معنی دار وجود دارد؛ اما در متغیرهای درد بدنی و عملکرد اجتماعی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. یکی از عواملی که بر سبک زندگی و به تبع بر کیفیت زندگی افراد تاثیر می گذارد ویژگی های شخصیتی افراد است (عابدی، 1394). از طرف دیگر شخصیت مهمترین متغیری است که برای تمایل به شرکت در فعالیت های ورزشی و تشریح عمل موفقیت ها و شکست ها در مسابقات ورزشی به آن توجه می شود (انشل، 1380). ویژگی های شخصیتی به مجموع ویژگی هایی که در وجود یک فرد، تقریباً به طور دایم وجود دارد و موجب تمایز وی از سایرین می شود، اطلاق می گردد. ساختار شخصیت بر اساس الگوهای مختلف تبیین شده است (شکری و همکاران، 1384). در گستره ی علوم روان شناختی، نظریه های زیادی در زمینه ویژگی های شخصیتی و تاثیر آن ها بر هیجان، تفکر و رفتار تبیین شده است که در این بین مدل پنج عامل بزرگ کاستا و مک کری یکی از پرکاربردترین نظریه های شخصیت در سال های اخیر است که مطرح می کند، ویژگی های شخصیتی؛ ژنتیکی، ثابت و الگوهایی از افکار، احساسات و رفتار هستند. در این مدل؛ شخصیت یک مفهوم چندبعدی است و هر بعد شامل مجموعه ای از صفات می باشد، این ابعاد (عامل ها) عبارت اند از؛ روان رنجوری، برون گرایی، گشودگی، خوشایندی و وظیفه شناسی (فراهانی، 1388). در یک نگاه کلی می توان گفت که پایه و اساس عامل روان رنجوری را تجارب و هیجانات منفی و نامطلوب تشکیل می دهد. اضطراب، افسردگی، کم رویی، آسیب پذیری، پرخاشگری و خشونت، بی ثباتی هیجانی و حساسیت و زودرنجی از جمله ویژگی های این عامل است. برون گرایی عاملی است که تجربه ی هیجانات مثبت، قاطعیت و جرات ورزی، هیجان خواهی، اجتماعی بودن و صمیمیت، پرحرف و پر انرژی بودن از مشخصه های آن می باشد (کوک، کاسیلاس، روبینس و دو قرتی، 2005). عامل گشودگی؛ انعطاف پذیری در برابر تجارب، خلاقیت، کنجکاوی، تخیل، ابتکار، درک احساسات و پذیرش ارزش ها و ایده های جدید را در بر می گیرد. عامل خوشایندی با صفاتی چون نوع دوستی، همدردی، خویشتن داری، بخشندگی و سخاوت و وفاداری همراه است و ویژگی هایی چون احساس وظیفه شناسی و و مسئولیت پذیری، خویشتن داری، نظم و ترتیب، کفایت، تمایل به پیشرفت و محتاط بودن مشخصه های عامل وظیفه شناسی هستند (هیرش و پترسون، 2008). جونز (2002) در پژوهشی نشان داد که در مقیاس های اجتماعی شدن، مسئولیت پذیری، مدارا، مردم آمیزی بین ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنادار است. تفاوت در سایر مقیاس های پرسشنامه کالیفرنیا معنادار نبود. استفان (2002) نشان داد نمره های ورزشکاران در مقیاس های سلطه گری، استعداد پایگاه، خویشتن داری، مدارا، احساس سلامتی، مسئولیت، همدلی و پیشرفت از طریق عدم همنوایی بالاتر از نمره های غیرورزشکاران است. در پژوهش او، ویژگی های شخصیتی دو جنس متفاوت نبود. یکی از عواملی که در رشد و سازمان شخصیت نقش مهمی به عهده دارد ویژگی ها و تغییرات عواطف و چگونگی کنترل آنها می باشد (لطف آبادی، 1379). منظور از مهارت کنترل عواطف این است که فرد بیاموزد که چگونه عواطف خود را در موقعیت های گوناگون تشخیص دهد، و آن را ابراز و کنترل نماید (گروس، 1998). از جمله این عواطف خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت می باشند، که اگر نتوانیم آن ها را کنترل کنیم تبدیل به هیجانات و عواطف منفی می شود که نه تنها سازنده نیست بلکه آثار مخرب و زیان باری نیز دارد (عباسی، 1388). در واقع مدیریت و کنترل این عواطف موجب می شود افراد، واقع بین، نیک اندیش و درست کردار شوند و فردی مفید و کار آمد در پیشرفت جامعه به شمار آیند (شعاری نژاد، 1386). مهارت کنترل عواطف اثرات گوناگون در جنبه های مختلف زندگی فرد، تعاملات بین فردی، بهداشت روانی و سلامت فیزیکی و جسمی فرد دارد (کوردوا، 2005؛ به نقل از عباسی، 1388). گوزواکوواسکا (2003) در تحقیقات خود نشان دادند که تمرین هوازی به طور معناداری باعث کاهش افسردگی و اضطراب می شود. کالفاس و تایلور (1994) با مطالعه بیش از 20 مقاله تحقیقی نتیجه گرفتند که ورزش و تحرک بدنی باعث افزایش عزت نفس، خودپنداره مثبت و کاهش افسردگی، استرس و اضطراب همراه است. بنابراین با توجه به آنچه که گفته شد پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که چه تفاوتی بین کیفیت زندگی، ویژگی های شخصیتی و کنترل عواطف در ورزشکار و غیر ورزشکار وجود دارد؟ اهمیت و ضرورت: با پیشرفت علم و فناوری و وفور امکانات رفاهی و مواد غذایی در مقایسه با سال های گذشته، مردم از رفاه بیشتری برخوردار شده اند، به طوری که دیگر کمتر کسی از گرسنگی و کمبود امکانات اصلی و روزمره زندگی رنج می برد. اما با وجود پیشرفت و رفاه مادی، ناراحتی های عصبی بیشماری همچون سردرگمی، بی هدفی، خشم، ضعف روحیه، افسردگی و هزاران ناراحتی دیگر به وجود آمده و اکثر مردم را تحت پوشش خود در آورده است. تا جایی که بنابر نظر متخصصان، بیش از نیمی از ناراحتی های جسمی بیمارانی که به مراکز درمانی مراجعه می کنند، منشا روانی دارد (حمایت طلب و همکاران، 1382). همچنین باید گفت ورزشکار بودن و انجام فعالیت حرفه ای ورزشی، ویژگی ای است که به کمک آن می توان افراد را حتی از نظر شخصیتی، متمایز ساخت. باید به این موضوع نیز توجه داشت که در جوامع مختلف، امروز از ورزش به عنوان یکی از روش های درمانی در بهبود مبتلایان به اختلال های روانی استفاده می شود. بهره گیری از ورزش در این زمینه، نتایج مفید و ثمر بخشی را نیز به همراه داشته است. شرکت در فعالیت های ورزشی، افراد را از نظر فضایی و مکانی به هم نزدیک می کند و راهها و فرصت های بسیار را برای توانمند شدن در اجتماع فراهم می آورد. در چشم اندازی کلی، یک جریان و نگرش آموزشی در ابعاد فرهنگی و اجتماعی برای فرد ایجاد می کند. ورزش در سلامت و آمادگی جسمانی، تعادل و ثبات هیجانی، داشتن تصویر بدنی مثبت از خویش، رشد اجتماعی و تحول شخصیت نقش بسزایی دارد. از طرف دیگر، عوامل شخصیتی به صورت مستقیم و غیرمستقیم در ایجاد و تداوم انواع گوناگون ناسازگاری ها دخالت دارند. به این منظور گروه کثیری از مطالعات درصدد روشن کردن نقش مولفه های شخصیتی در جمعیت های بالینی و سالم بوده اند (وان برکی، 2009). برخی از ویژگی های خاص شخصیتی باعث می شود تا افراد در موقعیت های گوناگون زندگی، رفتارهای سازگارانه و متعادل از خود نشان دهند. داشتن آگاهی و دانش لازم درباره شخصیت، در پیشگیری یا اقدامات احتمالی در مورد بروز برخی اختلالات و نابسامانی های شخصیتی می تواند به فرد کمک کند. علاوه بر آن، افراط و تفریط در هیجان ها افراد را منجر به ناسازگاری، پرخاشگری، خشم، نفرت و اضطراب می کند که به صورت کنترل نشده، بهداشت روانی و عاطفی افراد را به گونه ای جدی تهدید می کند (احمدی، 1380). نکته قابل توجه این است که آثار نامطلوب هیجان ها بیش از آثار خوب آن هاست. آنها هشداردهنده های زندگی هستند و بسی نیرومند هستند که آتش جنگ ها را شعله ور می کنند، باعث رشد عاطفی و سلامت روانی می شوند و بالعکس می توانند سلامت روانی و عاطفی افراد را تحت تاثیر قرار دهند (کوئیلیام؛ ترجمه رحیمی، 1387). بنابراین دل و احساس و عاطفه بیش از هر چیز دیگری نیازمند مدیریت صحیح است (قدیری، 1384). بنابراین کنترل عواطف مهارت باارزشی است که درتعاملات اجتماعی با دیگران باید به آن توجه کرد زیرا این مهارت به فرد احساس کارایی و با ارزش بودن، توانایی مقابله با رخدادهای منفی زندگی، بهتر عمل کردن در روابط اجتماعی و نیز حرکت در مسیر اهداف مشترک و مطلوب جامعه می دهد (احمدی، 1380). همچنین مواردی که در ذیل به آن اشاره شده دلیل بر اهمیت وضرورت انجام این پژوهش بوده است: -نیاز به مقایسه کیفیت زندگی، ویژگی های شخصیتی و کنترل عواطف در ورزشکار و غیر ورزشکار ؛