خرید ارزان ادبیات نظری و پیشینه پژوهش حسابرسی (فصل دوم حسابداری)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 69 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

فصل دوم مروری بر ادبیات تحقیق  1-2 بخش یکم: کلیات 1-1-2 مقدمه حسابرسی به طور کلی فرآیند است که طی آن شخصی مستقل و با صلاحیت حرفه ای برمبنای شواهد جمع آوری شده، تطابق اطلاعات کسب شده را با معیارهای از قبل تعیین شده، مشخص می سازد. در حسابرسی مالی مندرجات صورتهای مالی بر مبنای معیارهای از قبل تعیین شده از اصول متداول حسابداری می باشد ارزیابی می شوند. حسابرس پس از ارزیابی، نظر خود را نسبت به صورتهای مالی طی گزارش حسابرسی ارائه می نماید. حسابرسی با اظهار نظر نسبت به صورتهای مالی، مهمترین نقش خود یعنی اعتبار دهی را ایفا می کند. برای درک بهتر نقش حسابرس، نیاز به درک ماهیت حسابرسی می باشد. در این بخش ضمن بررسی پیشینه تاریخی حسابرسی، ماهیت حسابرس داخلی و مستقل و بالاخره فرایند حسابرسی مستقل مورد بررسی قرار می گیرد. 2-1-2 پیشینه تاریخی حسابرسی زمانهای بسیار دور: اگر چه حسابرسی به صورت امروزی دارای سابقه نسبتاً کوتاهی است، ولی حسابرسی به مفهوم عام کلمه یعنی رسیدگی به حساب و کتاب، سابقه ای طولانی دارد. آغاز حسابرسی به 3500 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد (سایر، 1996، ص 18). اولین نشانه های وجود عملیات مالی در گذشته های دور لوحه های سفالینی است که در بین النهرین بدست آمده است. نقوش برجسته و تصاویر این لوحه ها، مبین وجود رسیدگی و ممیزی در آن زمانها می باشد. شواهد تاریخی نشان می دهد که مصریان قدیم، ایرانیان، چینی ها و عبریان سیستمهایی شبیه به سیستمهای کنترلی و ممیزی امروزی را در اختیار داشته اند. به طور نمونه می توان به اخذ رسید توسط مصریان در قبال تحویل حبوبات به انبار غلـه اشاره کرد. در ایران عصر هخامنشی، نظام مالی و پولی جامع و منسجمی برقرار بوده و حساب درآمدها و مخارج حکومت به دقت ثبت، نگهداری و کنترل می شده است. در روم باستان حسابداری پیشرفته ای وجود داشته است. آنها نوعی حساب جمع و خرج نگهداری نموده و به این حسابها رسیدگی می کرده اند. رسیدگی به حسابها توسط گماشتگانی که مسئولیت کشف تقلبات را نیز به عهده داشته اند، انجام می شده است. یونانیان اعتقاد به لزوم استقرار کنترلـهای داخلی داشته و برای هر فعالیتی، اختیارات تعریف شده ای در نظر می گرفتند. تدوین این اختیارات روش مستقیمی برای کنترل داخلی بوده است. با ظهور اسلام در سال 610 میلادی مسلمانان نیز در جهت اعتلای حرفه مالی تلاش نموده اند. اوج شکوفایی تلاش آنها گسترش مفهوم حسابرسی دولتی می باشد. از آنجا که در حکومت اسلامی، مقامات دولتی در برابر جمع آوری و استفاده صحیح از منابع مسئولیت دارند، خلفای اسلامی دوایر جداگانه ای برای ثبت عملیات مالی و رسیدگی به آنها ایجاد و نگهداری می کرده اند(سایر، 1996، ص 18). سده های میانی: تجارت پیشرفته ایتالیاییها در خلال قرن 13 میلادی، برای اولین بار موجب نگهداری، ثبت و ضبط رویدادهای مالی گردید و پس از آن سیستم دفتر داری دوبل متولد شد. حسابرسی بعد از تولد سیستم دفترداری دوبل، به طور جدی زمانی مطرح شد که یک حسابرس بعنوان نماینده از طرف ملکه ایزابلا (1)، کلمبوس (2) را در سفر به دنیای جدید همراهی می کرد. انقلاب صنعتی: حسابرسی به شیوه امروزی در انگلستان و در خلال انقلاب صنعتی پدید آمد. سازمانها، حسابداران را در جهت ثبت و ضبط رویدادهای مالی خود به کار می گماردند. حسابداران مسئولیت حسابرسی، ممیزی ثبتهای اعمال شده در دفاتر، تطبیق آن با مدارک و شواهد موجود را نیز به عهده داشتند. وظیفه اصلی حسابرسی در آن زمان کشف تقلب و سوء استفاده بوده است. سده های اخیر: در خلال قرن 19 میلادی، حسابرسی از طریق سرمایه گذاران بریتانیایی به ایالات متحده آمریکا منتقل شد. سرمایه گذاران بریتانیایی که مبالغ هنگفتی را در شرکتهای آمریکایی سرمایه گذاری کرده بودند، به جهت کنترل و حفظ سرمایه های خود، روشها و شیوه های حسابرسی را که قبلاً در مستعمرات به کار بسته بودند، به ایالات متحده منتقل نمودند. در این دوران ما شاهد تحولات در اهداف و تئوریهای حسابرسی هستیم. حسابرسی به عنوان ابزاری در جهت کشف تقلب و سوءاستفاده به ابزاری جهت جلوگیری از تقلب و سوءاستفاده تبدیل می شود و متعاقباً توجه محافل مالی و سرمایه گذاری به اهمیت و اعتماد صورتهای مالی (ترازنامه و سود و زیان) جلب گردیده و از حسابرسان بررسی و تایید ارقام آنها درخواست می شود. بدین ترتیب حسابرسی ترازنامه با تاکید و تمرکز روی تحلیل حسابها جایگاه خود را می یابد. همزمان با توسعه سریع شرکتهای بزرگ در انگلستان و آمریکا، فنون نمونه گیری پا به عرصه حرفه حسابرسی نهاد. این شیوه نوین رسیدگی، روند حسابرسی را از اثبات تمام معاملات به آزمون معاملات انتخاب شده تبدیل کرد. تجربه حسابرسان در فنون نمونه گیری، ضرورت ایجاد کنترلـهای داخلی را نمایان ساخت. از آنجا که ارزیابی کنترلـهای داخلی، پیش نیاز کاربرد موفقیت آمیز فنون نمونه گیری است، لذا ضرورت وجود حسابرسان داخلی به عنوان ارزیابی سیستم کنترل داخلی در سال 1941 مطرح شد (نبوی و دیگران، 1368، ص 168). در همین سالـهاست که کفایت حسابرسی صورتهای مالی برای حفظ منافع سرمایه گذاران مورد تردید قرار گرفت و حسابرسی عملکرد مطرح گردید. بدین ترتیب حسابرسان در کنار انجام وظایف قبلی خود (حسابرسی صورتهای مالی و رعایت)، می بایست به بررسی افزایش کارایی، اثر بخشی و صرفه های اقتصادی (حسابرسی عملکرد) نیز بپردازند. از سال 1972 به بعد در کنار تحولات عنوان شده ما شاهد تدوین استانداردها و بیانیه های حسابرسی توسط مراجع حرفه ای و نهادهای عمومی هستیم (ارباب سلیمانی و نفری، 1371، ص 23). این استانداردها که مقررات لازم الاجرایی برای سنجش کیفیت اجرای کار حسابرسی می باشند، حسابرسان را در اجرای وظایف خود با کیفیت کار بالا و هماهنگ با سایر حسابرسان مستقل یاری می دهند. حسابرسی در آستانه قرن 21: اینترنت، تلفنهای همراه، شبکه های ماهواره، تجارب بدون کاغذ و گسترش نقاط تجاری جهانی را بوجود آورده است. جهانی شدن تجارب و توسعه بازار، ضرورت اعمال ضواربط و رهنمودهای یکسانی مرسوم به استاندارد سازی عملیات مالی و حسابداری شرکتها، موسسه ها و دولتها را در یک محیط بین المللی برای عملیات حسابرسی ایجاب می کند. نقش حسابرسان در یک محیط متغیر جهانی نیز به طور مداوم تغییر خواهد کرد. گرایش فعالیت حسابرسان به سوی پردازش اطلاعات خام به صورت قابل درک برای سازمان خواهد بود، و حسابرسان باید بتوانند اطلاعات فردا را به مشتریان امروز عرضه کنند. تغییرات سریع و پرشتاب فن آوری اطلاعات، دستیابی همگانی به اینترنت و شبکه های پردازش اطلاعات موجب خواهد شد که حسابرسان و ظایفی بیشتر از وظایف کنونی خود داشته باشند. مسئولیت اجتماعی حسابرسان مستقل در قبال دولت، جامعه و سهامداران شرکتها، این مسئلـه حیاتی را بوجود آورده که حسابرسان مستقل به عنوان تنها مرجع قابل اتکاء برای هرگونه مشاوره چند مهارتی مدیران به شمار روند. در عصر فردا صنعت آینده حسابرسان به عنوان بخشی از مجموعه های مشاوره ای مدیریت انجام وظیفه خواهند نمود. 3-1-2 حسابرسی نوین در ایران اندیشه حسابرسی واحدهای اقتصادی در ایران زاده تغییرات و تحولات اقتصادی کشور نبوده است، به عبارت دیگر، پیدایش و گسترش شرکتهای سهامی و توسعه بازار سرمایه، نیاز به حسابرسی را پدید نیاورده بلکه در الگو برداری بدون مضمون از روابط اقتصادی – اجتماعی غرب، در قانون تجارب سال 1310 که به اقتباس از قانون تجارت بلژیک تهیه و تصویب شده در مبحث راجع به شرکتهای سهامی مقرر گردیده که مجمع عمومی هر شرکت سهامی یک یا چند بازرس (مفتش) را از بین صاحبان سهام یا از خارج انتخاب کند تا با رسیدگی به حسابها و اسناد و مدارک شرکت، درباره اوضاع عمومی شرکت و صورتهای مالی که توسط مدیریت تهیه می شود گزارشی به مجمع عمومی صاحبان سهام در سال بعد بدهد. (ماده 61 قانون تجارب) (ارباب سلیمانی و نفری، 1371، ص 7-1). اگر چه مجامع عمومی شرکتهایی که پس از این قانون ظاهراً به شکل سهامی تشکیل گردیدند. بنابرالزام مزبور بازرس یا بازرسانی را انتخاب می کردند و این بازرسان گاه به حسابهای شرکت نیز رسیدگی می نمودند، اما انجام حسابرسی در معنای متعارف آن توسط بازرسان در کار نبوده است. در سالـها بعد از جنگ جهانی دوم، با مراجعه عده ای از جوانان ایرانی که برای کارآموزی و تحصیل در رشته حسابداری و حسابرسی به کشور انگلستان عزیمت کرده بودند، فکر حسابداری عمومی و حسابرسی مستقل در کشور ما به تدریج معرفی شد. تا سال 1335 اقدام موثری در شناسایی اهمیت و استقلال این حرفه و ایجاد انجمن حرفه ای حسابداران و حسابرسان مستقل برداشته نشد. در این سال با تصویب قانون مالیات بر درآمد، نخستین مرحلـه رسمیت حرفه حسابداری و حسابرسی در ایران آغاز شد. در سال 1345 انجمن حسابداران ایران با هدف توسعه حرفه حسابداری و حسابرسی تاسیس گردید. در همین سال به منظور تعیین و معرفی حسابداران رسمی و فراهم آوردن وسایل لازم برای بالا بردن سطح معلومات حسابداری و تهیه زمینه مساعدی برای تدوین و نظارت در اجرای موازین حرفه، کانون حسابداران رسمی تشکیل شد. پس از تصویب آیین نامه انتخاب حسابداران رسمی و اساسنامه کانون، حسابداران رسمی منتخب از بعد مالیاتی، رسیدگی به دفاتر و حساب سود و زیان و ترازنامه مودیان را در مورد ارجاعی به عهد گرفتند.