خرید ارزان پیشینه و مبانی نظری پذیرش اجتماعی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 22 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

پذیرش اجتماعی بررسی مفهومی پذیرش اجتماعی الف) ابعاد معنایی ب) بعد تحلیلی تعریف پذیرش اجتماعی اندازه گیری پذیرش اجتماعی نظریه های تحلیل رفتار و پذیرش اجتماعی 1-نظریه اشاعه نوآوری ها 2- نظریه کنش منطقی 3- نظریه رفتار برنامه ریزی شده 4- مدل توسعه یافته انتظارات منطقی پیشینه پذیرش اجتماعی منابع فارسی منابع لاتین پذیرش اجتماعی منظور از پذیرش اجتماعی، درک فرد از جامعه با توجه به خصوصیات سایر افراد است. پذیرش اجتماعی شامل پذیرش تکثر با دیگران، اعتماد به خوب بودن ذاتی دیگران و نگاه مثبت به ماهیت انسانها است که همگی آنها باعث میشوند فرد درکنار سایر اعضای جامعه انسانی، احساس راحتی کند. کسانیکه دیگران را میپذیرند به این درک رسیدهاندکه افراد بطورکلی سازنده هستند. همان گونه که سلامت روانی شامل پذیرش خود میشود، پذیرش دیگران در جامعه هم میتواند به سلامت اجتماعی بینجامد (Keyes, 1998: 121-140). افراد برخوردار از این بعد از سلامت، اجتماع را به صورت مجموعهای کلی و عمومی درک میکنند که از افراد مختلف تشکیل شده است و به دیگران به عنوان افراد با ظرفیت و مهربان، اعتماد و اطمینان دارند و باور دارند که مردم میتوانند ساعی و موثر باشند. این افراد دیدگاه مطلوبی درباره ماهیت انسان دارند و با دیگران احساس راحتی میکنند. پذیرش اجتماعی مصداق پذیرش از خود است. در پذیرش اجتماعی، فرد نگرش مثبت و احساس خوبی نسبت به خودش و زندگی گذشتهاش دارد و با وجود ضعفها و ناتواناییهایی که دارد، همه جنبههای خود را میپذیرد (Keyes & Shapiro, 2004: 19-31). ساپ و هارود پذیرش اجتماعی را دیدگاه مرجعی تعریف کردهاندکه بیانگر نظرات یک نظام اجتماعی گسترده باشد. ساپ از آن به عنوان بعد جدیدی از نگرش هنجاری یاد میکند(Sapp & Harrod, 1989: 420-4388)). ریشههای آغازین این نوع تعریف از پذیرش اجتماعی را باید به نظرات شیبوتانی(1955) تحت عنوان گروههای عمومی مرجع نسبت داد. بر طبق نظر ساپ و هارود، این مفهوم تکمیل یافته دو دسته از گروههای مرجع هستند. اولی نوع مقایسهایکه افراد در آن برای ارزیابی یک رفتار خاص استفاده میکنند و دومی نوع هنجاری آن که برای شکلگیری و ثبات رفتار کاربرد دارد. آدامز پذیرش اجتماعی را به جایگاه و اعتبار یک رفتار در بین گروههای هدف آن رفتار تعریف کرده است(Adams & et a1, 2000: 252-262). ون در وال در تعریفی دیگر، پذیرش اجتماعی را نبود مانع و مخالفت برای اجرای یک سیستم تعریف نموده است((Vander Wal, 2004: 181-187). هوربی وگروتر پذیرش را نوعی تمایل و یا پاسخ مثبت دادن به چیزی دانستهاند(هارنبی و دیگران، 1376: 1155). اریکسون و دیگران چگونگی پذیرش اجتماعی را میزان درجه ارزیابی مثبت یا منفی از یک موضوع خاص تعریف کردهاند(Eriksson &Nordlund, 2006: 15-266). از سوی دیگر اسچاد و اسچلاگ معتقد هستند که تعاریف ارائه شده در خصوص این موضوع با یکدیگر متناقض هستند. این دو در یک نگاه دقیقتر به موضوع، دو واژه پذیرش و میزان پذیرش را از یکدیگر جدا دانسته و برای هر یک معنای خاصی قائل شدهاند. بدین شکل که از پذیرش می توان دو معنا استنباط کرد. نخست نگرشی مثبت و تاییدگونه به سوی یک موضوع خاص و معنای دوم که عبارت است از مطابقت رفتار با اهداف کلان و عینی سیستمی که قرار است اجرا گردد. این دو اولی را پذیرش نگرشی و دومی را پذیرش رفتاری معنا نمودهاند. در واقع پذیرش نوعی رفتار به شکل کنش و واکنش نسبت به یک هدف خاص و میزان پذیرش نگرشی است تاییدی به سوی یک هدف خاص(Schade & Schlag, 2003: 45-61). محققین دیگری نیز از جمله شویتما (2010) از همین تعریف برای مطالعه خود استفاده کردهاند. سال های نوجوانی مرحله مهم و برجسته رشد و تکامل اجتماعی و روانی فرد به شمار می رود. در این مقطع سنی نیاز به تعادل هیجانی و عاطفی، خود آگاهی، برقراری روابط سالم با دیگران، کسب مهارت های اجتماعی لازم در دوست یابی، از مهمترین نیازهای نوجوانان است (شعاری نژاد، 1377) گروهی از انسان ها همیشه مطابق با نظرات و اعتقادات خود صحبت می کنند. اگر از آنها در مورد موضوعی سوال شود با صداقت به سئوالات پاسخ می دهند، در عقاید خود ثابت قدم هستند و تحت هر شرایطی پاسخ یکسان به سوالات می دهند. حتی اگر پاسخ های آنها طرد اجتماعی به دنبال داشته باشد(گنجی، 1384). گروهی دیگر طوری حرف می زنند که مورد تایید دیگران قرار بگیرند. اگر از آنها در مورد موضوعی سوالی شود به نحوی پاسخ می دهند که فکر می کنند دیگران دوست دارند آن طور پاسخ داده شود. سعی می کنند با قواعد و هنجارهای اجتماعی سازگاری نشان دهند و از طرد اجتماعی در امان بمانند. حرف زدن و رفتارکردن مطابق انتظارات دیگران را پذیرش اجتماعی می نامند. بنابراین پذیرش اجتماعی همانند یک پیوستاری است که در یک انتهای آن پذیرش اجتماعی خیلی بالا، یعنی افرادی قرار دارند که نظرات و تجربیات خود را در مصاحبه ها و پاسخگویی به سئوالات تغییرشکل می دهند و در انتهای دیگر پذیرش اجتماعی پائین یعنی افرادی ر ا شامل می شود که به هیچ وجه نظرات و تجربیات خود را تغییرشکل نمی دهند (گنجی، 1384). انسان موجودی است اجتماعی که همواره در حالتی از تنش بین ارزشهای مربوط به فردیت و ارزشهای مربوط به همرنگی با جماعت و پذیرش از سوی جمع به سر می برد (شاه محمدی، جمالی و یاقوتی، 1389). به نظر می رسد که گروهها همواره سعی در همنوا و همرنگ کردن افراد با خود دارند (کریمی، 1381). دو انگیزه مهم زیر بنای تمایل ما به همرنگی هستند: تمایل به مورد علاقه واقع شدن، ما آموخته ایم که همرنگ شدن می تواند در به دست آوردن تایید و پذیرشی که طلب می کنیم کمک کند. و انگیزه دوم تمایل به درست و صحیح بودن نظرمان است (بارون، بیرن و برنسکامب، 2006؛ ترجمه کریمی، 1388). حرف زدن و رفتار کردن مطابق انتظارات دیگران را پذیرش اجتماعی می نامند (گنجی، 1384). پذیرش اجتماعی می تواند یکی از متغیرهایی باشد که بر بهداشت روانی افراد تاثیر بسزائی دارد و می تواند نقش عمده ای را بر سلامت روانی داشته باشد. زیرا که اعمال و افکارش تحت تاثیر حضور دیگران قرار میگیرد (شاه محمدی، جمالی و یاقوتی، 1389). 2-3-1 بررسی مفهومی پذیرش اجتماعی در بررسی مفهومی این موضوع می توان از دو بعد به آن نگریست، نخست بعد معنایی و دوم بعد تحلیلی الف) ابعاد معنایی با مروری بر منابع و متون مختلفی که این موضوع را مورد بررسی قرار داده اند می توان دو معنا از شاخص اجتماعی در بین علوم اجتماعی و رفتاری استنباط کرد. بعد اول چیدمان نظام ارزشی رفتار یک فرد است که با نظام اجتماعی یک جامعه همخوانی دارد. به عبارت دیگر فرد عوامل تشکیل دهنده رفتار خود را اعم از نگرش، هنجار و ارزش های خود را به گونه ای مشابه با جامعه و یا گروه های اجتماعی وفق می دهد. در این معنا روانشناسی فردی و شخصیت هر فرد و روانشناسی اجتماعی موضوع را مورد کنکاش قرار می دهند (ثمری و لعلی فاز، 1384). در خصوص کاربرد معنایی اول می توان به مطالعه برخی محققان اشاره داشت. در بعد دوم موضوع محوری، رفتار یک فرد و نحوه شکل گیری عمل رفتاری منعطف به یک عنصر یا پدیده اجتماعی است که در یک طیف رد یا قبول قرار گرفته است. قابل ذکر اینکه در هر دو سطح معنایی رفتار به شکل فردی بروز و برآیند ان در اجتماع است که ویژگی اجتماعی یا عمومی به خود می گیرد. در واقع صحیح تر است که بگوییم پذیرش فردی و پذیرش اجتماعی. در هر حال تاکنون سطح اندازه گیری این موضوع اجتماعی بوده است (صدق پور و همکاران، 1388). ب) بعد تحلیلی: تا کنون برای اندازه گیری شاخص پدیرش اجتماعی در معنای دوم آن، یک چارچوب نظری دقیق و مدونی تعریف نشده است و بدین لحاظ بایستی برای انجام این امر اهتمام ورزید. در این زمینه و در جهت پرکردن خلاء مطالعاتی حاضر می توان از پیش فرضها و بنیادهای اولیه ارائه نظریه و پارادایم های علمی سود جست. با تاملی درباره نظریه جامعه شناسی در می یابیم که هر یک از نظریه ها در درون یکی از پارادایم های اصلی قرار می گیرند.چارچوب هر پارادایم بر مجموعه متفاوتی از پیش فرض های فرانظری درباره ماهیت علوم اجتماعی و جامعه مبتنی است (نوروزی، 1382). علوم اجتماعی از جمله جامعه شناسی بر مبنای چهار مجموعه از پیش فرض ها از جمله روش شناسی می باشد که خود به نگرش عینی به واقعیت اجتماعی و نگرش ایده نگاری تقسیم می گردد. بر این مبنا پارادایم های کارکرد گرا و ساختارگرایی بنیادی بر رویکرد عینی، پارادایم های تفسیری و انسان گرای بنیادی رویکرد ذهنی به مسائل دارند (همان، 1382). در این بین از جمله نظریه پردازانی که از حیث نظری قائل به دو بعد ذهنی-عینی مسائل و مشکلات اجتماعی بوده اند می توان به جورج ریترز، رابرت مرتن و لحاظ عملی به جورج زیمل و جورج لوکاچ اشاره داشت.