خرید ارزان چکیده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 26 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

چکیده یکی از درس هایی که در هر برنامه درسی دوره متوسطه مورد توجه خاص قرار می گیرد و همواره جایگاه مهمی برای آن قائل شده است، درس های مختلف ریاضی بوده است. طی سال های اخیر و با توجه به ناکارآمدی برنامه ها و سیاست گذاری های آموزش ریاضی در ایران، مدیران، برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی، دائماً در فکر طراحی و اجرای برنامه ای جدید، جامع و فراگیر بوده اند تا شاید این مشکل تا حدودی مرتفع شود اما با بررسیِ روند تغییر برنامه ها و کتاب های درسی، مشاهده می شود که تغییراتِ شتاب زده، گاهی باعث ایجاد فراز و فرود ها و ناهمگونی هایی در تصمیم گیری های برنامه ای شده است. در حقیقت، اِعمال این تغییرات، نه تنها مشکلات برنامه های پیشین را مرتفع نکرد، بلکه می تواند موجب مشکلات پیش بینی نشده دیگری شود. این مهم، می تواند موضوع بررسی موشکافانه تری باشد. در دوره های مختلف، رویکردهای گوناگونی به آموزش شده و اهداف آموزشی مختلفی تدوین شده است و در بیشتر برنامه های درسی، بر اهمیت مباحث ریاضی تاکید می شود. اهدافی که به ضرورت گنجاندن ریاضی در برنامه درسی اشاره دارد، مسئولیت برنامه ریزان آموزشی را برای تدوین سرفصل های متناسب با نیازهای جامعه، سنگین تر می کند. در حوزه یادگیری سند برنامه درسی ملّی (1391)، بر ضرورت پرداختن به این امر و پذیرش مسئولیت آن، تاکید شده است: ریاضیات و کاربردهای آن بخشی از زندگی روزانه و در جهت حل مشکلات زندگی در حوزه های مختلف به شمار می آید که دارای کاربردهای وسیع در فعالیت های متفاوت انسانی است. ریاضیات، موجب تربیت افرادی خواهد شد که در برخورد با مسائل بتوانند به طور منطقی استدلال کنند، قدرت تجزیه و انتزاع داشته باشند و درباره پدیده های پیرامونی تئوری های جامع بسازند. وجه مهم ریاضی توانمندسازی انسان برای توصیف دقیق موقعیت های پیچیده، پیش بینی و کنترل وضعیت های ممکن مادی طبیعی، اقتصادی، اجتماعی است؛ بنابراین، توانایی به کارگیری ریاضی در حل مسائل روزمره و انتزاعی، از اهداف اساسی آموزش ریاضی می باشد (نگاشت سوم سند برنامه درسی ملی، 1391؛ ص. 33). مقدمه هنگامی که دانش آموز کاربرد علم ریاضی را در زندگی خود درک کند به یادگیری آن علاقه بیشتری نشان خواهد داد. بنابراین دبیر باید این درس را با شیوه مناسبی تدریس کند. رابطه ریاضی در درس های دیگر باید مشخص شود و به دانش آموزان آموخت که در بیشتر درس ها می توان از این علم بهره برد.وی خاطر نشان می کند: نباید ریاضی را فقط در اعداد و ارقام خلاصه کرد؛ اگر دانش آموزان خودشان به قانون ریاضی برسند و آن را کشف کنند، یادگیری شان عمیق تر می شود، بنابراین بهتر است دبیر بیشتر به شکل یک راهنما در کنار دانش آموزان باشد، نه این که فقط به عنوان متکلم وحده در مقابل آن ها قرار بگیرد دانش آموزان به دلیل هم سن و سال بودن، زبان یکدیگر را بهتر می فهمند و دبیر ریاضی باید از دانش آموزان قوی تر که مطلب را زودتر فرا گرفته اند برای ارائه مطلب به دانش آموزان دیگر کمک بگیرد. همچنین دبیران میتوانند از دانش آموزان داوطلب بخواهند که یکی ازدرس های ریاضی را به صورت کنفرانس توضیح دهد و او را به روش های گوناگون تشویق کنند آن وقت دبیران میتوانند اثرات مثبت این روش را ببینند. ریاضی از جمله درس هایی است که به نظم و طبقه بندی اطلاعات دانش آموزان کمک زیادی می کند و قوه نقد، انتقاد، خلاقیت و حس کنجکاوی آن ها را افزایش می دهد یکی از ابزارهای قوی برای تربیت تفکر و استدلال دانش آموزان، تدریس ریاضی است که به اعتقاد بسیاری از دبیران، این درس تغذیه کننده اصلی علوم دیگر است. پایه فناوری و صنعت، ریاضی است، ضمن این که موفق بودن دانش آموزان در این درس زمینه موفقیت آن ها را در علوم دیگر فراهم خواهد کرد.با آموزش مناسب ریاضی به دانش آموزان می توان توانایی آن ها را برای زندگی در جهان امروز که به فناوری و رایانه مجهز است،افزایش داد. این درس پایه علوم دیگر است و در درس های دیگر تاثیر می گذارد به طوری که مشاهده می شود حتی در المپیاد ادبی، دانش آموزانی که توانایی بیشتری در ریاضی دارند از موفقیت بیشتری برخوردار هستند. بیان مسئله یکی از اهداف مهم درس ریاضی ایجاد توانایی های ذهنی و نظم فکری دانش آموزان است پس منظور اصلی آموزش ریاضی عبارت است از توسعه ی قدرت درک و فهم استدلال، پرورش تفکر عقلی و به وجود آوردن روش استدلال و تفکر منطقی و ایجاد آفرینش های فکری و خلاقیت پروری از دیگر اهداف آموزش ریاضی در فراگیران به حساب می آید. به طور کلی دو نوع تفکر وجود دارد: تفکر نقاد و تفکر خلاق که این دو گروه از تفکر رابطه وی‍ژه ای با هم دارند. این درس یکی از پایه های بنیادین در سطح تحصیلی و از ارکان تدریس به شمار می آید. می توان گفت ریاضیات یک شیوه ی تفکر است که ما را به داشتن راه بردی در سازمان دهی و تجزیه و ترکیب داده ها مجهز می کند. هنری است که با نظم و سازگاری درونی توصیف می شود. ریاضیات را باید در سه جهت توصیف کرد: ا- ابزار: یعنی از دید کاربردی که ارزش و ضرورت آن روز به روز در جوامع کنونی بیش تر احساس می شود. -2 یک زبان: یعنی وسیله ای برای نمایش دانش، توصیف، تجزیه و تحلیل و انتقال آن که ضرورت آن به خاطر گنگ و نارسا بودن زبان های معمولی غیر قابل انکار است. -3 یک زمینه تربیتی: به منظور پرورش و نظم فکری و بالا بردن قدرت اندیشه و استدلال منطقی. افت تحصیلی در درس ریاضی: افت تحصیلی عبارت است از عدم موفقیت در تحصیل و وقوع ترک تحصیل یا ترک تحصیل زودرس، تکرار پایه تحصیلی و مردودی در نظام آموزش و پرورش، و ترک یک دوره تحصیلی قبل از اتمام آن و به سخن دیگر افت تحصیلی کاهش عملکرد و درس دانش آموزان از سطحی رضایت بخش به سطحی نامطلوب است. پس مقایسه و سنجش سطح عملکرد تحصیلی قبلی و فعلی دانش آموزان بهترین شاخص افت تحصیلی است. نتایج تحقیقات اخیر نشانگر افت شدید در درس ریاضی در مقاطع راهنمایی و دبیرستان است و به این دلیل است که دانش آموز ریاضی را درک نمی کند و با آن نمی تواند ارتباط برقرار کنند. بنابراین به ریاضیات و آموزش آن علاقه ندارد آنان در آموزش مشکل دارند و بالطبع در رابطه با آموزش درس ریاضی با معلم ریاضی نمی توانند ارتباط صمیمانه و مناسبی داشته باشند. ریاضی با شیرینی خاص خود هنوز بر شمار زیادی از دانش آموزان سنگین و خشک به نظر می آید. با توجه به این که روند آموزش و فراگیری ریاضی ملازمه زیادی با یک نظریه برای آموزش ریاضی دارد و آموزش صحیح و موثر در ریاضیات نیاز به آشنایی و شناخت عمیق از ماهیت ریاضیات و اصول حاکم بر فعالیت دارند. رابطه ی درس ریاضی و انتخاب رشته در دوره ی متوسطه موفقیت تحصیلی و شغلی و امکان برخورداری از مزیت های اجتماعی در آینده با میزان برخورداری افراد از دانش کاربردی و متناسب با نیاز جامعه رابطه ای مستقیم دارد و در این بین ریاضیات نقشی بی بدیل و تاثیرگذار در یادگیری و آموزش دیگر علوم ایفا می کند. از جهتی همواره اولیا و دانش آموزان با بی توجهی و غفلت، ضمن از دست دادن فرصت ها خواستار کسب نتیجه و موفقیت در این درس در آخرین فرصت یادگیری و آموزشی می باشند و این نکته ضمن ایجاد شکست تحصیلی، ذهنیتی منفی را در درس ریاضی ایجاد کرده است. در حالی که می توان با اندکی آینده نگری و تعریف چشم اندازهای روشن ضمن خوشایند نمودن آموزش درس ریاضی فرصت موفقیت و دست یابی به افتخارات علمی و شغلی را برای فراگیران فراهم کرد توصیف وضع موجود اینجانب مریم قپانوری مدت 11 سال است که در آموزش و پرورش مشغول خدمت هستم. و هم اکنون دبیر ریاضی آموزشگاه بهار میان آبه دوره اول متوسطه هستم. آنچه ذهن مرا را به خود مشغول کرده بود ، به شرح زیر است: در اوایل سال تحصیلی یاد شده، همواره رفتار دانش آموزان در زنگ ریاضی، توجه مرا به خود جلب می­کرد. بدان معنا که در این زنگ، شاهد چهره­های درهم رفته و بی حوصله­ی آنان بودم. بعضی از دانش آموزان در این زنگ با یکدیگر صحبت می­کردند، برخی از آن ها بی مورد اجازه­ی بیرون رفتن از کلاس را می­گرفتند، چند تا از دانش­آموزان سرشان را روی میز خود گذاشته چرت می زدند یا سر مدادشان را می جویدند. گاهی اوقات کتاب ریاضی­شان را نمی­آوردند و هنگام انجام تمرین­ها، دائم در کلاس راه می­رفتند. در واقع آن چه بیش از هر چیز مرا متعجّب می کرد، کم­تحرکی و بی­توجهی آنان نسبت به درس ریاضی بود، زیرا آن­ها در زنگ های دیگر فعال و پر­تحرّک بودند و برای انجام دادن فعالیّت های مربوط به درس­های دیگر میل و رغبت زیادی از خود نشان داده و فعالیت­های مورد نظر را به خوبی، کامل و تمیز انجام می­دادند، اما درکلاس ریاضی علاوه بر این که غیر­فعال بودند، تکالیف و فعالیت­های مربوطه را نیز کامل و مرتب انجام نمی دادند! زمانی که فعالیت­های عملکردی ارائه می­شد تا انجام دهند، مشاهده می­کردم که بی­حوصله، بی­دقت و نامرتب انجام می دهند. از این که آن ها این قدر نسبت به درس ریاضی بی­توجه بودند، متاثر می شدم. احساس می­کردم حتماً مشکلی هست که به درس مورد­ نظر بی­اعتنا هستند، به همین دلیل توجهم به این مساله بیش­تر جلب شد با توجه به این که درس ریاضی یکی از علوم پایه محسوب می شود، عدم­ علاقه به این درس، منجر به ناتوانی یادگیری شده، در نهایت، نه تنها باعث افت تحصیلی و اتلاف بودجه می شود، بلکه به سرزنش و تحقیر دانش آموزان، تشکیل خودپنداره ی ضعیف و کاهش عزت نفس آنان انجامیده و سلامت روان­شان را نیز به مخاطره می اندازد. و چه بسا آنان را به مکانیزم های دفاعی ناموفق بکشاند. این مشکلات، از مدرسه و دانش آموزان، به خانه و خانواده کشانده شده و اضطراب و ناخشنودی را در همه فضای زندگی می پراکند و حاصل همه­ی این­ها، آسیب سختی است که به بهداشت روانی جامعه وارد می شود.(تبریزی،1384،ص7) از این رو، و بر اساس وظیفه­ی خطیر الهی و تعهد شغلی خود و احساس مسئولیتی که در برابر دانش آموزانم داشتم، سعی کردم ابتدا علل بی علاقه گی آنان را نسبت به درس ریاضی ریشه­یابی نموده و سپس به حل آن مبادرت ورزم. مساله­ای که برایم مطرح می شد این بود؛ با توجه به محور بودن دانش آموزان در فعالیت های کلاس، در راستای هدف این اقدام پژوهی چه راه­کارهای عملی را می توان ارائه نمود تا میزان علاقه مندی دانش آموزان به درس ریاضی و فعالیت های مربوط به آن بیشتر شود؟ به عبارت روشن­تر، با استفاده از چه روش­هایی می­توان، زمینه­ی مناسبی برای شرکت فعال فراگیران در انجام فعالیت های مربوط به درس ریاضی فراهم نمود؟ بنابراین، در تحقیق حاضر که از نوع پژوهش در عمل بوده است، در پی آن بودم تا با استفاده از ابزار معتبر علمی به جمع آوری داده ها­ی لازم با هدف شناسایی عوامل موثر بر ایجاد مساله و دست­یابی به راه­حل های مورد نیاز برای حل آن پرداخته، تا پس از انتخاب و اعتبار بخشی مناسب، به اجرای آن ها بپردازم. توصیف وضع موجود ( شواهد 1) سیف اللهی(1384) معتقد است، توصیف وضع موجود یا شواهد 1، بخش مهمی از بیان مساله است که به تبیین و توصیف وضع موجود از نظر محقق می پردازد که بیانگر وضع نامطلوبی است. بر این اساس، به منظور مشخص کردن مساله ی ذکر شده، در اوایل سال تحصیلی جهت گردآوری داده ها، از شاخص های کیفی و کمّی استفاده نمودم. الف. شاخص های کیفی وضع موجود به منظور آگاهی بیش­تر از میزان علاقه­ی دانش­آموزان نسبت به درس ریاضی، دفترچه­ای به نام ثبت فعالیت های ریاضی تهیه نموده و هر ورق آن را به دانش­آموزی اختصاص دادم و هنگامی که دانش آموزان فعالیت های مختلف گروهی و فردی در کلاس انجام می دادند، با دقت، رفتار آنان را مشاهده نموده و یادداشت می کردم. بعد از دو ماه و چند روز: با مشاهده­ی فعالیت های دانش آموزانم در زنگ ریاضی و بررسی یادداشت های روزانه­­ پژوهشی خود، چنین دریافتم:دانش آموزان برای شرکت در فعالیت های گروهی مربوط به درس ریاضی از خود رغبتی نشان نمی دادند. در انجام تمرین های ریاضی دقّت کافی را نداشتند. در انجام فعالیت های عملکردی درس ریاضی، با دوستان خود همکاری نمی کردند. در تمیز نگه­داشتن کتاب ریاضی چندان کوشا نبودند. به وسایل کمک آموزشی هنگام تدریس ریاضی توجه نداشتند. با بررسی مراجعات مکرر بعضی از اولیای دانش آموزان به کلاسم، و گله مندی از فرزندشان در رابطه با درس ریاضی دریافتم:از نتایج آزمون های مداد-کاغذی درس یاد شده ناراضی بودند. نسبت به درس ریاضی ابراز بی­علاقه­گی می کردند.انجام تکالیف ریاضی در منزل، با تاخیر و نارضایتی اولیا همراه بود. تکالیف ریاضی با کمک بزرگ­ترهای خود انجام می شد.