خرید ارزان شرایط فقهی و حقوقی اجاره اشیاء 9 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

موضوع تحقیق : شرایط فقهی و حقوقی اجاره اشیاء     
مادهٔ 468      در اجارهٔ اشیاء، مدت اجاره باید معین شود والاّ اجاره باطل است.        
مادهٔ 469      مدت اجاره از روزى شروع مى شود که بین طرفین مقرر شده و اگر در عقد اجاره، ابتداى مدت ذکر نشده باشد از وقت عقد محسوب است.        
مادهٔ 470      در صحت اجاره، قدرت بر تسلیم عین مستاجره شرط است.        
مادهٔ 471      براى صحت اجاره باید انتفاع از عین مستاجره با بقاء اصل آن ممکن باشد.        
مادهٔ 472      عین مستاجره باید معین باشد و اجارهٔ عین مجهول یا مردد باطل است.        
مادهٔ 473      لازم نیست که موجر، مالک عین مستاجره باشد ولى باید مالک منافع آن باشد.        
مادهٔ 474      مستاجر مى تواند عین مستاجره را به دیگرى اجاره دهد مگر اینکه در عقد اجاره خلاف آن شرط شده باشد.        
مادهٔ 475      اجاره مال مشاع، جایز است لیکن تسلیم عین مستاجره موقوف است به اذن شریک.        
مادهٔ 476      موجر باید عین مستاجره را تسلیم مستاجر کند و در صورت امتناع، موجر اجبار مى شود و در صورت تعذر اجبار، مستاجر خیار فسخ دارد.        
مادهٔ 477      موجر باید عین مستاجره را در حالتى تسلیم نماید که مستاجر بتواند استفاده مطلوبه را بکند.        
مادهٔ 478      هرگاه معلوم شود عین مستاجره در حال اجاره معیوب بوده، مستاجر مى تواند اجاره را فسخ کند یا به همان نحوى که بوده است اجاره را با تمام اجرت قبول کند ولى اگر موجر رفع عیب کند به نحوى که به مستاجر ضررى نرسد مستاجر حق فسخ ندارد.        
مادهٔ 479      عیبى که فسخ اجاره مى شود عیبى است که موجب نقصان منفعت یا صعوبت در انتفاع باشد.        
مادهٔ 480      عیبى که بعد از عقد و قبل از قبض منفعت، در عین مستاجره حادث شود موجب خیار است و اگر عیب در اثناء مدت اجاره حادث شود نسبت به بقیهٔ مدت، خیار ثابت است.        
مادهٔ 481      هرگاه عین مستاجره به واسطهٔ عیب از قابلیت انتفاع خارج شده و نتوان رفع عیب نمود اجاره باطل مى شود.        
مادهٔ 482      اگر مورد اجاره عین کلى باشد و فردى که موجر داده معیوب درآید مستاجر حق فسخ ندارد و مى تواند موجر را مجبور به تبدیل آن نماید و اگر تبدیل آن ممکن نباشد حق فسخ خواهد داشت.        
مادهٔ 483      اگر در مدت اجاره، عین مستاجره به واسطهٔ حادثه، کلاً یا بعضاً تلف شود اجاره از زمان تلف نسبت به مقدار تلف شده منفسخ مى شود و در صورت تلف بعض آن، مستاجر حق دارد اجاره را نسبت به بقیه فسخ کند یا فقط مطالبهٔ تقلیل نسبى مال الاجاره نماید.        
مادهٔ 484      موجر نمى تواند در مدت اجاره، در عین مستاجره تغییرى دهد که منافى مقصود مستاجر از استیجار باشد.        
مادهٔ 485      اگر در مدت اجاره، در عین مستاجره تعمیراتى لازم آید که تاخیر در آن موجب ضرر موجر باشد مستاجر نمى تواند مانع تعمیرات مزبوره گردد اگرچه در مدت تمام یا قسمتى از زمان تعمیر نتواند از عین مستاجره کلاً یا بعضاً استفاده نماید، در این صورت حق فسخ اجاره را خواهد داشت.        
مادهٔ 486      تعمیرات و کلیهٔ مخارجى که در عین مستاجره براى امکان انتفاع از آن لازم است به عهدهٔ مالک است مگر آنکه شرط خلاف شده یا عرف بلد برخلاف آن جارى باشد و هم چنین است آلات و ادواتى که براى امکان انتفاع از عین مستاجره لازم مى باشد.        
مادهٔ 487      هرگاه مستاجر نسبت به عین مستاجره تعدى یا تفریط نماید و موجر قادر بر منع آن نباشد موجر حق فسخ دارد.        
مادهٔ 488      اگر شخص ثالثى بدون ادعاى حقى در عین مستاجره یا منافع آن، مزاحم مستاجر گردد در صورتى که قبل از قبض باشد مستاجر حق فسخ دارد و اگر فسخ ننمود مى تواند براى رفع مزاحمت و مطالبهٔ اجرت المثل به خود مزاحم رجوع کند و اگر مزاحمت بعد از قبض واقع شود حق فسخ ندارد و فقط مى تواند به مزاحم رجوع کند.        
مادهٔ 489      اگر شخصى که مزاحمت مى نماید مدعى حق نسبت به عین مستاجره یا منافع آن باشد مزاحم نمى تواند عین مزبور را از ید مستاجر انتزاع نماید مگر بعد از اثبات حق با طرفیت مالک و مستاجر هر دو.        
مادهٔ 490      مستاجر باید:        - در استعمال عین مستاجره به نحو متعارف رفتار کرده و تعدى یا تفریط نکند.        - عین مستاجره را براى همان مصرفى که در اجاره مقرر شده و در صورت عدم تعیین در منافع مقصوده که از اوضاع و احوال استنباط مى شود استعمال نماید.        - مال الاجاره را در مواعدى که بین طرفین مقرر است تادیه کند و در صورت عدم تعیین موعد، نقداً باید بپردازد.        
مادهٔ 491      اگر منفعتى که در اجاره تعیین شده است به خصوصیت آن، منظور نبوده مستاجر مى تواند استفادهٔ منفعتى کند که از حیث ضرر، مساوى یا کمتر از منفعت معینه باشد.        
مادهٔ 492      اگر مستاجر، عین مستاجره را در غیر موردى که در اجاره ذکر شده باشد یا از اوضاع و احوال استنباط مى شود استعمال کند و منع آن ممکن نباشد موجر حق فسخ اجاره را خواهد داشت.        
مادهٔ 493      مستاجر نسبت به عین مستاجره ضامن نیست به این معنى که اگر عین مستاجره بدون تفریط یا تعدى او کلاً یا بعضاً تلف شود مسئول نخواهد بود ولى اگر مستاجر تفریط یا تعدى نماید ضامن است اگرچه نقص در نتیجهٔ تفریط یا تعدى حاصل نشده باشد.        
مادهٔ 494      عقد اجاره به محض انقضاء مدت برطرف مى شود و اگر پس از انقضاء آن، مستاجره، عین مستاجره را بدون اذن مالک مدتى در تصرف خود نگاه دارد موجر براى مدت مزبور مستحق اجرت المثل خواهد بود اگرچه مستاجر استیفاء منفعت نکرده باشد و اگر با اجازهٔ مالک در تصرف نگاه دارد وقتى باید اجرت المثل بدهد که استیفاء منفت کرده باشد مگر اینکه اجازه داده باشد که مجاناً استفاده نماید.        
مادهٔ 495      اگر براى تادیهٔ مال الاجاره، ضامنى داده شده باشد ضامن مسئول اجرت المثل مذکور در مادهٔ فوق نخواهد بود.        
مادهٔ 496      عقد اجاره به واسطهٔ تلف شدن عین مستاجره از تاریخ تلف، باطل مى شود و نسبت به تخلف از شرایطى که بین موجر و مستاجر مقرر است خیار فسخ از تاریخ تخلف ثابت مى گردد.        
مادهٔ 497      عقد اجاره به واسطهٔ فوت موجر یا مستاجر باطل نمى شود لیکن اگر موجر فقط براى مدت عمر خود مالک منافع عین مستاجره بوده است اجاره به فوت موجر باطل مى شود و اگر شرط مباشرت مستاجر شده باشد به فوت مستاجر باطل مى گردد.        
مادهٔ 498      اگر عین مستاجره به دیگرى منتقل شود اجاره به حال خود باقى است مگر اینکه موجر حق فسخ در صورت نقل را براى خود شرط کرده باشد.        
مادهٔ 499      هرگاه متولى با ملاحظهٔ صرفهٔ وقف، مال موقوفه را اجاره دهد اجاره به فوت او باطل نمى گردد.        
مادهٔ 500      در بیع شرط، مشترى مى تواند مبیع را براى مدتى که بایع حق خیار ندارد اجاره دهد و اگر اجاره منافى با خیار بایع باشد باید به وسیلهٔ جعل خیار یا نحو آن، حق بایع را محفوظ دارد والاّ اجاره تا حدى که منافى با حق بایع باشد باطل خواهد بود.        
مادهٔ 501