خرید ارزان فسیل (سنگواره)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

مقدمه واژه فسیل (سنگواره) از کلمه لاتینی فسیلس گرفته شده که به معنای درآوردن چیزی از طریق حفاری است. موضوعی که مورد مطالعه این علم قرار می گیرد شامل بقایا یا نشانه های حیوانات و گیاهانی است که زمانی بر روی کره زمین می زیسته اند. کلیات الف ) علم دیرینه شناسی (Paleontology) واژه پالئونتوژی از سه کلمه پالئوس (Paleos) به معنی قدیمی ، اُنتا (Onta) به مفهوم موجودات و لوگوس (Logos) به معنای شناخت ترکیب شده است و منظور علم و شناسائی تمام موجودات زنده در زمانهای گذشته زمین شناسی با توجه به ساختمان ، روابط ارثی و ژنتیکی ، رده بندی و تکامل آنان می باشد. .علم پالئونتولوژی اصولاً شامل دو قسمت است: 1. پالئوزئولوژیPaleozoology) ( : که درباره جانوران گذشته زمین بحث و تحقیق می شود. به این علم امروزه پالئونتولوژی جانوری اطلاق می شود. 2. پالئوبوتانی (Paleobotany) : که علم بررسی گیاهان در ادوار مختلف زمین شناسی است. پالئونتولوژی جانوری خود به دو بخش دیرینه شناسی بی مهره گان (Invertebarte Paleonetology) و دیرینه شناسی مهره داران (Vertebrate Paleonetology) تقسیم می گردد. سرانجام رشته دیگری از فسیل شناسی به نام میکروپالئولوژی (Micropaleonetology) خوانده می شود که مطالعه فسیلهای میکروسکپی اعم از جانوری یا گیاهی را شامل می گردد. شکل1- دیرینه شناسان
فسیل شناسی فسیل شناسی بحث درباره گیاهان و جانورانی است که سابقاً در سطح زمین زندگانی کرده اند بقایا و اثراتی را که از گیاهان و جانوران در ته نشین های مختلف زمین دیده می شود فسیل می نامند بنابراین فسیل شناسی را می توان به دو قسمت تقسیم نمود: 1-فسیل شناسی گیاهان 2- فسیل شناسی جانوران شکل 2- فسیل جانوری و فسیل گیاهی فسیل شدن عبارت از مجموع پدیده هائی است که در نتیجه آن آثار یا بقایای گیاهان و جانوران در ته نشین های مختلف زمین حفظ می شوند . نخستین شرط لازم برای اینکه جانور گیاهی فسیل شود این است که گیاه یا جانور در هوای آزاد نماند و بواسطه خاک یا عوامل دیگر محفوظ گردد و در میان ته نشینهای جای گیرد. بنابراین هر چه جانور یا گیاه کوچکتر باشد بهتر باقی خواهد ماند در صورتیکه جانوران بزرگ بندرت باقی می مانند و به حالت فسیل دیده می شوند. چون عموماً گیاهان و جانواران بعد از مرگ از بین می روند و فقط قسمتهای سختی از آنها به حالت فسیل باقی می ماند از این جهت فسیل شناسی باید فسیلهای خود را با موجودات مشابه کنونی مقایسه کند و به سایر قسمتهای آن فسیل پی ببرد این روش که در فسیل شناسی اهمیت زیادی را دارا می باشد روش استدلالی نامیده می شود. برطبق همین روش است که کوویه فسیل شناسی معروف فرانسوی از روی آرواره یا کاسه سر یا استخوان پای جانوری به ساختمان سایر قسمتهای جانور پی می برده و بیشتر اوقات شکل حقیقی جانور را نیز ترسیم می نموده است. قسمتهای نرم جانوران بندرت به حالت فسیل یافت شده اند خصوصاً که در بعضی از کشورها : در انگلستان و آمریکا و آلمان و روسیه فسیلهائی کشف گردیده که تمام قسمتهای بدن آنها بخوبی دیده می شود – مثلاً در یخهای سیبری کرگردنها و فیلهای زیادی به حالت فسیل کشف کرده اند که پوست و گوشت و حتی پشم بدن آنها هنوز بخوبی دیده می شود.. همچنین در آلمان در تشکیلات آهکی ژواسیک ناحیه سلن هوفن پرندگانی یافت شده اند که علاوه بر استخوان بندی پرهای آنها نیز بخوبی محفوظ مانده است. در ایران در اصطهبانات فارس ماهی هائی کشف گردیده که ستون مهره ها و آلت شنای آنها بخوبی دیده می شوند بطور کلی فسیل بی مهرگان در ته نشینهای مارنی آهکی – پله سنگی و گل رستی زیاد دیده می شود ولی بقایای مهره داران اغلب در گسترشهایی یافت می شوند که بواسطه جریانهای آب گذاشته شده باشد در بعضی از گسترشها فسیل فراوان است و در برخی از گسترشها فسیل کمتر یافت می شود و علت این امر را می توان منوط به دلائل فیزیکی و زیستی دانست بطور کلی عواملی که باعث از بین رفتن گیاهان و جانوران در منطقه محدودی می شوند عبارتند از: تغییر درجه گرمای آب- تغییر شوری آب – طغیان رودخانه ها و غیره. مثلاً در اوائل دوران سوم زمین شناسی جریان سردی وارد شمال غربی اروپا شده است چون این جریان سرد وارد دریای گرمی می شده از این جهت جانورانی که وارد این دریا می شده اند تاب مقاومت نیاورده و یکمرتبه از بین رفته اند همچنین موقعی که جریان سرد لابرادر با جریان گرم گولف استریم تلاقی می کند عده زیادی از جانوران بواسطه تغییر حرارت از بین می روند. تاریخ فسیل شناسی فسیل شناسی از ازمنه قدیم مورد بحث و توجه انسان واقع شده حتی انسان های دوره پارینه سنگی اکثر در صدد تجسس و تحقیق فسیل برمی آمده و آنها را کلکسیون می نموده اند. عده دیگر از این فسیلها استفاده می کردند و آنها را برای زینت بکار می بردند ( گردن بند و گلوبند و غیره) این فسیلها که به توسط انسان جمع آوری شده در اکثر غارها و مقابر فرانسه و بلژیک و مصر دیده می شوند مثلاً : در فرانسه ( ناحیه آرسی سورکور ) غاری است معروف به غار تری لبیت که از حیث باستان شناسی اهمیت زیادی دارد. در این غار عده زیادی تری لبیت پیدا کرده اند که اکثر آنها دارای دو سوارخ بوده و برای زینت بکار می رفته اند . این تری لبیتها متعلق به این ناحیه نبوده است بلکه اصل آنها از بهم می باشند. در بلژیک غار دیگری به اسم گویت دیده می شود که خود موزه کوچک دیرینه شناسی به شمار می آید. مخصوصاً صدف گونیات ها و همچنین دندانها و مهره ماهی در آنجا زیاد دیده می شود. شکل 3- نمونه ای از صدف گونیانیت در چک اسلوالک ( ناحیه مراوی ) انسانی بنام انسان مراوی زندگی می کرده است در یکی از مقابر آنها ششصد و پنجان صدف دانتالیوم پیدا کرده اند که شبیه به گردن بند تعبیه شده است. چینی ها و مصریها نیز قطعات استخوانهای فسیل را جمع آوری می کرده و در روی آنها حکاکی می نموده اند. تقریباً تا شش قرن قبل از میلاد اطلاعات علمی و اسناد صحیحی راجع به فسیل و علم فسیل شناسی در دست نبود و فقط در بعضی افسانه ها در این باب گفته شده است ولی فلاسفه قدیم مدارس یونان و روم اولین اشخاصی هستند که در موضوع فسیل و فسیل شناسی سخن رانده و سعی نموده اند تئوریهائی وضع کنند: آناکسیماندر – ( 6 قرن قبل از میلاد ) عقیده داشته است که زمین در اثر تغییراتی بحالت کنونی درآمده البته عقاید او متکی به اطلاعات فیسل شناسی و زمین شناسی بوده است. فیثاغورث (پی تاگور) که بیشوای پیتاگوریسینها بوده چنین می نوسید: قبول کنید که هیچ چیز در این دنیا از بین نمی رود بلکه تغیر صورت می دهد و به اشکال دیگری در می آِید. کوههای مرتفع امروزی قعر دریاهای قدیمی می باشد و یافتن صدفهای دریائی در این کوهها دال بر این امر است. آمپدوکل ( 5 قرن قبل از میلاد) در سیسیل استخوانهای هیپوپوتام فسیل را جمع آوری نموده و تصور می کرده است این استخوانها متعلق به جانوران بزرگی بوده اند که امروز از بین رفته اند . بعقیده آمپدوکل جانوران تدریجاً از یکدیگر منشعب شده اند. هردوت موقعیکه از مصر گفتگو می کند چنین می نوسید : مصر ابتدا خلیجی بوده که آبهای مدیترانه وارد آن می شده و این آبها تا قلب حبشه پیش می رفته اند . البته یافتن صدفهای دریائی در روی کوهها دال براین مطلب می باشند. ارسطو – (400 سال قبل از میلاد) تحقیقاتی در جانورشناسی و تشریح مقایسه ای و رویاشناسی کرده است نامبرده عقیده دارد که طغیان دریا در روی خشکیها باعث می شود که فسیلها بوجود بیایند. بعد از ارسطو دیگر علوم مورد توجه رومیها نبوده است و فقط بعضی از شعرای آنها مانند لوکرس و هراس راجع به تغییرات زمین سخن را نده اند.