صفحه محصول - مبانی نظری امنیت عاطفی

قسمتی از متن:

امنیت عاطفی

امنیت عاطفی، حالتی را گویند که در آن شخص از ارضای نیازهای عاطفی خود، به ویژه ارضای نیاز خود به محبوب بودن، احساس اطمینان کند.. احساس امنیت عاطفی بستگی دارد به محبت و عطوفت، مقبولیت و ثبات روابط. احساس امنیت عاطفی به توانایی احساس امنیت و اطمینان، زمانی که شخص درگیر یک رابطه صمیمانه با یک شریک عشقی است، اطلاق می شود، به این شرط که با اینکه فرد آسیب پذیر است، ترس از پیامد هیجانی منفی تجربه نشود (کردوا،2007). مهم است که توجه شود که برای شروع فرایند صمیمیت، وجود آسیب پذیری ضروری است و اینکه آسیب پذیری در یک بافت آرامش بخش و اطمینان بخش، فرایند ایجاد احساسات امنیت عاطفی را خلق می کند (کردوا،2007).

کردوا و اسکات (2001) به منظور سهولت در مشاهده امنیت عاطفی در تحقیقات تلاش کردند که آن را با واژه های رفتاری تعریف کنند. آن ها امنیت عاطفی را به عنوان نتیجه تعاملات بین زوج هایی که رفتارهای صمیمانه و احساسات مثبت را در روابطشان تجربه می کنند، مفهوم سازی می کنند. این احساسات، تجربیاتی درونی هستند که در طول زمان به علت صمیمیت و پاسخ گویی عاطفی زوجین به یکدیگر بر انگیخته می شوند و حاصل آن ها احساس آرامش و امنیت عاطفی است. اگر تجارب انباشته شده در طول زمان در یک رابطه صمیمانه غنی باشد، سرانجام امنیت عاطفی بوجود می آید (آسایش در مورد آسیب پذیر بودن به جای ترس از ضربه خوردن یا طرد شدن از سوی همسر) (کردوا و اسکات، 2001).