صفحه محصول - مبانی نظری وپیشینه تحقیق نابهنجاری ها و اختلالات بد شکلی بدنی(BDD)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 49 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏مبانی نظری وپیشینه تحقیق ‏نابهنجاری ها و اختلالات بد شکلی بدنی(BDD‏)
‏فصل دوم
‏پیشینه یا ادبیات
‏دو گروه عمده از اختلالات روانپزشکی عبارتند از:
‏ 1-اختلالات روانپزشکی که موجب علایم جسمی می شوند که شایع ترین آن عبارتند از اختلال سازگاری، تمام انواع اختلالات اضطراب و اختلال افسردگی
‏2‏-اختلالات شبه جسمی Somotoform
‏مشخصه این گروه از اختلالات که تعریف دقیقی ندارند عبارتست از نگرانی مداوم در باره سلامت جسمی و وجود علایم جسمی غیر قابل توجیه بدون اینکه اختلال روانپزشکی زمینه ای یا انگیختگی هیجانی وجود داشته باشد. تظاهر اصلی این اختلالات، نگرانی غیر طبیعی در باره سلامتی است.
‏اختلالات شبه جسمی عبارتند از: اختلال جسمانی کردن، خود بیمارانگاری، ترس از بدشکلی، اختلال درد شبه جسمی و اختلال شبه جسمی متمایز نیافته.
‏2-1اختلالات شبه جسمی در DSMIV
‏طبق چهارمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (Dsm-Iv‏) اختلالات شبه جسمی با علائم جسمی حاکی از یک بیماری داخلی، در حالیکه علائم آن با اختلال طبی، مصرف مواد و یا یک اختلال روانی دیگر قابل توجه نیست، مشخص می ‏باشد. شدت علائم برای ایجاد ناراحتی قابل ملاحظه برای بیمار یا اختلال در عملکرد اجتماعی، شغل یا سایر زمینه ها کافی است.
‏مبانی نظری وپیشینه تحقیق ‏نابهنجاری ها و اختلالات بد شکلی بدنی(BDD‏)
‏فصل دوم
‏پیشینه یا ادبیات
‏دو گروه عمده از اختلالات روانپزشکی عبارتند از:
‏ 1-اختلالات روانپزشکی که موجب علایم جسمی می شوند که شایع ترین آن عبارتند از اختلال سازگاری، تمام انواع اختلالات اضطراب و اختلال افسردگی
‏2‏-اختلالات شبه جسمی Somotoform
‏مشخصه این گروه از اختلالات که تعریف دقیقی ندارند عبارتست از نگرانی مداوم در باره سلامت جسمی و وجود علایم جسمی غیر قابل توجیه بدون اینکه اختلال روانپزشکی زمینه ای یا انگیختگی هیجانی وجود داشته باشد. تظاهر اصلی این اختلالات، نگرانی غیر طبیعی در باره سلامتی است.
‏اختلالات شبه جسمی عبارتند از: اختلال جسمانی کردن، خود بیمارانگاری، ترس از بدشکلی، اختلال درد شبه جسمی و اختلال شبه جسمی متمایز نیافته.
‏2-1اختلالات شبه جسمی در DSMIV
‏طبق چهارمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (Dsm-Iv‏) اختلالات شبه جسمی با علائم جسمی حاکی از یک بیماری داخلی، در حالیکه علائم آن با اختلال طبی، مصرف مواد و یا یک اختلال روانی دیگر قابل توجه نیست، مشخص می ‏باشد. شدت علائم برای ایجاد ناراحتی قابل ملاحظه برای بیمار یا اختلال در عملکرد اجتماعی، شغل یا سایر زمینه ها کافی است.
‏علائم اختلالات شبه جسمی عمد‍اَ ایجاد نمی شوند؛ به گونه ای که در اختلال ساختگی و تمارض مطرح است.
‏اما هیچ اختلال طبی قادر به توجیه کامل علائم جسمی نیست، برای تشخیص یک اختلال شبه جسمی متخصص باید قانع شود که شروع، شدت و طول مدت علائم رابطه قوی با عوامل روانشناسی دارند.
‏در چهارمین چاپ راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (Dsm.Iv‏)پنج اختلال شبه جسمی خاص شناخته شده است؛ 1-اختلال جسمانی کردن با شکایات جسمی متعدد که به دستگاههای مختلف بدن مربوط می شوند مشخص است؛ 2-اختلال تبدیلی با یک یا دو شکایت نورولوژیک مشخص است؛ 3-خود بیمار انگاری بیشتر با باور بیمار به داشتن یک بیماری خاص مشخص است تا تمرکز روی علائم؛ 4-اختلال بدریختی بدن با باور اشتباهی یا درک اغراق آمیز از معیوب بودن قسمتی از بدن مشخص است؛ 5-اختلال درد با علائم درد که یا فقط به عوامل روانشناختی مربوطند باعث تاثیر عوامل روانشناختی شدت می یابند مشخص می باشد.
Dsm.Iv‏ دو طبقه تشخیص ته مانده هم برای اختلالات شبه جسمی دارد : اختلال شبه جسمی نامتمایز مشتمل است بر اختلالات شبه جسمی که به گونه ای دیگر توصیف نشده اند و حداقل به مدت شش ماه یا بیشتر دوام داشته اند. اختلال شبه جسمی که به گونه ای دیگر مشخص نشده است(Nos‏)
‏طبقه ای برای آن گروه از اختلالات شبه جسمی است که شامل ملاک های اختلالات شبه جسمی سابق الذکر نمی گردند.
ICD-10‏ 2-2 اختلالات شبه جسمی در طبقه بندیICD-10‏ در همین باز نگری طبقه بندی آماری بین المللی بیماری ها و مسائل بهداشتی وابسته (ICD-10‏) اختلالات شبه جسمی را تظاهر مکرر علائم جسمی، همراه با درخواست مکرر برای ارزیابی طبی توصیف