صفحه محصول - مبانی نظری و ادبیات تحقیق اکوتوریسم

قسمتی از متن:

مفهوم و تعریف اکوتوریسم

برای اکوتوریسم تعاریف متعددی ارائه شده است که دراینجا به چند مورد اشاره می شود .

- بازدید از یک منطقه به منظور مشاهده سرزمین ، جانواران ، گیاهان دست نخورده درآن منطقه (زاهدی ،1385 : 89)

- سفربه طبیعت به نحوی که درعین محافظت ازاکوسیستم ، به شان جوامع محلی نیز احترام گذارده شود .

- اکوتوریسم یعنی مسافرت به نواحی طبیعی تقریباً دست نخورده با هدف یادگیری ، تحسین و استفاده از مناظر طبیعی ، حیات وحش وهمچنین نمودهای فرهنگی گذشته وحال مردم بومی .

- موسسه ملی اکوتوریسم کشور استرالیا اکوتوریسم راچنین تعریف می کند :

توریسم طبیعت گراکه با آموزش و آگاهی درباره محیط زیست طبیعی توام است و به گونه ای مدیریت می شود که ازنظر اکولوژیکی پایدار باشد .

- اکوتوریسم ، ترکیبی از ماجرا ،آموزش و تفریح می باشد . (زاهدی ، 1385 : 89)

- اتحادیه بین المللی محافظت از طبیعت (IUCN) اکوتوریسم را چنین تعریف کرده است :

« اکوتوریسم ، عبارتست از مسافرت مسئولانه به نواحی نسبتاً بکرطبیعی به منظور لذت بردن از طبیعت به نحوی که اثرات منفی کمی برطبیعت دارد وزمینه مشارکت اقتصادی اجتماعی جمعیت بومی را فراهم می آورد»

- جامعه بین المللی اکوتوریسم (IES) ، اکوتوریسم را چنین تعریف می کند :

« اکوتوریسم عبارت از مسافرت مسئولانه به نواحی طبیعی که محیط زیست رامحافظت و رفاه مردم محلی راتامین می کند »

- اکوتوریسم عبارت از مسافرت مسئولانه و مبتنی براصول پایداری به نواحی طبیعی به منظور بهره گیری معنوی و ارضای نیازهای روحی و روانی به گونه ای که با شناخت و کسب آگاهی و احترام به نظام ارزش های مردم محلی توام باشد و به محافظت از نواحی طبیعی و ارتقای رفاه جامعه میزبان کمک کند .( زاهدی ، 1385 : 90)

اکوتوریسم در جهان و ایران

انان وطبیعت رابطه ای صمیمی وقدیمی دارند . هزاران سال است که انسان ها از مواهب طبیعت بهره مند شده اند و فقط چند دهه است که محدودی از دوراندیشان و آینده نگران به اثرات منفی بهره ستانی های عنان گسیخته انسان ها از طبیعت توجه نشان داده اند . حساسیت به مسایل اکولوژیکی در رابطه با طبیعت وتوجه به ارتباط بین توریسم ومحیط زیست دردهه 1960 آغاز شده هتزر اولین کسی بود که درسال 1965واژه اکوتوریسم رادرتوصیف رابطه بین توریست ها ، محیط زیست و فرهنگ های بومی به کار گرفته است . هتزر به 4 معیار در توریسم مسئول اشاره می کند :

1 – کمترین اثر برمحیط زیست

2 – کمترین اثر برفرهنگ های بومی و بیش ترین احترام برای آن ها

3 – بیش ترین مزایای اقتصادی برای مردم میزبان