صفحه محصول - پیشینه و مبانی نظری گزارشگری و صورتهای مالی

پیشینه و مبانی نظری گزارشگری و صورتهای مالی (docx) 60 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 60 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

مقدمه16 بخش اول : مبانی نظری گزارشگری مالی و صورتهای مالی17 اهداف گزارشگری مالی و صورتهای مالی19 نقش صورتهای مالی در تحقق هدفهای گزارشگری مالی23 استفاده کنندگان از صورتهای مالی و نیازهای اطلاعاتی آنها27 اطلاعات حسابداری و تصمیم گیری28 تامین مالی و رشد شرکت29 خصوصیات کیفی اطلاعات32 تجدید ارائه صورتهای مالی35 تعدیلات سنواتی38 علل تجدید ارائه صورتهای مالی39 ریشه های تجدید ارائه صورتهای مالی42 تاثیر آستانه اهمیت بر تجدید ارائه صورتهای مالی44 واکنش به علل تجدید ارائه صورتهای مالی46 گزارشگری تجدید ارائه صورتهای مالی48 تجدید ارائه صورتهای مالی و رشد شرکت49 بخش دوم : پیشینه تحقیق مطالعات تجربی انجام شده در خارج از کشور51 مطالعات تجربی انجام شده در داخل کشور59 جمع بندی64 مقدمه: طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران، هدف صورتهای مالی عبارت است از ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری که برای طیف گسترده ای از استفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با محتوای اطلاعات "مربوط بودن" و"قابل اتکا بودن" است، چنانچه اطلاعات مالی مربوط وقابل اتکا نباشند، مفید نخواهند بود. خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با ارائه اطلاعات " قابل فهم بودن" و" قابل مقایسه بودن " است. اطلاعاتی که فاقد این خصوصیات باشد، علیرغم مربوط بودن وقابل اتکا بودن دارای فایده ی محدودی است. لذا ، خصوصیات کیفی قابل مقایسه بودن وقابل فهم بودن، بر مفید بودن اطلاعات می افزاید. به این منظور وجود ثبات رویه در روش های حسابداری بکار گرفته شده وافشای مناسب اطلاعات الزامی است.)کمیته تدوین استانداردهای حسابداری،1391) باتوجه به مطالب فوق در صورت وجود اشتباه در صورتهای مالی دوره یا دوره های مالی قبل و در صورت تغییر رویه در دوره جاری نسبت به دوره یا دوره های مالی قبل، تجدید ارائه صورتهای مالی ابزاری متداول به منظور ایجاد ثبات رویه وافشاء مناسب اطلاعات است که درحال حاضر استفاده بسیار زیادی در کشور دارد. بخش اول : مبانی نظری گزارشگری مالی و صورتهای مالی: اشخاص، مؤسسات و سازمانهاي گوناگون از لحاظ هدف و نوع فعاليت، شكل حقوقي و نوع مالكيت تفاوتهاي بسياري با يكديگر دارند اما در تمامي مؤسسات يك جنبه مشترك وجود دارد و آن لزوم قضاوت درباره گذشته و تصميم گيري نسبت به آينده است. در تصميم گيري مربوط به امور مالي، هر واحد تجاري بايد سيستمي را بكارگيرد كه اطلاعات قابل اعتماد و مؤثر بر تصميمات مالي را به موقع فراهم و در اختيار تصميم گيرندگان قرار دهد. سيستمي كه اطلاعات مالي يك مؤسسه را گردآوري و در اختيار تصميم گيرندگان قرار مي دهد سيستم حسابداري است .(رضایی،1380) تحولات پیاپی و پیشرفت های سریعی که در دامنه فعالیت انواع واحدهای اقتصادی در جریان است ، لزوم تهیه و ارائه اطلاعات مالی مربوط، قابل اعتماد و قابل مقایسه را توسط واحدهای اقتصادی تشدید کرده است. حسابداری به عنوان سیستمی اطلاعاتی میتواند این وظیفه را انجام دهد. کمیته تدوین بیانیه بنیادی تئوری حسابداری در گزارش خود حسابداری را چنین تعریف می کند: "حسابداری عبارت است از فرآیند شناسایی، اندازه گیری و ثبت اطلاعات اقتصادی و ارائه آنها برای قضاوت ها و تصمیم گیری ها ی آگاهانه توسط استفاده کنندگان از اطلاعات مالی." (لوییز و پندریل،2004،ص3) گزارشگری مالی یکی از مهمترین فرآورده های سیستم حسابداری است که از جمله هدفهای عمده آن فراهم آوردن اطلاعات لازم برای تصمیم گیری اقتصادی استفاده کنندگان در خصوص ارزیابی عملکرد و توانایی سودآوری بنگاه اقتصادی است. شرط لازم برای دستیابی به این هدف، اندازه گیری و ارائه اطلاعات، به نحوی است که ارزیابی عملکرد گذشته را ممکن سازد و در سنجش توان سودآوری و پیش بینی فعالیتهای آتی بنگاه اقتصادی موثر باشد.(نوروش،1377) پس از انقلاب صنعتي در اروپا، رفته رفته انديشه جدايي مالكيت از مديريت (تئوري نمايندگي) مطرح شد و در نتيجه مالكان همواره نگران اندوخته هاي خود و مديران نيز در انديشه رفع نگراني صاحبان بنگاههاي اقتصادي بودند و براي اينكه مالكان را به طور پيوسته در جريان امور اين بنگاهها قرار دهند به ارائه گزارشات مالي مي پرداختند (ايلخاني، 1380). به اين ترتيب ساختار جديد مالكيت و مديريت، دامنه مسئوليت حسابداري را افزايش داد و ارائه گزارشهاي مالي را بر اساس نياز استفاده كنندگان ضروري ساخت (حساس يگانه، 1382). بنابراين گزارشگري مالي فراتر از آنكه گزارش مالي صرف باشند، وسيله اي براي برقراري ارتباط بين شركتها و صاحبان آنها تلقي مي شود (صيدي، 1384). صورتهای مالی مجموعه ای از صورتهای مالی مجزا و در عین حال مرتبط با یکدیگر است که اساساً وضعیت مالی و نتایج عملیات یک واحد اقتصادی را نشان می دهد. گزارش های مالی که بخش محوری آن را صورتهای مالی تشکیل می دهد، محصول گزارشگری مالی و عمده ترین وسیله انتقال اطلاعات به خارج از واحد اقتصادی است، اما گزارشگری مالی تنها منحصر به تهیه و ارائه صورتهای مالی نیست بلکه سایر طرق ارائه و تفسیر اطلاعات را که به طور مستقیم یا غیر مستقیم با اطلاعات مالی حاصل از پردازش اطلاعات توسط سیستم حسابداری ارتباط دارد، در بر می گیرد. در گزارش های مالی اطلاعاتی که بنابر الزامات قانونی یا عرف، افشای آنها ضروری است و یا اطلاعاتی که مدیریت یک واحد اقتصادی آگاهی از آن را برای اشخاص ذی حق، ذی نفع و ذی علاقه به امور آن واحد لازم میداند، ارائه می شود.هر گزارشی که مشتمل بر صورتهای مالی باشد، گزارش مالی محسوب میشود.(FASB ،1978، بندهای 6 و7) اهداف گزارشگری مالی و صورتهای مالی: درسالهای گذشته محققین و تلاشگران و فعالان حرفه حسابداری تلاشهای زیادی انجام داده اند تا برای گزارشگری مالی اهداف مشخص و روشنی ارائه نمایند. این تلاشها بعد از بحران1929 شکل جدی تری به خودگرفت. نتیجه این تلاشها منجر به تدوین بیانیه ASOBAT و به دنبال آن APB4 گشت. اما به علت ضعف این دو بیانیه و انتقاداتی که به آنها وارد بود انجمن حسابداران خبره آمریکا (AICPA) درسال 1971، هنگامی که هیات اصول حسابداری(APB) مورد انتقاد شدید قرار داشت، کمیته تروبلاد (trueblood) راتشکیل داد. ماموریت این کمیته نیز تدوین اهداف صورتهای مالی بااستفاده از بیانیه شماره چهار اصول حسابداری بود. کمیته تروبلاد دوازده هدف را برای صورتهای مالی وگزارشگری مالی بیان نمود. اما باز هم به دلیل ضعف ونارسایی هایی که این اهداف داشتند، انجمن حسابداران خبره آمریکا اقدام به تشکیل هیئت استانداردهای حسابداری(FASB) مالی نمود تا به تدوین اهداف گزارشگری مالی همت گمارد. (ولک و همکاران،2004،صص 75-57) درواقع هدف اصلی وکلی گزارشگری مالی فراهم آوردن اطلاعاتی است که آثارمالی معاملات و عملیات و رویدادهای مالی موثر بر وضعیت مالی و نتایج عملیات یک واحد انتفاعی را بیان و از این طریق سرمایه گذاران، اعطاکنندگان تسهیلات مالی و سایراستفاده کنندگان برون سازمانی را در قضاوت و تصمیم گیری نسبت به امور یک واحد انتفاعی یاری دهد. (لوییز وپندریل، 2004 ،ص4) همانطورکه بیان شد آخرین هیاتی که اقدام به تدوین اهداف گزارشگری مالی نمود هیات استانداردهای حسابداری مالی بود. این هیات اهداف گزارشگری مالی را در بیانیه مفهومی شماره یک خود و با استفاده از تجربیات کمیته ها و هیاتهای قبلی تدوین و ارائه نموده است. هدفهای گزارشگری مالی که در زیر و به صورت خلاصه ارائه گردیده از این بیانیه اقتباس شده است: گزارشگری مالی باید برای سرمایه گذاران واعتباردهندگان بالفعل و بالقوه وسایراستفاده کنندگان، اطلاعاتی را ارائه نمایدکه آنها بتوانند برآن اساس درمورد سرمایه گذاری، اعطای اعتبار و سایرموارد مشابه تصمیم های معقولی اتخاذ نمایند. این اطلاعات باید برای کسانی که درکی معقول از فعالیتهای اقتصادی و شرکتها دارند و می خواهند با آگاهی معقول این اطلاعات رامطالعه کنند جامع و فراگیر باشد. (FASB،1978، بند 34) صورتهای مالی باید اطلاعاتی را ارائه نمایندکه به اعتباردهندگان، سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه و سایراستفاده کنندگان کمک کند تا بتوانند درباره مواردی همچون مبلغ، زمان و میزان عدم اطمینان دریافت های نقدی آینده از محل سود تقسیمی، بهره وجوه حاصل از فروش یا بازخرید اوراق بهادار و سند وام در سررسید نهایی قضاوت نمایند. احتمال دریافت این وجوه نقد تحت تاثیر توانایی شرکت در ایجاد پول نقد کافی برای پرداخت بدهی ها، هنگام سررسید و تامین سایر نیازهای نقد عملیاتی، سرمایه گذاری مجدد در عملیات و پرداخت سودهای نقدی قرار می گیرد و نیز امکان دارد تحت تاثیر پنداشتهای سرمایه گذاران و اعتباردهندگان در مورد توانایی شرکت قرارگیرد و این پنداشت ها می توانند بر قیمت بازار اوراق بهادار شرکت اثر بگذارند. بنابراین صورتهای مالی باید اطلاعاتی را ارائه نمایند که به سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان و سایر افراد کمک کنند تا آنها بتوانند بر این اساس مبلغ، زمان و میزان عدم اطمینان جریان های نقدی خالص ورودی به درون شرکت مربوطه را مورد ارزیابی و قضاوت قرار دهند.(FASB،1978، بند 37) گزارشگری مالی باید در مورد منابع اقتصادی-دارایی های شرکت و ادعای نسبت به این منابع، اطلاعاتی را ارائه نماید و نیز در مورد آثار رویدادها، موقعیتها ومبادلاتی که موجب تغییر در منابع دارایی ها و ادعای نسبت به این منابع می شوند، اطلاعاتی را ارائه نماید.(FASB،1978، بند40) گزارشگری مالی باید درباره عملکرد شرکت در طی یک دوره اطلاعاتی را ارائه نماید. اغلب سرمایه گذاران و اعتباردهندگان با استفاده از اطلاعات مربوط به گذشته شرکت می توانند درباره آینده شرکت قضاوت نمایند. از اینرو با وجود اینکه تصمیم های سرمایه گذاری و اعطای اعتبار به شرکت منعکس کننده ی انتظارهای سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان در باره ی عملکرد آینده ی شرکت است، ولی معمولا این انتظار ها دست کم تا حدی بر مبنای ارزیابی عملکرد گذشته شرکت قرار دارند .(FASB،1978، بند 42) تاکید اصلی صورت های مالی بر ارائه اطلاعاتی در مورد عملکرد شرکت مبتنی بر میزان سود و اجزای تشکیل دهنده ی آن است ( بند 43 ). صورت های مالی باید برای موارد زیر اطلاعاتی را ارائه نمایند: در باره ی شیوه ای که شرکت وجوه نقد به دست می آورد و به مصرف می رساند ، در باره وام و باز پرداخت وام، پرداخت سود نقدی و سایر پرداخت هایی که شرکت از محل دارایی ها به مالکان می نماید و سر انجام درباره سایر عواملی که میتواند بر قدرت نقدینگی و توان مالی شرکت اثر بگذارند . (FASB،1978، بند 49) صورت های مالی باید درباره شیوه ی مدیریت واحد تجاری و طریقی که مدیران مسئولیت مباشرت( نسبت به مالکان یا سهامداران) را در جهت استفاده از دارایی هایی که به دست آنان سپرده شده است تا اداره کنند، اطلاعاتی را ارائه نمایند. (FASB،1978، بند 50) صورتهای مالی باید اطلاعاتی را ارائه کنند که در امر اتخاذ تصمیم به نفع مالکان ، مدیران و سرپرستان کمک کنند. (FASB،1978، بند 52) این بیانیه همچنین یادآور میشود که : صورتهای مالی و گزارشگری مالی به خودی خود هدف نهایی نیستند، بلکه هدف ارائه اطلاعاتی است که برای تصمیم گیری های اقتصادی و تجاری مفید می باشند.(FASB،1978) هدفهای گزارشگری مالی تغییر نا پذیر نیستند. آنها تحت تاثیر محیط اقتصادی، قانونی، سیاسی و اجتماعی که گزارشگری مالی در آن رخ میدهد، قرار می گیرند. هدفهای گزارشگری مالی همچنین تحت تاثیر ویژگی ها و محدودیتهای نوع اطلاعاتی قرار میگیرند که صورتهای مالی ارائه می نمایند. (بلکویی ،1381، ص 205) طبق استاندارد حسابداری شماره 1 ایران هدف صورتهای مالی عبارت است از : " ارائه اطلاعاتی تلخیص وطبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. اعتقاد براین است که هرگاه صورتهای مالی معطوف به تامین نیازهای اطلاعاتی سرمایه گذاران باشد ، اکثر نیازهای سایر استفاده کنندگان رانیز در حد توان برآورده می کند بنابراین هدف اصلی گزارشگری مالی تهیه اطلاعات مفید جهت تصمیم گیری های سرمایه گذاری واعتباردهی می باشد." صورتهای مالی همچنین نتایج ایفای وظیفه مباشرت مدیریت یا حسابدهی آنها را درقبال منابعی که در اختیارشان قرار گرفته است ، نشان می دهد . به منظور دستیابی به این هدف، در صورتهای مالی یک واحد تجاری اطلاعاتی درباره دارائیها، بدهی ها، حقوق صاحبان سهام، درآمدها، هزینه ها و جریان های نقدی ارائه می شود .این اطلاعات همراه با سایر اطلاعات مندرج در یادداشت های توضیحی ، استفاده کنندگان صورتهای مالی را در پیش بینی جریان های نقدی آتی واحد تجاری وخصوصاً در زمانبندی و اطمینان از توانایی آن در ایجاد وجه نقد کمک می کند. مسئولیت تهیه وارائه صورتهای مالی با هیات مدیره یا سایر ارکان اداره کننده واحد تجاری است. مجموعه ی کامل صورتهای مالی شامل اجزای زیر است: (کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، 1391) نقش صورتهای مالی در تحقق هدفهای حسابداری و گزارشگری مالی صورتهای مالی ابزارهای اصلی هستند که که از طریق آنها اطلاعات مالی به اشخاص خارج از سازمان مخابره می گردد. این صورتها گذشته شرکت را که بر حسب پول و به صورت کلی درآمده، در اختیار قرار می دهند. صورتهای مالی که غالبا در اختیار قرا میگیرند، عبارتند از: ترازنامه صورت سود و زیان صورت حقوق صاحبان سهام صورت جریان وجوه نقد مضافاً اینکه یادداشتهای توضیحی جزء لاینفکی از هر صورت مالی است.(چستین و همکاران،1380) برای تحقق هدف های حسابداری و گزارشگری مالی باید اطلاعات بسیار متنوعی درباره واحدهای تجاری فراهم آید که این نیز مستلزم تهیه و ارائه چندین صورت مالی است. به بیان دیگر، هدف های گزارشگری مالی ایجاب میکند که مجموعه کاملی از چندین صورت مالی مجزا و در عین حال مرتبط با یکدیگر ارائه شود. هر یک از صورتهای مالی اساسی به طور جداگانه و همچنین صورتهای مالی اساسی در مجموع، در تحقق هدفهای گزارشگری مالی نقش دارند. علاوه بر این، نقش اجزای متشکله هر یک از صورتهای مالی اساسی را در تامین هدف های مزبور نباید نادیده گرفت. هر یک از صورتهای مالی اطلاعات خاص و متفاوتی را ارائه میکنند و مجموعه ی این اطلاعات گوناگون را نمیتوان در صورت های کمتری ترکیب و به گونه ای ارائه کرد که به پیچیدگی اطلاعات ارائه شده منجر نشود.(امیری،1383) در حال حاضر برای تحقق هدف های حسابداری و گزارشگری مالی صورتهای مالی اساسی به شرح زیر تهیه و ارائه میشود: ترازنامه : وضعیت مالی یک واحد تجاری ، در برگیرنده منابع اقتصادی تحت کنترل آن ، ساختار مالی آن، میزان نقدینگی وتوان بازپرداخت بدهی ها وظرفیت سازگاری آن با تغییرات محیط عملیاتی است. اطلاعات درباره وضعیت مالی در ترازنامه ارائه می شود(کمیته تدوین استانداردهای حسابداری،1391). ترازنامه باید در یک مقطع زمانی ثروت شرکت را نشان دهد. ثروت عبار ت است از ارزش فعلی همه دارائی ها منهای ارزش فعلی همه بدهی ها.(شرودر،1388) صورت سود وزیان : عملکرد مالی واحد تجاری در برگیرنده بازده حاصل از منابع تحت کنترل واحد تجاری است. اطلاعات درباره عملکرد مالی در صورت سودوزیان وصورت سودوزیان جامع ارائه می شود. صورت سود وزیان که گزارش سود یا زیان خالص ناشی از فعالیتهای عملیاتی را بر عهده دارد، به عنوان مبنایی برای تصمیمات سرمایه گذاری و سایر تصمیمات محسوب می شود. صورت سود و زیان همواره یکی از با اهمیت ترین صورتهای مالی اساسی محسوب شده است و در آینده نیز محسوب خواهد شد. اهمیت این صورت مالی در این است که امکان پیش بینی گردش وجوه نقد در آینده و همچنین ارزیابی عملکرد مدیریت را فراهم می آورد. اجزای اصلی صورت سود و زیان، درآمد فروش، هزینه و سود و زیان غیر عملیاتی می باشد.(امیری،1383) صورت سود وزیان جامع : صورت سود وزیان جامع به عنوان یک صورت مالی اساسی ، باید کل درآمدها وهزینه های شناسایی شده طی دوره را که قابل انتساب به صاحبان سرمایه است ، به تفکیک اجزای تشکیل دهنده آنها نشان دهد. به عبارت دیگر تمام اقلامی که حقوق صاحبان سهام را تغییر می دهند بغیر از آورده و ستانده صاحبان سهام در آن نمایش داده می شود. صورت جریان وجه نقد: اطلاعات در مورد جریان های نقدی در صورت جریان وجوه نقد ارائه می شود. این اطلاعات از جنبه ای دیگر، عملکرد مالی واحد تجاری را از طریق انعکاس مبالغ و منابع اصلی جریان های ورودی وخروجی وجه نقد به نمایش می گذارد. اجزای تشکیل دهنده صورتهای مالی به هم وابسته هستند زیرا آنها جوانب متفاوتی از معاملات یا دیگر رویدادهای همسان را منعکس می سازند. گر چه هر کدام ازصورتها اطلاعاتی را فراهم میکنند که با بقیه متفاوت است، ولی هیچ کدام از آنها احتمالاً به تنهایی در خدمت تنها یک مقصود قرار ندارند، یا تمام اطلاعات لازم برای نیازهای خاص استفاده کنندگان را فراهم نمی کنند. برای مثال حساب سود و زیان، اگر در وابستگی با ترازنامه و صورت گردش وجوه نقد منتشر نشود، نمیتواند تصویر کاملی از نتایج عملیات را فراهم سازد.(مکرمی،1374) اقلام اصلی صورتهای مالی در سند مفاهیم حسابداری مالی شماره6 (SFAC NO.6) هیئت استانداردهای حسابداری مالی به شرح زیر تعریف گردیده است: دارایی : منافع اقتصادی محتمل که در آینده کسب میشوند یا تحت کنترل یک واحد تجاری قرار میگیرند، ناشی از رویدادهای مالی یا رویدادهای غیر مالی گذشته. بدهی : احتمال از دست دادن منافع اقتصادی آینده به سبب تعهدات کنونی یک واحد تجاری ناشی از رویدادهای گذشته. ارزش ویژه : منافع باقی مانده در دارائی های یک واحد تجاری پس از کم کردن بدهی ها. درآمد : جریان ورودی یا جریان دیگری که موجب افزایش ارزش دارائی های یک واحد تجاری و تسویه بدهی های آن طی یک دوره حسابداری بشود، به سبب تحویل دادن یا تولید کالا، ارائه خدمات یا فعالیتهای دیگری که کار اصلی و جاری واحد تجاری یا از عملیات عمده آن باشد. هزینه : عبارت است از جریان خروجی یا جریان دیگری که بموجب استفاده از دارائیها یا متحمل شدن بدهی (یا ترکیبی از هر دو) طی یک دوره حسابداری بوجود می آید. (شرودر،1388) استفاده کنندگان از صورتهای مالی و نیازهای اطلاعاتی آنان بیانیه هیئت استانداردهای حسابداری انگلستان ، گروه های استفاده کننده از صورتهای مالی را به شرح زیر طبقه بندی نموده است : الف) سرمایه گذاران (به عنوان تامین کنندگان سرمایه ومشاورین آنان) ب) اعطا کنندگان تسهیلات مالی ، ج) تامین کنندگان کالا و خدمات وسایر بستانکاری تجاری ، د) مشتریان ، ه) کارکنان واحد تجاری ، و) دولت وموسسات تابع آن ، ز) عموم مردم و همچنین بیان میدارد در عین حال که صورتهای مالی نمی تواند پاسخگوی تمام نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان پیشگفته باشد، نیازهایی وجود دارد که بین همه استفاده کنندگان مشترک است. به طور ویژه همه آنها کم وبیش به وضعیت مالی، نتایج عملیات و سازگاری مالی واحد تجاری به عنوان یک کل علاقمند هستند. تهیه صورتهای مالی به گونه ای است که نیازهای سرمایه گذاران را بپوشاند، از آنجا که سرمایه گذاران تامین کنندگان سرمایه ای هستند که با مخاطره همراه است. همچنین می تواند بیشتر نیازهایی را که صورتهای مالی برای سایر استفاده کنندگان تامین میکند، برآورده سازد. در اولویت قرار دادن سرمایه گذاران به معنی آن نیست که سایر استفاده کنندگان نادیده گرفته شوند. اطلاعات تهیه شده برای سرمایه گذاران میتواند در حد مرجع اصلی برای سایر استفاده کنندگان مفید واقع شود.(مکرمی،1374) اطلاعات حسابداری و تصمیم گیری تصمیم گیری نیازمند اطلاعات است و اطلاعات یعنی ارقام و حقایقی که به صورت منظم و با قاعده (طبق یک سیستم) انتخاب شده، پرورش یافته و برای تصمیم گیری آماده گردیده است. سیستم ها در اینجا به معنی ایجاد نظام هایی به منظور پیوستگی کلیه ی فعالیتهای موسسه از طریق تبادل اطلاعات است. در تصمیم های سرمایه گذاری، اطلاعات نقش بسیار موثری ایفا میکند. سرمایه گذاران با استفاده از اطلاعات ارائه شده، میتوانند جزئیات بیشتری را درباره شرکت و وضعیت مالی آن به دست آورند. اطلاعات در این رابطه مبنای هر نوع تصمیم گیری عقلایی است که از اهمیت ویژه ای نیز برخوردار است. زیرا بدون تکیه بر اطلاعات جامع و موثق کلیه پیش بینی ها و برنامه ریزی ها بر پایه و اساس حدس و گمان خواهد بود که در این صورت، محقق شدن برنامه ریزی ها همراه با شانس و تصادف خواهد بود. بدین ترتیب آشکار میشود که آنچه موفقیت تصمیم گیری ها را تضمین میکند، بیش از هر چیز دسترسی به اطلاعات، جامعیت، صحت و دقت آنها است. حسابداری از جمله ابزارهای کارآمد جهت تهیه اطلاعات در راستای پاسخگویی به نیازهای اطلاعات مالی در مراحل مختلف تصمیم گیری است که می تواند اطلاعات مربوط و قابل اتکایی را در اختیار قرار دهد.(نوروزی و جمشیدی،1390) تامین مالی و رشد شرکت شرکت ها به منظور اجرای پروژه های سودآور و دستیابی به حداکثر بازدهی در جهت افزایش ثروت سهامداران خود، از منابع مالی مختلف به شیوه های گوناگون استفاده می کنند. توانایی شرکت در مشخص کردن منابع درون یا برون سازمانی در فراهم کردن سرمایه و تهیه برنامه های مالی مناسب، از عوامل اصلی رشد و پیشرفت هر شرکت محسوب می گردد. این منابع تامین مالی و میزان استفاده از آن ها یکی از عوامل اثرگذار بر عملکرد عملیاتی شرکت ها است.(مجتهدزاده و همکاران،1388) موسسات و بنگاه های اقتصادی بویژه فعالان در بخش صنعت، برای ادامه حیات وفعالیت های تولیدی خود وهمچنین توسعه فعالیت ها ، به سرمایه های کلان نیاز دارند ، تامین وجوه برای شرکت ها وموسسات از اهمیت ویژه ای برخوردار است ولازم است که مدیریت مالی اطمینان حاصل نماید که در موقع نیاز چنین وجوهی فراهم است. منابع مالی هر واحد اقتصادی از منابع داخلی وخارجی تشکیل شده است. منابع داخلی شامل جریان های نقدی حاصل از عملیات به علاوه وجوه حاصل از فروش دارائیها ومنابع خارجی نیز شامل استقراض از بازارهای مالی وانتشار سهام جدید است. مدیران معمولا در فرایند تامین مالی نوعی نظم وتوالی را رعایت می کنند. این نظم را میتوان این گونه مطرح کرد که ابتدا منابع داخلی را بر منابع خارجی ترجیح می دهند.(رحیمیان،1380) طبقه بندی روشهای تامین مالی روش های تامین مالی برای تداوم فعالیت واجرای پروژه های سودآور در فرایند رشد شرکت ها بسیار موثرند وموجب ادامه حیات شرکت ها در دنیای رقابتی امروز می شوند. تامین مالی به روش های مختلف کوتاه مدت وبلند مدت صورت می گیرد وشرکت ها می توانند منابع مالی مورد نیاز خود را از داخل (برای نمونه از محل سود انباشته ) یا خارج از شرکت ( از طریق انتشار سهام یا اوراق قرضه) تامین کنند. هدف اصلی شرکت ها ، افزایش بازده حقوق صاحبان سهام است و بدین منظور از روش هایی استفاده می کنند که آنها را در رسیدن به این مهم یاری کند. افزایش بازده حقوق صاحبان سهام و درنتیجه کاهش هزینه سرمایه، ارزش شرکت را بالا می برد. در واقع سرمایه گذاران اعم از سهامداران یا تامین کنندگان وام وتسهیلات بلند مدت با اعطای سرمایه یا پول خود به شرکت، ریسک عدم وصول آن را پذیرفته اند و بازده ای معادل هزینه سرمایه شرکت را می خواهند. بدهی ها وسرمایه دو منبع اصلی تامین منابع مالی در ساختار سرمایه شرکت می باشند. تامین مالی شرکت ها وموسسات به تناسب وسعت ، نیاز، اهداف و نحوه ی دسترسی به منابع و بازار سرمایه متفاوت می باشند. شیوه های مختلفی برای تامین مالی شرکت ها عنوان گردیده است که به اختصار بیان می گردد.(شباهنگ،1385) معمولا روشهای مختلف تامین مالی از نظر زمان سررسید به تامین مالی کوتاه مدت و بلند مدت و از لحاظ محل تامین منابع، به منابع داخلی و خارج تقسیم می گردند که در ادامه به شرح آن می پردازیم: منابع تامین مالی داخلی: منابعی مثل جریان های نقدی حاصل از عملیات ، فروش داراییها، سود انباشته واستفاده از ذخایر استهلاکی، که از داخل شرکت عرضه می شوند را منابع مالی داخلی (درون سازمانی) می گویند. وجوه و منابع داخلی دارای دو ویژگی هستند. اول این وجوه از طریق عملیات واحد تجاری ایجاد می شوند. در نتیجه اینگونه وجوه بیشتر از وجوه و منابع خارجی تحت کنترل مدیریت شرکت هستند. دوم، اینگونه وجوه به آسانی در دسترس شرکت قرار می گیرند زیرا تنها کافی است دو اقدام زیر برای هرچه مستحکم کردن استفاده از این منابع صورت گیرد. الف) جلب موافقت اکثریت آرای سهامداران در زمینه عدم توزیع سود نقدی در مجمع عمومی عمومی عادی یا انتقال بخشی از سود به اندوخته ب) جلب موافقت اکثریت آرای سهامداران در زمینه توزیع سود سهمی ( انتقال سود انباشته به حساب سرمایه یا صرف سهام) سود انباشته همیشه یکی از منابع مهم تامین مالی بلند مدت داخلی شرکت ها بوده است.(شباهنگ،1385) منابع تامین مالی خارجی: منابع خارجی آن دسته از منابعی هستند که شرکت ها در صورت عدم کفاف منابع داخلی برای تامین مالی نیازهای شرکت ، بوسیله ایجاد یا تحمل بدهی ها یا انتشار سهام جدید اقدام به جذب سرمایه می نمایند. منظور از ایجاد بدهی استقراض یا انتشار اوراق قرضه است که شرکت در قبال آنها متعهد می شود که در زمانهای معین سود تعیین شده ودر تاریخ سررسید ارزش اسمی یا مبلغ وام اخذشده را بپردازد. منابع تامین مالی کوتاه مدت: تامین مالی کوتاه مدت ، نوعاً برای پشتیبانی سرمایه گذاری موقت داراییهای جاری مورد استفاده قرار می گیرند. معمولاًمدیر مالی پس از برنامه ریزی سرمایه گذاری در داراییهای جاری و پیش بینی منابع مورد نیاز واحد اقتصادی در سال آینده ، باید به فکر تامین مالی برنامه خود باشد و در مورد شیوه تامین مالی تصمیم گیری کند. معمولاً برای تامین مالی سرمایه گذاری موقت در داراییهای جاری، از وام کوتاه مدت استفاده می شود. دوره کوتاه مدت معمولاً به بدهیهایی مربوط می شود که سررسید آن در فاصله ای کمتر از یکسال است. (رحیمیان،1380) منابع تامین مالی بلندمدت: تامین مالی بلندمدت بعنوان تعهد است و منابعی که در طول بیش از یکسال سررسید وپرداخت می گردد تعریف می شود. اصل تداوم فعالیت شرکت بر رشد استوار است. بنابراین سرمایه گذاری بر روی دارائیهای مورد نیاز جهت تولید کالا وخدمات در آینده اهمیت زیادی دارد.(شباهنگ ،1385) خصوصیات کیفی اطلاعات طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران، هدف صورت های مالی عبارت از ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره ی وضعیت مالی ، عملکرد مالی وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. خصوصیات کیفی به خصوصیاتی اطلاق می شود که موجب می گردد اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی برای استفاده کنندگان در راستای ارزیابی واحد تجاری مفید واقع شود. خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با محتوای اطلاعات ،" مربوط بودن" و" قابل اتکا بودن" است. بنابراین هرگاه اطلاعات مالی مربوط وقابل اتکا نباشند، مفید نخواهند بود. خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با ارائه اطلاعات "قابل مقایسه بودن" و"قابل فهم بودن" است. اطلاعاتی که فاقد این خصوصیات باشد، علیرغم مربوط بودن و قابل اتکا بودن، دارای فایده ی محدودی است. لذا، خصوصیات کیفی قابل مقایسه بودن و قابل فهم بودن، بر مفید بودن اطلاعات می افزایند و به این منظور وجود ثبات رویه در روش های حسابداری بکارگرفته شده و افشای مناسب اطلاعات الزامی است. با توجه به مطالب فوق، در صورت وجود اشتباه در صورتهای مالی دوره یا دوره های مالی قبل و درصورت تغییر رویه در دوره جاری نسبت به دوره یا دوره های مالی قبل، تجدید ارائه صورت های مالی ابزاری متداول به منظور ایجاد ثبات رویه وافشای مناسب اطلاعات است که درحال حاضر استفاده بسیار زیادی در کشور دارد.(کمیته تدوین استانداردهای حسابداری،1391) خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با محتویات اطلاعات مربوط بودن: اطلاعات ارائه شده توسط گزارشگری مالی باید مربوط باشد و اطلاعاتی مربوط است که در مورد یک پدیده اقتصادی مربوط باشد. یعنی اطلاعات در مورد آن پدیده اقتصادی توانایی ایجاد تفاوت در یک تصمیم را داشته باشد. همانطور که ملاحظه می شود اطلاعات دارای خصوصیت کیفی مربوط بودن باید توانایی ایجاد تفاوت در تصمیم گیری را داشته باشد نه در تصمیم گیرنده. زیرا تصمیم گیرنده ممکن است به دلیل عدم آگاهی از این اطلاعات، از منابع اطلاعاتی دیگری به جز گزارشگری مالی استفاده کند یا اینکه حتی با فرض آگاهی از این اطلاعات از آنها استفاده نکند، در حالیکه می تواند از آنها استفاده کند. اطلاعات توانایی ایجاد تفاوت در تصمیم را دارد حتی اگر استفاده کنندگان از آنها استفاده نکنند یا از آن مطلع نباشند. (رحمانی،1390) قابل اتکا بودن: اطلاعاتی قابل اتکا است که عاری از تعصب و خطای با اهمیت باشد و زمانی که استفاده کننده از آنها بتواند اطمینان داشته باشد که صادقانه بیانگر چیزی هستند که مدعی آن می باشند.(شرودر،1388) خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با ارائه اطلاعات قابل مقایسه بودن: استفاده کنندگان صورتهای مالی باید بتوانند صورتهای مالی واحد تجاری را طی زمان جهت تشخیص روند تغییرات در وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری مقایسه نمایند. استفاده کنندگان هم چنین باید بتوانند صورت های مالی واحدهای تجاری مختلف را مقایسه کنند تا وضعیت مالی ، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی آن ها را نسبت به یکدیگر بسنجند. نیاز به قابلیت مقایسه را نباید با یکنواختی مطلق اشتباه گرفت. این خصوصیات نباید مانع از بکارگیری روش های بهبود یافته حسابداری گردد. هر گاه رویه حسابداری مورد استفاده با خصوصیات کیفی "مربوط بودن" و" قابل اتکا بودن" سازگار نباشد، برای واحد تجاری ادامه ی استفاده از آن رویه مناسب نخواهد بود. به گونه ای مشابه ، در صورت وجود رویه های جایگزین " مربوط بودن" و" قابل اتکا تر" ، برای واحد تجاری مناسب نخواهد بود که در رویه های حسابداری مورد عمل تغییر ندهد.( کمیته تدوین استانداردهای حسابداری،1391) ثبات رویه : قابل مقایسه بودن مستلزم این امر است که اندازه گیری وارائه اثرات مالی معاملات وسایر رویداد های مشابه در هر دوره حسابداری واز یک دوره به دوره بعد با ثبات رویه انجام گیرد وهمچنین هماهنگی رویه توسط واحدهای تجاری مختلف حفظ شود. مفهوم ثبات رویه، شخصیت حسابداری را ملزم میکند تا هنگامی که روشی را برای انجام یک رویداد مالی انتخاب می نماید، برای کلیه رویدادهای مشابه و دوره های مالی بعد نیز آن روش را به کار برد، مگر اینکه دلایل قابل قبولی برای تغییر آن وجود داشته باشد. اگر یک شخصیت حسابداری روش های خود را برای اندازه گیری و ثبت رویدادها به تکرار تغییر دهد، مقایسه نتایج یک دوره مالی با دوره های مالی بعد و همچنین صورتهای مالی دیگر شرکتها امکان پذیر نخواهد بود.همواره این فرض اساسی وجود داشته که اصول حسابداری به طور یکنواخت نسبت به دوره های مالی قبل به کار گرفته میشود اما به دلیل تغییرات مداوم و مستمری که در شرایط اقتصادی و اجتماعی صورت می گیرد ممکن است فرض فوق صادق نباشد و تغییر در اصول و روشهای حسابداری جهت هماهنگ کردن واحد تجاری با شرایط جدید، ضرورت یابد. (فایلز و همکاران،2008) قابل فهم بودن: اطلاعات باید به گونه ای ارائه شوند که افراد با دانش معقول درباره حسابداری، فعالیتهای اقتصادی و شرکت بتوانند از آنها استفاده نمایند و وهمچنین نباید مبهم و پیچیده باشد، زیرا برخی از استفاده کنندگان از صورتهای مالی نمی توانند آنها را درک نمایند.(شرودر،1388) تجدید ارائه صورت های مالی به منظور حفظ قابلیت مقایسه و تحلیل معنادار روند فعالیت ها، واحد های تجاری باید رویه های یکسانی را برای اندازه گیری وارائه آثار مالی معاملات و سایر رویدادها ، درهر دوره حسابداری و از دوره ای به دوره ی دیگر بکار گیرند. علی رغم تاکید اساسی برثبات رویه ، ممکن است به دلایلی از جمله تغییر استانداردهای حسابداری ،تغییر رویه اجتناب ناپذیر شود . در صورت تغییر رویه باید به گونه ای عمل شود که قابلیت مقایسه اطلاعات لطمه ای نبیند. هم چنین ممکن است در تهیه صورتهای مالی اشتباهی رخ دهد که در آینده کشف شود. نحوه ی برخورد با اشتباهات رخ داده در دوره (دوره های) قبل که در دوره جاری کشف می شود، بر ارقام سنوات قبل (اقلام مقایسه ای) موثر است و نیاز به تجدید ارائه صورت های مالی دارد.(نجف تومرایی ،1391) هنگامی که شرکتی صورتهای مالی خود را تجدید ارائه می کند، می پذیرد که اشتباه با اهمیت یا رویه ای نادرست در صورت های مالی دوره یا دوره های گذشته خود داشته است لذا، تعدیلات سنواتی به معنی عدم قابلیت اتکای کافی صورتهای مالی دوره یا دوره های گذشته است. از آنجا که سودآوری آینده واحد تجاری ودرنتیجه جریان های نقدی وارزش واحد تجاری در آینده با استفاده از سودهای گزارش شده در دوره های گذشته ارزیابی می شود، تجدید ارائه صورتهای مالی دوره های گذشته که در نتیجه آن سودهای گزارش شده در دوره های قبل اصلاح می شود، به شدت کارایی گزارشگری مالی را به عنوان ابزاری برای پیش بینی آینده مخدوش می کند. همچنین تجدید ارائه صورت های مالی میتواند نشان دهنده ی وجود ضعف در سیستم حسابداری، گزارشگری مالی، کنترهای داخلی شرکت، تلاش مدیریت شرکت برای دستکاری سود از طریق استفاده از روش های حسابداری نامناسب، عدم شناسایی هزینه ها به صورت عمدی یا شناسایی درآمدهای واهی باشد. لذا تجدید ارائه صورتهای مالی و وجود تعدیلات سنواتی به معنی عدم قابلیت اتکاء کافی صورت های مالی تهیه شده توسط مدیریت واحد تجاری در دوره یا دوره های گذشته بوده که حسابرس مستقل نسبت به مطلوبیت آن اظهار نظر نموده است. بنابراین، بطور کلی عکس العمل استفاده کنندگان صورتهای مالی نسبت به این موضوع منفی است. تحقیقات نشان داده است شرکت هایی که اقدام به تجدید ارائه صورت های مالی می کنند، بلافاصله پس از تجدید ارائه صورتهای مالی متحمل هزینه های سنگینی می شوند.(ذکریائی،1390) ارائه مجدد صورتهای مالی زمانی رخ میدهد که یک شرکت یا بطور داوطلبانه و یا به درخواست حسابرسان و یا قانون گذاران حسابداری، به اصلاح اطلاعات مالی عمومی که قبلا گزارش شده است می پردازد. ارائه مجدد به این دلیل انجام می گیرد که قانون اوراق بهادار، شرکتها را ملزم به اصلاح هرگونه اشتباهات، اطلاعات گمراه کننده و یا اطلاعات نادرست در صورتهای مالی شان نموده است.به عبارت دیگر هدف از ارائه مجدد مالی، ایجاد اطمینان از این است که اطلاعات صورتهای مالی که ممکن است نادرست تهیه شده باشد، پس از آن اصلاح گردیده و این اطلاعات اصلاح شده برای استفاده سرمایه گذاران، قانونگذاران و طلبکاران شرکتها ایجاد شده است.(نیوبری و پارتاسراتی،2009) پالمرز وهمکاران ، در تحقیق خود افت قابل توجه ارزش بازار بلافاصله پس از تجدید ارائه صورتهای مالی را نشان دادند. (پالمرز وهمکاران،2004) پژوهشگران استدلال می کنند که از دست دادن ارزش را می توان به چندین عامل نسبت داد: تجدید نظر در مورد انتظارات از سودهای گذشته و مورد انتظار آینده، تجدید نظر در مورد انتظارات از چشم انداز رشد شرکت، ارزیابی مجدد از صداقت مدیریت و تجدید نظر در مورد ادراک از کیفیت گزارشگری مالی شرکت. (ذکریائی،1390) هریبار وجنکینز معتقدند که شرکت ها بلافاصله پس از تجدید ارائه صورت های مالی افزایش در هزینه های سرمایه را تجربه می کنند. (هریبار و جنکینز،2004) نتایج تحقیق تامسون ولارسون(2004)، بیان کرد که انبوه تجدید ارائه های متوالی صورت های مالی موجب تردید استفاده کنندگان از صورت های مالی نسبت به جایگاه گزارشگری مالی و بویژه فرایند حسابرسی درحفاظت از منافع عمومی شده است. (ذکریایی ،1390) ارائه مجدد به شهرت شرکت و مدیران آن به عنوان ارائه دهندگان اطلاعات مالی قابل اعتماد، آسیب می رساندکه منجر به افزایش عدم تقارن اطلاعات و ریسک اطلاعات می شود که با واکنش منفی بازار همراه است. پس از ارائه مجدد، مدیران به منظور ترمیم اعتبار خود، قصد دارند به سرمایه گذاران اطمینان بدهند که آنها همچنان در ارتباطی آشکار و صادقانه با یکدیگر هستند. از اینرو برای کاستن از این افزایش عدم تقارن و ریسک اطلاعات ، دست به افشای داوطلبانه بیشتری می زنند.( ایترگ و همکاران،2012) شرکتهایی که بیش از یکبار تجدید ارائه میشوند، به احتمال زیاد انگیزه های قویتری برای مدیریت سود یا ایجاد محیط های کسب وکار پیچیده که ذاتاً حساب معاملات در آنها دشوارتر است و یا هر دو مورد دارند. پس از انتشار یک اعلامیه ارائه مجدد حسابداری، سرمایه گذاران انتظار دارند که شرکت برای حل مشکلات گزارشگری مالی خود تلاش کند. عدم انجام این کار، پس از تجدید ارائه های متعدد نمایان میشود و سیگنالی را منتشر میسازد مبنی بر اینکه ریسک اطلاعاتی این شرکتها بیش از شرکتهایی است که فقط یکبار تجدید ارائه شده اند.(کراوت و شولین،2009) تعدیلات سنواتی مطابق استاندارد حسابداری شماره 6 ایران در تعریف تعدیلات سنواتی داریم: "تعدیلات سنواتی یعنی اقلام مربوط به سنوات قبل که در تعدیل مانده سود(زیان) انباشته ی ابتدای دوره منظور می گردند و به اقلامی محدود می شود که از " تغییر در رویه حسابداری" و" اصلاح اشتباه" ناشی گردند. اثر تعدیلات سنواتی باید از طریق اصلاح مانده ی سود(زیان) انباشته ی ابتدای دوره در صورتهای مالی منعکس گردد. اقلام مقایسه ای صورتهای مالی نیز باید ارائه مجدد شود. مگر آنکه این امر عملی نباشد، درچنین شرایطی موضوع باید در یادداشتهای توضیحی افشا شود. همچنین میزان وماهیت اقلام تشکیل دهنده ی تعدیلات سنواتی ودلایل توجیهی تغییر در رویه حسابداری و هم چنین این امر که اقلام مقایسه ای صورتهای مالی ارائه مجدد شده است ( یا عملی نبودن ارائه مجدد) باید در یادداشتهای توضیحی افشا گردد."(کمیته تدوین استانداردهای حسابداری،1391) تعدیلات سنواتی به تنهایی خبر نگران کننده ای نیست، بلکه آگاهی از دستکاری سود در صورتهای مالی دوره های گذشته است که موجب نگرانی استفاده کنندگان می شود. تجدید ارائه صورتهای مالی دوره های قبل که در پی تعدیلات سنواتی انجام میشود ،روشی برای اصلاح مانده سود(زیان) انباشته ابتدای دوره و ارائه مجدد صورتهای مالی دوره های گذشته به صورت صحیح است. برهمین اساس، تعدیلات سنواتی جزء اطلاعاتی است که سازمان بورس اوراق بهادار ، ناشران اوراق بهادار را موظف به افشای فوری آن نموده است. (ذکریایی ،1390) علل تجدید ارائه صورت های مالی ارقام مقایسه ای سال مالی قبل یا صورتهای مالی سال قبل در اثر وجود اشتباهات زیر با عبارت " تجدید ارائه شده" در بالای آن ارائه می گردند. این اشتباهات شامل: (نجف تومرایی،1391) الف) اشتباهات ریاضی ومحاسباتی ب) اشتباه در اعمال رویه های حسابداری ج) تغییر نادرست یا نادیده گرفتن واقعیتهای موجود در زمان تهیه صورتهای مالی د) تغییر از یک رویه غیر استاندارد حسابداری به یک رویه استاندارد ه) تقلب - براساس تحقیق کراس وهمکاران مهمترین علل تجدید ارائه صورتهای مالی ، شامل موارد زیر هستند: شناسایی درآمد: عمده موارد تجدید ارائه در شناسایی درآمدها مربوط به حوزه های پیمانکاری، فروش با حق برگشت ، قراردادهای خرید مجدد، شناسایی درآمد در هنگام تحویل کالا( انتقال مخاطرات)، فروش به شرط تایید مشتری و فروش دانش فنی است. ذخایر عمومی: این ذخایر بعضاً به منظور هموارسازی سود در سالهای پر رونق جهت جبران ضعف عملیات در سالهایی که رونق عملیات در نظر گرفته می شوند و باعث انتقال سود از یک دوره مالی به دوره مالی دیگری می شوند. بیش از اندازه گزارش نمودن دارایی : مانند اشتباه در ارزشگذاری موجودی کالا و یا دارایی های ثابت پایان دوره و در نتیجه در سرفصل بهای تمام شده ویا هزینه عملیات دوره. سرمایه ای نمودن نادرست برخی مخارج: این نوع تجدید ارائه ها زمانی اتفاق می افتد که شرکت خواهان پاکسازی ترازنامه از اقلام راکد باشد. این عمل را اصطلاحا " حساب شویی" می نامند. (کراس و همکاران،2004) هم چنین نتایج تحقیق وو حاکی از آن است که ، شرکت ها با درجه اهرم بالا وشرکت های زیان ده ، انگیزه ی بیشتری برای تجدید ارائه صورت های مالی خود دارند. ( وو ،2002) تحقیقات نشان می دهد که واکنش بازار سرمایه به تجدید ارائه صورتهای مالی ناشی از 2 عامل اصلی زير است: (پالمرز و همکاران،2004) تنزل چشم انداز آتی شرکت افزایش عدم اطمینان در مورد این چشم انداز یافته های تحقیق کاظمی بیان می دارد عواملی که می توانند باعث افزایش سطح تحریف صورت های مالی و همچنین افزایش میزان قصد و نیت مدیریت جهت تجدید ارائه صورت های مالی یا حتی ترکیبی از هر دو شوند، به 5 طبقه شامل : اعتبار پایین مدیریت ، فاصله ادارک (بین ارائه مجدد ناشی از اشتباهات سهوی وارائه مجدد ناشی از اشتباهات عمدی وسوء نیت) ، تاثیر بر گستره وسیع ( زیر سوال رفتن شیوه های افشا و از بین رفتن اعتبار مدیریت شرکت ) ، اخلال در ارتباط بین مدیریت ، اشخاص ذینفع و بالاخره عدم هم سوئی بین مدیریت ، حسابرسان و سایر اشخاص مسئول(تغییر اعضاء هیات مدیره و حسابرسان و.....) تقسیم می شوند. (کاظمی ،1389) در چند سال گذشته سطوح مختلفی از ارائه مجدد های حسابداری ثبت شده است. گلاس لویز(2007) برای سال 2006 تعداد 1538 مورد ارائه مجدد ثبت و گرد آوری کرده است در حالی که این موضوع برای سال 2003 برابر با 475 مورد میباشد. بسیاری از ارائه مجدد هایی که در سال های اخیر ثبت شده اند بیانگر این هستند که به دلیل وجود اشتباهات تهیه شده اند. نتایج پژوهش پلوملی و یوهان نشان داد که علت اصلی و عمده ارائه مجدد ها ناشی از اشتباهات داخلی شرکت بوده است.(پلوملی و یوهان،2008) استدلال بعضی از پژوهشگران نیز این است که وقوع ارائه مجدد ها، به علت تفسیرهای دوباره ای است که از قضاوت های حرفه ای میشود و مدیریت انتظار آنها را ندارد . آنها استدلال میکنند که حسابرسان و قانون گذاران انتظار دارند که قضاوتهای مدیریت و نیز حرکت بیشتر به سمت استانداردهای بر مبنای اصول که با افزایش ذاتی نیاز به قضاوت مواجه شد، منجر به افزایش تعداد ارائه مجدد ها خواهد شد. (پوزن، 2007) افرادی همچون دزین کوفسکی عقیده دارند که ارائه مجددها به دلیل ناتوانی مدیریت شرکت در وارسی هزاران صفحه استاندارد حسابداری برای یافتن پاراگراف هایی است که برای معاملات مورد نظر به کار گیرد. استدلال آنها این است که کمیسیون بورس و اوراق بهادار و هیئت استانداردهای حسابداری مالی به طور دوره ای اقدام به تغییر تفسیر استاندارد ها می نمایند و اطلاع رسانی و نیز راهنمایی های درستی از آنها ارائه نمیشود .(دزین کوفسکی،2007) ریشه های تجدید ارائه صورتهای مالی: تجدید ارائه صورتهای مالی طبق نظر هیات استانداردهای بین المللی(IASB) وانجمن حسابداری رسمی آمریکا (FASB ) ، دارای ریشه های متفاوتی است که در ادامه به موارد برجسته تر آن اشاره می شود: پیچیدگی استانداردهای حسابداری: استانداردهای پذیرفته شده حسابداری (GAAP) دارای قوانین ومقررات متعدد و پیچیده ای برای رعایت و اجرا است که توسط IASB برای اکثر کشورها وتوسط FASB برای آمریکا بوجود می آیند. این پیچیدگی موجب وقوع اشتباهاتی می شود که تجدید ارائه را غیر قابل اجتناب می کند. نظارت مالی وکنترل داخلی ضعیف : چهارچوب نظارت مالی شرکت ، شامل هیات مدیره ، کمیته حسابرسی وحسابرسان مستقل می باشند که هرچه قویتر عمل کنند قابلیت اتکاء گزارشات مالی بیشتر است و هرچه ضعیفتر باشند، احتمال گزارشگری متقلبانه وتجدید ارائه صورتهای مالی بیشتر است. افزایش محافظه کاری حسابرسان وکمیته حسابرسی: تدوین قوانین ومقررات جدید (SOX ) در آمریکا از حسابرسان وکمیته حسابرسی می خواهد که در بررسی ارزیابی وقضاوتهای مدیریت در فرایند گزارشگری مالی، حساسیت بیشتری بخرج دهند و بنابراین حسابرسان وکمیته حسابرسی در بررسی این موارد با محافظه کاری بیشتری عمل می کنند. تنوع به کارگیری مفهوم سطح اهمیت: نتایج تحقیقات SEC در آمریکا نشان می دهد بخش عمده ای از گزارشات مالی تجدید ارائه شده در مواردی اتفاق افتاده که از نظر سطح اهمیت بین دیدگاه مدیران و دیگاه سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان تفاوت وجود داشته است. بعبارت دیگر آنچه که برای مدیران با اهمیت بوده، برای سرمایه گذاران ودیگران اهمیت چندانی نداشته ومدیریت در برآورد سطح اهمیت گزارشگری دچار اشتباه بوده است. مدیریت سود: مدیریت برای غلبه بر انتظاراتی که توسط گروه های مختلف وجود داشته و برای رفع آنها با فشارهای زیادی روبروست، (بطور مثال تحلیگران مالی). استانداردهای پذیرفته شده حسابداری GAAP)) فرصتهای زیادی را برای مدیران سود فراهم می آورد تا روشهایی را به کار گیرند که انتظارات گروههای مختلف را برآورده سازد. استفاده نادرست از GAAP)) ، تجدید ارائه صورتهای مالی را بدنبال دارد. فقدان شفافیت: با توجه به سطوح مختلف انتظارات گزارشگری ومحیط گزارشگری پیچیده ، شرکت ها اغلب نمی توانند آنچه را که لازم است بطور کامل شفاف سازی نمایند. بطور مثال، یادداشت های همراه صورت های مالی فاقد شفافیت لازم وتوضیحات کافی از فعالیت ها وسیاست های شرکت هستند که این موضوع قابلیت اتکاء صورتهای مالی را کاهش می دهد.(خبیری ،1389) تاثیر آستانه اهمیت بر تجدید ارائه صورتهای مالی پس از احراز وجود تغییر در رویه حسابداری یا اشتباه در صورتهای مالی دوره های مالی قبل، میزان اثر تعدیلات مربوطه را باید نسبت به کیفیت آستانه ای اهمیت سنجید و درصورت کم بودن از تجدید ارائه صورتهای مالی صرف نظر شود. درچنین حالتی تعدیلات مربوطه در سود یازیان خالص سال (دوره جاری) اعمال خواهد شد. مطابق استاندارد حسابداری شماره 6 ایران اصلاح اشتباهات حسابداری در صورتی که با اهمیت نباشد، در سود یا زیان خالص دوره جاری منظور می گردد. اهمیت یک کیفیت آستانه ای است . اهمیت به جای اینکه یک خصوصیت کیفی اصلی لازم برای اطلاعات باشد، یک نقطه ی انقطاع است و باید قبل از سایر خصوصیات کیفی اطلاعات مورد توجه قرار گیرد. اگر اطلاعات با اهمیت نباشد، نیازی به بررسی بیشتر آن نیست. اطلاعاتی با اهمیت است که بتواند بر تصمیمات اقتصادی استفاده کنندگان که بر مبنای صورتهای مالی اتخاذ می شود، تاثیر گذارد. اهمیت پدیده ای است که هیات استانداردهای حسابداری مالی آن را به عنوان یک ویژگی فراگیر توصیف می کند. در برخی از موارد بسیار شبیه" اثر گذار بودن" اطلاعات است . مقصود از " اثر گذار بودن" اطلاعات این است که اطلاعاتی را باید افشا کرد که بتواند در پیش بینی انواع اطلاعات مورد نیاز، در فرایندهای تصمیم گیری، مفید واقع شود و یا بتواند به صورت مستقیم، در جهت تصمیم گیری کمک کند.(کمیته تدوین استاندارهای حسابداری ایران،1391) بطور اخص، دو دیدگاه در خصوص نحوه تعیین سطح اهمیت در فرایند تجدید ارائه صورتهای مالی وجود دارد: دیدگاه ترازنامه ای دیگاه سود وزیانی فرض می کنیم در هنگام تهیه صورتهای مالی شرکت ، با اشتباه در محاسبه هزینه به مبلغ 100 ریال که طی 5 سال گذشته در نظر گرفته نشده است، برخورد می شود( هرسال 20ریال). این اشتباه با توجه به هریک از دیدگاه های فوق می تواند با اهمیت یا فاقد اهمیت باشد. در دیدگاه سود وزیانی ، انحراف 20 ریالی مبلغی ناچیز است؛ در نتیجه تجدید ارائه صورتهای مالی تجویز نمی شود. در دیدگاه ترازنامه ای ، انحراف 100ریالی مهم تلقی شده و تجدید ارائه صورتهای مالی تجویز می شود. دیدگاه عمومی در خصوص دیدگاه مقبول در مورد تجدید ارائه صورتهای مالی آن است که در صورتیکه تعدیلاتی از هریک از دو دیدگاه مستلزم تجدید ارائه گردد، این عمل باید انجام شود.(ذکریایی ،1390) واکنش به علل تجدید ارائه صورتهای مالی درباره واکنش به علل تجدید ارائه صورتهای مالی ، محققان 5 روش ارائه نموده اند که می توان با استقرار، به کارگیری و تقویت آنها ، میزان آسیب وارده به اعتبار شرکت و مدیریت را محدود و سطح تحریف صورتهای مالی و هم چنین میزان، قصد و نیت مدیریت جهت تجدید ارائه صورت های مالی را کنترل نمود. مهم ترین روش های مطرح شده توسط محققان برای واکنش به علل تجدید ارائه صورتهای مالی ، عبارتند از : 1. تایید ماهیت مشکلات 2. پذیرش خطا وتقصیر 3. ارتباطات آزادانه 4. نظام راهبری شرکتی 5. رعایت هنجارها تایید ماهیت مشکلات و ارتباطات آزادانه ، معمولا میزان تحریف صورتهای مالی را کاهش می دهند، نظام راهبری شرکتی ورعایت هنجارها، عمدتا منجر به کاهش میزان قصد ونیت بدخواهانه مدیریت می شوند وبالاخره، پذیرش خطا وتقصیر، هم موجب کاهش میزان تحریف صورت های مالی وهم موجب کاهش میزان قصد ونیت بدخواهانه مدیریت خواهد شد. ( کاظمی ، 1389) شواهد تجربی حاصل از تحقیق گرتسن و همکارانش نشان داد که بسیاری از تجدید ارائه ها دارای تاثیری مشابه پدیده "کوه یخ" هستند. (اصطلاح کوه یخ در مواردی استفاده می شود که بخش کوچکی از تاثیر موضوع به طور آشکار دیده می شود. همان طور که می دانیم، به طور متوسط فقط یک پنجم از حجم کوه یخ در بالای سطح آب دیده می شود). مسئله این است که یک تجدید ارائه کوچک نسبتاً کم اهمیت، باعث از بین رفتن قابلیت اتکاء صورتهای مالی به شکل وسیعی می شود. بطور مثال تجدید ارائه صورتهای مالی شرکت "آهولد"در سال 2003 نه تنها منجر به بازرسی شرکت از طرف سازمان مواد غذایی آمریکا به علت تقلب افشا شده ، بلکه کلیه شرکت های تولید مواد غذایی شمال آمریکا را درگیر این موضوع نمود. این امر نشان دهنده آن است که مسئله کوه یخ ممکن است علاوه بر خود شرکت منجر به متضرر نمودن کل صنعت مربوطه گردد. ( گرتسن و همکاران ،2006 ) کالن و همکارانش در طی تحقیقات خود بیان کردند، باتوجه به اینکه اغلب اوقات تعدیلات سنواتی گزارش شده کاهنده سود انباشته یا افزاینده ی زیان انباشته ابتدای دوره هستند، به طور کلی واکنش بازار سرمایه نسبت به آن منفی است. دلیل واکنش منفی بازار سرمایه نسبت به تجدید ارائه صورتهای مالی با عوامل زیر ارتباط دارد : (کالن و همکاران،2006) تجدید ارائه می تواند نشان دهنده ی کاهش ارزش جریان های نقدی آتی شرکت به علت دسترسی به اطلاعات جدید باشد. تجدید ارائه می تواند نشان دهنده ی وجود ضعف در سیستم حسابداری، گزارشگری مالی، کنترل های داخلی شرکت و یا مشکلات در هیات مدیره و مدیریت شرکت باشد. تجدید ارائه می تواند نشان دهنده ی تلاش مدیریت شرکت برای دستکاری سود از طریق استفاده از روش های حسابداری نامناسب ، برآوردهای اشتباه ویا خطاهای عمومی باشد. گزارشگری تجدید ارائه صورتهای مالی تجدید ارائه صورتهای مالی می تواند به شکل اختیاری و یا به شکل الزامی تحت نظر حسابرس و یا نهادهای نظارتی وقانون گذاری انجام شود ومنجر به انجام تعدیلات در خصوص اطلاعات مالی گردد که شرکت قبلا ارائه نموده است. از نقاط عطف وکلیدی در بحث تجدید ارائه صورتهای مالی ، تصویب قانون ساز بنزآکسلی در ایالات متحده آمریکا است. این قانون که درجولای سال 2002 به تصویب مجلس قانون گذاری ایالات متحده آمریکا رسید تاثیر زیادی بر حرفه حسابرسی گذاشته است. به طوری که، این حرفه را از یک نهاد خود انتظام که زیر نظر کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا فعالیت می کرد، به حرفه ای تبدیل نمود که اکنون مستقیماً توسط یک نهاد قانونی مستقل کنترل می شود. در نتیجه تجدید ارائه های ناشی از تخلف یا تحریف های حسابداری که طی سال های 2001 الی 2002 درایالات متحده اتفاق افتاد، مجلس قانون گذاری این کشور ، قانون مذکور را باهدف جلب اطمینان سرمایه گذاران از طریق بالا بردن شفافیت و پاسخگویی اطلاعاتی تصویب نمود. بر اساس بخش 304 این قانون، مدیرعامل و مدیریت مالی ، درصورتی که تجدید ارائه صورتهای مالی به علت عدم تطابق با الزامات گزارشگری مالی و درنتیجه اشتباه یا تخلف مدیران مربوطه صورت پذیرفته باشد، آنها ملزم به استرداد هر گونه پاداش، مزایا ودارایی هایی که طی دوره ای 12 ماهه پس از صورت های مالی تجدید ارائه شده دریافت کرده اند و هرگونه سودی که در اثر معاملات سهام مربوطه بدست آورده اند ، می باشند. این بخش درخصوص نحوه ی اجرای این موضوع سکوت اختیار نموده است تا دست سهامداران دراین خصوص نحوه عمل با مدیران باز باشد. (کراس وهمکاران ،2004). هدف نهائی این قانون جلوگیری استفاده از روش های نادرست حسابداری ، بمنظور افزایش کیفیت گزارشگری مالی است. (نجف تومرایی ،1391) تجدید ارائه صورتهای مالی و رشد شرکت ارائه مجدد صورتهاي مالي براي بازار، حاوي اطلاعات جديدي است. از ديدگاه سرمايه گذاران اخبار ارائه مجدد صورتهاي مالي فقط بيانگر مشكلات عملكرد دوره گذشته نيست، بلكه نوعي پيش بيني مشكلات آتي براي شركت و مديريت آن نيز محسوب ميشود و موجب سلب اطمينان سرمايه گذاران نسبت به اعتبار و شايستگي مديريت و كاهش كيفيت سودهاي گزارش شده ميگردد. تجديد ارائه صورت هاي مالي عاملي است كه ميتواند قابليت اتكاي اطلاعات مالي منتشره را در هاله اي از ابهام قرار دهد و موجب کاهش در رشد شرکت شود. - يك استدلال در حمايت از اين بحث اين است كه ارائه مجدد به رابطه قراردادي بين شركت و طرفين خارج از شركت از جمله: مشتريان ، تأمين كنندگان و ... لطمه وارد ميكند که این موضوع بر جريان وجه نقد شركت اثر منفي مي گذارد، يعني سطح منابع نقدي داخلي موجود را براي سرمايه گذاري كاهش ميدهد و به تبع آن رشد شرکت کاهش می یابد. - استدلال ديگر اين است كه ارائه مجدد صورتهاي مالي، توانایی شركت را در جهت تأمين مالي خارجی با هزینه های پایینتر، کاهش می دهد. چند دلیل اساسی بر این ادعا وجود دارد: 1. ارائه مجدد با ایجاد یک عدم اطمینان از قابلیت اعتماد گزارشگری مالی شرکت، به اطلاع سرمایه گذاران می رساند که از اطلاعات نادرستی برای ارزیابی شرکت استفاده می کردند. در نتیجه ارائه مجدد می تواند باعث شود سرمایه گذاران جنبه های دیگر عملیات شرکت و عملکرد گزارش شده آن را نیز زیر سوال ببرند. 2. با توجه به اینکه ارائه مجدد اعداد مالی تاریخی را تغییر می دهد و در نتیجه پیش بینی ها بر مبنای آن ارقام تغییر میکنند، می تواند منجر به یک تجدید نظر در باورهای مربوط به جریان های نقدی آتی شرکت شود. از آنجاییکه اکثرا ارائه مجدد ها سود را کاهش می دهند، می توانند تاثیر منفی بر توانایی شرکت در جذب منابع مالی خارجی داشته باشند. در واقع ارائه مجدد نشان می دهد که شرکت در شرایطی بدتر از آن که قبلا داشت قرار دارد. 3. ارائه مجدد می تواند به نگرانی هایی درباره دعاوی حقوقی آینده شرکت منجر شود که می تواند چشم انداز آینده شرکت را بدتر کند. این نگرانی ها میتواند توانایی شرکت را برای کسب تامین مالی خارجی با هزینه های کمتر مختل سازد. ارائه مجدد می تواند به اعتبار یک شرکت صدمه بزند و اثرات منفی بر جریان وجه نقد آن بوجود آورد و در نتیجه ارزش شرکت را پایینتر آورد. به عنوان مثال سرمایه گذاران، مشتریان و تامین کنندگان میتوانند شرایط خود را در معامله با شرکت تغییر دهند. این موارد نشان می دهد که ارائه مجدد مانع توانایی شرکت جهت افزایش تامین مالی خارجی با هزینه های پایینتر می گردد. این عدم توانایی برای دسترسی به هزینه های پایینتر تامین مالی خارجی می تواند سرمایه گذاری های شرکت را محدود کرده و موجب کاهش رشد شرکت بخصوص رشد تامین مالی خارجی آن گردد. Albring ,Huang &pereira ,2013) ) بخش دوم : پیشینه تحقیق در این بخش خلاصه ای از تحقیقات صورت پذیرفته مرتبط با موضوع تحقیق حاضر بیان میگردد. مطالعات تجربی انجام شده در خارج از کشور آلبرینگ و همکاران(2013) در این تحقیق به بررسی تاثیر ارائه مجدد صورتهای مالی بر رشد شرکت پرداخته شده است. در این مقاله نمونه مورد استفاده شامل دو گروه از شرکتها می باشد که در طی دوره زمانی (2009-1997) انتخاب گردیده اند. گروه اول را شرکتهایی تشکیل داده است که دارای ارائه مجدد در صورتهای مالی شان میباشند که این گروه نیز به دو بخش تقسیم میگردد. بخش اول شرکتهایی که به علت وجود تخلفات مالی، صورتهای مالی شان تجدید ارائه گردیده و بخش دیگر شرکتهایی که تجدید ارائه را به دلایلی غیر از تخلفات مالی انجام داده اند و گروه دوم متشکل از شرکتهایی است که فاقد ارائه مجدد در صورتهای مالی شان می باشند. نمونه نهائی شامل بررسی 4176 گزارش سالانه است که نیمی از آنها تجدید ارائه شده و نیمه دیگر فاقد ارائه مجدد میباشد. در این تحقیق با بررسی نرخ رشد تامین مالی خارجی شرکتها به عنوان معیاری برای رشد، با استفاده از مدل رویکرد در صد فروش به برنامه ریزی مالی کانت و ماکسیمویکس، به بررسی تاثیر ارائه مجدد صورتهای مالی بر رشد پرداخته شده است. نتایج این تحقیق نشان داده است که بطور کلی نرخ رشد شرکتها بدنبال یک تجدید ارائه در صورتهای مالی، کاهش خواهد یافت و همچنین محققان دریافتند که نرخ رشد تامین مالی خارجی در شرکتهایی که به علت وجود تخلفات مالی، صورتهای مالی خود را تجدید ارائه میکنند، در مقایسه با شرکتهایی که ارائه مجدد را به دلایلی غیر از تخلفات مالی انجام داده اند، کمتر می باشد. ویدمن و هندریکسن(2010) در تحقیق مزبور تحت عنوان "کیفیت اقلام تعهدی و تجدید ارائه صورتهای مالی" با توجه به نمونه ای متشکل از شرکتهایی که صورتهای مالی خود را در طول دوره تحقیق (1997-2003) تجدید ارائه نموده اند، به بررسی سنجه های مستقیم ارزیابی کیفیت اقلام تعهدی پرداخته شده است. در این تحقیق کیفیت اقلام تعهدی برای 2 سال قبل از تاریخ تجدید ارائه با 2 سال بعد از تاریخ تجدید ارائه مقایسه شده است. برای اندازه گیری کیفیت اقلام تعهدی از مدل خطاهای برآورد سرمایه در گردش دچو و دیچو (2002) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهند که خطاهای برآورد اقلام تعهدی سرمایه در گردش به طور متوسط در دوره قبل از تجدید ارائه صورتهای مالی به میزان قابل توجهی مثبت (نشان دهنده بیش نمایی و برآورد غیر واقع)است، ولی در دوره پس از تجدید ارائه بطور قابل توجهی نزدیک به صفر هستند، بطوریکه قدر مطلق ارزش خطاهای برآورد طی دوره پس از تجدید ارائه به میزان قابل توجهی نسبت به دوره ارائه غیر واقع صورتهای مالی کاهش می یابد. بنابراین نتایج این تحقیق موید بهبود کیفیت اقلام تعهدی طی دوره های پس از تجدید ارائه صورتهای مالی است. هم چنین عوامل مرتبط با تغییر در اقلام تعهدی بررسی و ثابت شد که بهبود در کیفیت اقلام تعهدی به میزان قابل توجهی در شرکتهایی که هم مدیر عامل و هم رئیس هیات مدیره ، در زمانی حول تجدید ارائه صورتهای مالی تغییر می کنند، بالاتر است. همچنین در شرکتهایی که با تغییر حسابرس مواجه اند، کیفیت اقلام تعهدی پس از تجدید ارائه صورتهای مالی کاهش یافته است. بابر و همکاران (2009) هدف این مقاله بررسی رابطه بین ارائه مجدد حسابداری و ویژگیهای حاکمیت شرکتی میباشد. در این تحقیق ارائه مجدد به عنوان اصلاح اشتباهات حسابداری که قبلا از سر سهل انگاری ایجاد شده و یا در بدترین شرایط آن توسط مدیران فرصت طلب بوجود آمده است بیان گردیده و فرض بر این است که حاکمیت شرکتی حداقل تا حدی در برابر خطاهای گزارشگری مالی که در نهایت به عنوان ارائه مجدد صورتهای مالی آشکار میگردد ، مسئولیت دارد . در تحقیق مزبور بیان گردیده که سیستم حاکمیت شرکتی دارای دو جزء داخلی و خارجی می باشد که حاکمیت داخلی شامل روشها و مکانیسم هایی است برای نظارت بر مدیریت از طریق هیئت مدیره شرکت ولی حاکمیت خارجی در ارتباط با مفاد اساسنامه شرکت جهت محدود کردن حقوق سهامداران با به چالش کشیدن مدیریت و اعضاء هیئت مدیره می باشد. در این مطالعه بر حاکمیت خارجی به عنوان یک عامل تعیین کننده اشتباهات صورتهای مالی تمرکز شده و به بررسی 919 گزارش سالانه یا سه ماهه ارائه مجدد شده حسابداری منتشر شده توسط 845 شرکت دولتی در طی دوره زمانی 1997 الی 2002 پرداخته اند و در یافتند که به احتمال زیاد اشتباهات صورتهای مالی برای شرکتهایی که حاکمیت خارجی در آنها ضعیف است نسبت به شرکتهایی که حاکمیت خارجی در آنها قوی است ،بیشتر است . کراوت و شولین (2009) در این تحقیق رابطه بین تجدید ارائه صورت های مالی و ریسک اطلاعاتی را مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه تحقیق مزبور با عنوان"ارائه مجدد حسابداری و ریسک اطلاعات" حاکی از افزایش عوامل تعیین ریسک اطلاعاتی پس از تجدید ارائه صور تهای مالی توسط شرکت می باشد. براساس این تحقیق میزان افزایش ریسک اطلاعاتی ناشی از تجدید ارائه صورت های مالی به دفعات، علت و منشا تجدید ارائه کننده )شرکت، بورس، حسابرس( بستگی دارد. براساس این تحقیق، افزایش ریسک اطلاعاتی در این شرکت ها، باعث تاثیر نسبتاً کمی بر سایر شرکت های هم صنعت می شود. گلیسون و همکاران (2008) گلیسون و همکارانش در تحقیق خود تحت عنوان "انتقال اثر ارائه مجدد صورتهای مالی" یک تاثیر انتقال اطلاعات ناشی از تجدید ارائه های حسابداری را یافتند، که منجر به کاهش قیمت سهام شرکت ها در صنعت مشابه با شرکت های تجدید ارائه کننده می شود. آنها با استفاده از نمونه ای از تجدید ارائه های گزارش دفتر حسابرسی آمریکا، کاهش قیمت سهم )به طور میانگین 0.9 درصد( را در طی یک بازه 8 روزه )یک روز قبل تا یک روز بعد از اعلان تجدیدارائه( برای شرکت هایی گزارش کردند که تجدیدارائه نداشته اند ولی در صنعت مشابه شرکت های تجدیدارائه کننده فعالیت داشتند. به هر حال آنها مشخص نکردند که انتقال اطلاعاتی که آنها یافتند، ناشی از تغییرات در انتظارات درباره جریانات نقدی آتی یا نرخ تنزیل است. گراهام و همکاران(2008) در این مقاله به مطالعه اثر ارائه مجدد صورتهای مالی بر قرارداد وام بانکی پرداخته شده است. از نتایج این تحقیق با عنوان "گزارشدهی نادرست شرکت و قرارداد وام بانکی" میتوان به موارد زیر اشاره کرد: نسبت به وامهای اتخاذ شده قبل از ارائه مجدد صورتهای مالی، وامهای اتخاذ شده بعد از ارائه مجدد صورتهای مالی دارای سررسیدهای کوتاهتر، تضمین و محدودیت در قرارداد بیشتری میباشند. پس از ارائه مجدد صورتهای مالی، تعداد وام دهندگان کاهش میابد و شرکتها هزینه سالانه بالاتری را باید پرداخت نمایند . این نتایج با این دیدگاه مطابق است که بانکها برای غلبه بر ریسک و مشکلات اطلاعات ناشی از ارائه مجدد صورتهای مالی از شرایط قرارداد وام سخت تری استفاده میکنند .همچنین در این مقاله بیان میشود که گزارشدهی نامناسب مالی عواقب شدیدی بر اوراق بهادار مالی ،سرمایه گذاران و شرکت دارد و در نتیجه باعث از دست دادن ارزش بازار ،اعتماد سرمایه گذاران و افزایش در هزینه سرمایه میشود . تامسون(2008) محققین در این تحقیق به دنبال آزمون دو فرضیه زیر هستند: تجدید ارائه صورتهای مالی بیشتر کاهنده سود و زیان انباشته است تا افزاینده آن. احتمال تغییر حسابرس در شرکتهایی که در تجدید ارائه صورتهای مالی،اصلاح اشتباه کاهنده سود و زیان انباشته داشته اند، نسبت به شرکتهایی که اصلاح اشتباه کاهنده سود و زیان انباشته نداشته اند، بیشتر است. برای این منظور محققین، تجدید ارائه صورتهای مالی بدلیل اصلاح اشتباهات و تغییر حسابرس در شرکتهای فورچون 500 طی سالها 2001 و 2002 را مورد بررسی قرار دادند. نتایج این تحقیق هر دو فرضیه را قویاً تایید نمود. به این معنی که تجدید ارائه های انجام شده بدلیل اصلاح اشتباهات دوره های گذشته بیش از اینکه افزاینده ی سود انباشته باشد، کاهنده سود انباشته است و اینکه امتحان تغییر حسابرس در شرکتهایی که از طریق تعدیلات سنواتی، سود و زیان انباشته خود را به میزان با اهمیتی کاهش داده اند، نسبت به شرکتهایی که تعدیلات سنواتی کاهنده سود(زیان)انباشته ندارند، بیشتر است. به اعتقاد محققین برای تایید فرضیه دوم چندین دلیل وجود دارد: شرکتهایی که بدلیل تجدید ارائه صورتهای مالی، کاهش با اهمیتی در سود و زیان انباشته خود گزارش میکنند، اغلب از این بابت تحت فشار هستند. در نتیجه این شرکتها در تلاشی برای دفاع از خود سعی میکنند شخص دیگری را مقصر جلوه دهند و نهایتا حسابرس را قربانی میکنند. انتظار می رود هر گونه عدم توافق بین شرکت و حسابرسان رابطه بین آن دو را تحت تاثیر قرار دهد. زمانیکه یک تجدید ارائه رخ میدهد اغلب اوقات شرکت و حسابرس در مورد ماهیت و تاثیراصلاح اشتباهات و چگونگی گزارش آن اختلاف عقیده دارند و این امر موجب قطع ارتباط آن دو میشود. در صورت تجدید ارائه مکرر صورتهای مالی، سهامداران در خصوص کارایی موسسه حسابرسی شبهه پیدا میکنند. چرا که در شناسایی اشتباهات موجود در صورتهای مالی دوره های قبل ناتوان بوده اند و این امر موجب عدم انتخاب مجدد حسابرس برای دوره بعد میشود. پالمروز و شولز (2004) در تحقیق مزبور تحت عنوان" شرایط و عواقب حقوقی گزارشگری خارج از اصول پذیرفته شده حسابداری: شواهدی از ارائه مجدد صورتهای مالی" به بررسی 492 مورد تجدید ارائه صورتهای مالی طی سالهای 1995 الی 1999 با تکیه بر صورت سود وزیان و رابطه ی موجود بین فعالیتهای عملیاتی و فعالیتهای غیر عملیاتی با مشکلات قانونی ایجاد شده پرداخته شده است .در این تحقیق شواهدی در خصوص اینکه دفعات و اشتباهات حسابداری، ماهیت و احتمال ایجاد مشکلات حقوقی را افشا می نمایند یا خیر نیز ارائه شده است . در نمونه بررسی شده در این تحقیق شرکتهایی که دارای تجدید ارائه فعالیتهای عملیاتی بوده اند ،درصد بالاتری از اشتباهات عمدی(تخلفات) و در نتیجه ورشکستگی و یا حذف از بورس اوراق بهادار را داشته اند. همچنین این شرکتها تجدید ارائه هایی با اهمیت تر و روند کاهش قیمت سهام بیشتر ی طی شش ماه قبل و بعد از تجدید ارائه صورتهای مالی خود شاهد بوده اند. بر اساس تحقیق فوق تجدید ارائه صورتهای مالی در 68% از کل نمونه آماری تحقیق ،به فعایتهای عملیاتی شرکت مربوط بوده و حدود 38% کل نمونه آماری انتخاب شده ، پس از تجدید ارائه با مشکلات حقوقی مواجه شده اند . هریبار و جانکینز (2004) این مقاله به بررسی اثر ارائه مجدد صورتهای مالی بر هزینه سرمایه شرکت پرداخته است. محققان مزبور با بررسی نمونه ای متشکل از 292 رویداد ارائه مجدد صورتهای مالی از تاریخ 1997 الی 2002 به نتایج زیر دست یافته اند : بطور متوسط ارائه مجدد صورتهای مالی منجر به کاهش سودهای آتی مورد انتظار و افزایش در هزینه سرمایه شرکت میگردد .همچنین ارائه مجدد صورتهای مالی که توسط حسابرسان ایجاد و آغاز شده باشد، با افزایش بیشتری در هزینه سرمایه همراه است و شرکتها با اهرم مالی بیشتر نیز، افزایش بیشتری را در هزینه سرمایه تجربه می کنند .بطور کلی شواهد این تحقیق بیانگر این موضوع می باشد که ارائه مجدد صورتهای مالی کیفیت سود شرکت را کاهش داده و باعث افزایش نرخ بازده مورد درخواست سرمایه گذاران میشود . پالمروز و همکاران (2004) در این تحقیق با عنوان "عوامل تعیین کننده واکنش بازار به اعلامیه های ارائه مجدد" به بررسی 403 نمونه صورتهای مالی تجدید ارائه شده طی سالهای 1995 الی 1999 پرداخته اند. بر اساس این تحقیق، واکنش منفی قابل ملاحظه ای به میزان تقریبی 9% طی دو روز پس از اعلام تجدید ارائه، نسبت به تجدید ارائه صورتهای مالی صورت می پذیرد. همچنین در این تحقیق به بررسی نشت اطلاعات قبل از تجدید ارائه پرداخته شده است و این مسئله را ناچیز و کم اهمیت برآورد نموده است. نحوه ی وزن دهی به مبلغ تجدید ارائه در این تحقیق بر اساس سود سال انجام تجدید ارائه (قبل از تجدید ارائه صورتهای مالی) انجام پذیرفته است . مطالعات تجربی انجام شده در داخل کشور ساعی و همکاران (1392) هدف تحقیق مزبور با عنوان" بررسی فراوانی واهمیت تجدید ارائه صورتهای مالی" پاسخ به این پرسش هاست که : نسبت توزيع فراواني تجديد ارائه ها بين عناصر صورت هاي مالي چگونه بوده؛ و آيا اين نسبت در سال ها و صنايع مختلف متفاوت است؟ و آيا مبالغ تجديد ارائه شده تفاوت معني داري با مبالغ اوليه دارند؟ در اين پژوهش، با استفاده از اطلاعات مالي 229 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال هاي 1380 تا 1387 ، مشخص گرديد بيشترين فراواني تجدید ارائه ها مربوط به بدهي ها؛ صنعت خودرو و قطعات، و سال 1384 است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه نسبت توزيع فراواني تجديد ارائه ها، در سال ها و صنايع مختلف معني دار است. علاوه بر آن، با بررسي اختلاف ميانگين ها، معني داري تفاوت ارقام اوليه و تجديد ارائه شده به تأييد رسيد . نجف تومرایی(1391) این پژوهش ارتباط تجدید ارائه صورتهای مالی و قیمت گذاری ریسک اطلاعاتی را در شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران بررسی می کند. قیمت گذاری ریسک اطلاعاتی با منظور کردن ریسک اطلاعاتی بر مبنای کیفیت سود در مدل سه عاملی فاما و فرنچ آزمون شده است.کیفیت اقلام تعهدی به عنوان معیار کیفیت سود به دو جزء ذاتی واختیاری تفکیک و عوامل ریسک اطلاعاتی ذاتی و اختیاری با استفاده از معیارهای کیفیت اقلام تعهدی ذاتی و اختیاری محاسبه شده است. دوره بررسی سالهای 1389-1384 ونمونه شامل 144 شرکت میباشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بعد از تجدید ارائه صورت های مالی، ریسک اطلاعاتی اختیاری افزایش می یابد و همچنین تجدید ارائه حساب های اصلی در مقایسه با حساب های غیر اصلی باعث افزایش بیشتر در ریسک اطلاعاتی ذاتی می شود، اما با افزایش ریسک اطلاعاتی اختیاری همراه نیست. شرکت هایی که بیشتر از یک بار تجدید ارائه داشته اند نسبت به شرکت هایی که فقط یک بار تجدید ارائه داشته اند، افزایش در ریسک اطلاعاتی ذاتی را تجربه می کنند. نیکبخت و رفیعی(1391) این تحقیق در پی یافتن الگوی عوامل موثر بر تجدید ارائه صورتهای مالی در ایران است. بدین منظور نخست از طریق مصاحبه با 50 نفر از خبرگان عوامل موثر بر تجدید ارائه صورتهای مالی شناسایی و سپس با روش رگرسیون لجستیک الگوی مورد نظر تخمین زده شد. به منظور تخمین الگو، داده های مربوط به 202 شرکت بورسی طی سالهای 1384 تا 1388 مورد استفاده قرار گرفت. یافته های این تحقیق نشان میدهد که سودآوری، اهرم مالی، طول دوره تصدی مدیریت، تغییر مدیریت، تغییر حسابرس و اندازه موسسه حسابرسی بر وقوع تجدید ارائه صورتهای مالی موثر است. کاظمی(1389) در اين تحقيق، كاهش محتواي اطلاعاتي سود متعاقب تجديد ارائه صورت هاي مالي مورد بررسي قرار گرفته است و همچنین بیان گردیده که ارائه مجدد صورت هاي مالي براي بازار، حاوي اطلاعات جديدي است. از ديدگاه سرمايه گذاران، اخبار ارائه مجدد صور تهاي مالي فقط بيانگر مشكلات عملكرد دوره گذشته نيست بلكه نوعي پيش بيني مشكلات آتي براي شركت و مديريت آن نيز محسوب مي شود و موجب سلب اطمينان سرمايه گذاران نسبت به اعتبار و شايستگي مديريت و كاهش كيفيت سودهاي گزارش شده مي گردد. محقق با بررسی تعداد 185 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طي سال هاي 1378 الي 1386 به این نتیجه دست یافته است که تجديد ارائه صور تهاي مالي موجب كاهش محتواي اطلاعاتي سود مي شود و شركت هايي كه عمده ترين دليل صورت هاي مالي تجديد ارائه شده آنها اصلاح اشتباه ناشي از شناسايي درآمد است محتواي اطلاعاتي سود آنها كاهش يافته است. حیدرپور و ازوجی(1389) این تحقیق عوامل موثر بر تجدید ارائه سود هر سهم را در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1380 الی 1386 مورد بررسی قرار داده است. بر این اساس رابطه بین متغیر وابسته(تفاوت سود هر سهم تجدید ارائه شده و نشده) با متغیرهای مستقل شامل اندازه شرکت، رشد فروش، نسبت اهرم مالی، بازده دارائی ها، شاخص محافظه کاری حسابداری، شاخص کیفیت سود،تغییر حسابرس و نسبت جریان نقدی عملیاتی به سود مورد آزمون قرار گرفته است. هدف تحقیق مزبور یافتن عواملی است که بر تجدید ارائه سود هر سهم موثر می باشد. روش تحقیق از نوع همبستگی می باشد. در این تحقیق تاثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته(تفاوت سود هر سهم تجدید ارائه شده و تجدید ارائه نشده) مورد بررسی قرار گرفته است. این فرایند شامل پالایش و پردازش داده ها هم از لحاظ مفهومی و هم از لحاظ تجربی است. روش آزمون مبتنی بر ENTER بوده و بر اساس آن داده های متغیرهای مستقل وارد نرم افزار SPSS شده و بررسی رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته در یک مرحله انجام شده است. همچنین جهت بررسی رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته در هر سال از تحلیل همبستگی پیرسون سال به سال استفاده شده است. نتیجه اصلی تحقیق بیانگر آن است که از بین متغیرهای مستقل در نظر گرفته شده، تنها عامل موثر بر تجدید ارائه سود هر سهم،شاخص کیفیت بود است. نجارزاده (1388) این تحقیق به بررسی عکس العمل بازار سرمایه ایران نسبت به تجدید ارائه صورتهای مالی می پردازد و با توجه به علل تجدید ارائه صورتهای مالی و آثار مترتب بر سود(زیان)انباشته ، عکس العمل بازار سرمایه نسبت به تجدید ارائه صورتهای مالی را در چهار حوزه مورد بررسی قرار می دهد : تجدید ارائه صورتهای مالی با اثر کاهنده سود انباشته ،به علت اصلاح اشتباهات دوره های گذشته تجدید ارائه صورتهای مالی با اثر افزاینده سود انباشته ،به علت اصلاح اشتباهات دوره های گذشته تجدید ارائه صورتهای مالی با اثر کاهنده سود انباشته ،به علت تغییر در رویه حسابداری تجدید ارائه صورتهای مالی با اثر افزاینده سود انباشته ،به علت تغییر در رویه حسابداری جهت دستیابی به اهداف تحقیق ،محقق عکس العمل بازار سرمایه نسبت به تجدیدارائه صورتهای مالی طی سالهای 1382 الی 1386 در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را مورد بررسی قرار میدهد. محقق به این نتیجه دست یافته است که بازار سرمایه ایران واکنش معناداری نسبت به تجدید ارائه صورتهای مالی ،چه از نوع کاهنده و چه از نوع افزاینده نشان نمی دهد . جمع بندی: دراین پژوهش محقق قصد دارد به بررسی تاثیر ارائه مجدد صورتهای مالی بررشد شرکتها بپردازد. در این فصل به بررسی مفاهیم گزارشگری مالی و اهداف آن، صورتهای مالی و نقش آن در تحقق هدفهای گزارشگری مالی، خصوصیات کیفی اطلاعات و تصمیم گیری پرداخته شد. همچنین موضوع تجدید ارائه صورتهای مالی، علل ایجاد و ریشه های تجدید ارائه، واکنش به تجدید ارائه صورتهای مالی و نهایتاً گزارشگری تجدید ارائه صورتهای مالی به طور مفصل مورد بحث قرار گرفت. در ادامه تحقیقات داخلی و خارجی مربوط به موضوع مورد بحث، بیان گردید. 1. آذر، عادل و منصور مومني (1389). «آمار و كاربرد آن در مديريت»، جلد اول، چاپ چهاردهم، انتشارات سمت، تهران. 2:. امیری،سعید(1383).بررسی تطبیقی صورتهای مالی تهیه شده بر مبنای استانداردهای حسابداری مالی با مبانی نظری گزارشگری مالی در ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه تهران. 3. ايلخاني، نريمان (1380). عوامل ناكارايي بازارهاي مالي، نشريه بررسيهاي مالي و سرمايه گذاري، شماره 1، صص 42-31. 4. بلکویی،احمد(1381).تئوری های حسابداری، ترجمه علی پارسائیان ، دفتر پژوهش های فرهنگی ،تهران. 5.توكلي، اكبر(1378). «اقتصاد سنجي كاربردي»، انتشارات ماني، تهران. 6. ثقفی،علی و اسفندیار ملکیان (1377). جامعیت گزارشهای سالانه و ویژگیهای مالی شرکتهای پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران. بررسی های حسابداری و حسابرسی،سال ششم،شماره 22 و23، صص 34-7. 7. نوروش،ایرج و غلامرضا کرمی(1380).حسابداری میانه 1،ترجمه کتاب چستین و فلاهرتی و اوکانر ،انتشارات کتاب نو،تهران. 8.حافظ نيا، محمد رضا و غلامعلي سرمد (1386). «مقدمه اي بر روش تحقيق در علوم انساني»، انتشارات سمت، تهران. 9. حساس يگانه، يحيي (1382). تأثير گزارش حسابرسان مستقل بر تصميم گيري استفاده كنندگان، مطالعات حسابداري، شماره 1، صص 55-41. 10. حیدرپور،فرزانه و حسن ازوجی (1389). بررسی عوامل موثر بر تجدید ارائه سود هر سهم. پژوهشنامه حسابداري مالی و حسابرسی،تابستان 1389; 2(6):115-133. 11.خاكي، غلامرضا (1382). «روش تحقيق در مديريت»، مركز انتشارات علمي دانشگاه آزاد اسلامي، تهران. 12. خبیری ،حسن(1389). بررسی ارتباط بین تجدید ارائه صورتهای مالی و محافظه کاری بعد از آن در شرکتهای پذیرفته شده در بورس تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد ،دانشگاه پیام نور. 13. دلاور، علي(1383). «مباني نظري و علمي پژوهش در علوم انساني و اجتماعي»، انتشارات رشد، تهران. 14. ذکریایی ،مجتبی(1390). تاثیر تجدید ارائه صورتهای مالی بر رابطه بین بازده حاصل از سرمایه گذاری با سود هر سهم و جریانهای نقدی.پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه قم. 15. رحمانی، حلیمه(1390). ارائه مدلی برای ارزیابی تاثیرگذاری خصوصیات کیفی گزارشگری مالی بر سودمندی گزارشگری مالی،پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه تربیت مدرس. 16. رحیمیان، نظام الدین(1380). تاملی در شیوه های تامین منابع مالی در واحدهای اقتصادی، حسابدار، شماره 146،صص 33-28. 17. رضايي، جواد (1380). بررسي تأثير انتشار گزارشهاي ميان دوره اي بر قيمت و حجم مبادلات سهام شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، پايان نامه كارشناسي ارشد حسابداري، دانشگاه آزاد مشهد. 18. ساعی ،محمدجواد و محمدعلی باقرپور و سید ناصر موسوی(1392) بررسي فراواني و اهميت تجديد ارائه صورت هاي مالي.مجله پژوهشهای حسابداری مالی ،سال پنجم ،شماره اول ،صص 86-67 . 19.سرمد، زهره و عباس بازرگان و الهه حجازي (1390). «روش هاي تحقيق در علوم رفتاري»، چاپ بیست و یکم، انتشارات آگه، تهران. 20.سوری، علی، (1389)، اقتصاد سنجی، چاپ اول، نشر فرهنگ شناسی، تهران. 21. شباهنگ ،رضا(1385).مدیریت مالی ،جلد اول ودوم ،چاپ پنجم ،تهران ،سازمان حسابرسی. 22. پارسائیان(1388).تئوری حسابداری مالی، ترجمه کتاب شرودر،ریچارد جی وکلارک، مایرتل دبلیو و کی تی، جک ام ، انتشارات ترمه،تهران. 23. صيدي، حجت اله (1384). ارزش گزارشگري در عصر اطلاعات، حسابدار، شماره 148، صص 28-26. 24. عالم تبريز،اكبر و همکاران (1389). «تئوري احتمالات و آمار كاربردي»،انتشارات صفار، تهران. 25.عباس زاده، میرمحمد (1380). «روش های عملی تحقیق در علوم انسانی»، انتشارات دانشگاه ارومیه. 26. کاظمی ،حسین(1389).مدلی برای سنجش تاثیر ارائه مجدد صورتهای مالی بر محتوای اطلاعاتی سود. رساله دکتری ،دانشگاه علامه طباطبائی. 27. كاظمي يزدي، مرتضي (1376). نقش قانون تجارت و گزارشگري مالي در انگليس، حسابدار، شماره 119، صص 55- 49 28. کمیته تدوین استانداردهای حسابداری (1391)،پیوست استانداردهای حسابداری ،مفاهیم نظری گزارشگری مالی،سازمان حسابرسی. 29. مجتهدزاده،ویدا و سیدحسین علوی و نجمه خدابخشی (1388). رابطه تامين مالي و عملکرد عملياتي در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. تحقيقات حسابداري بهار 1388; 1(1):28-49. 30. مكرمي، يدالله (1374). هدف از صورتهاي مالي ويژگيهاي كيفي اطلاعات مالي: بيانه پيشنهادي هيئت استانداردهاي حسابداري انگلستان، حسابدار، دوره دهم، شماره 110، صص 13-6. 31. نجارزاده ،محمدحسین و غلامحسین اسدی(1388).بررسی عکس العمل بازار سرمایه نسبت به تجدید ارائه صورتهای مالی ،پایان نامه کارشناسی ارشد ،دانشگاه شهید بهشتی. 32. نجف تومرایی ،المیرا(1391).بررسی ارتباط بین تجدید ارائه صورتهای مالی و ریسک اطلاعاتی.پایان نامه کارشناسی ارشد ،دانشگاه الزهرا(س). 33. نوروزی، محمد و محمد حسین جمشیدی(1390). مروری بر مبانی نظری تجزیه و تحلیل صورتهای مالی.حسابداری و مدیریت مالی، پاییز و زمستان 1390، شماره 7. 34. نیکبخت،محمدرضا و افسانه رفیعی (1391). تدوين الگوي عوامل مؤثر بر تجديد ارائه صورتهاي مالي در ايران . مجله دانش حسابداري/ سال سوم/ ش 9 / تابستان 1391 / ص 167 تا 194. 35. هومن، حيدرعلي(1382). «آمار توصيفي در علوم رفتاري »، انتشارات نشر پارسا، تهران. 36. Albring, s. , Huang,x.,Pereira,R.,Xu,X.,(2013) . The effects of accounting restatement on firm grow th . journal of Accounting and pnblic policy 32 , 357 – 376 . 37. Baber, W., Kang, S., Liang, L., Zhu, Z.,(2009). Shareholder rights, corporate governance and accounting restatement. Working Paper, Georgetown niversity. 38. Baltagi, B. H. (1995). Econometric Analysis of Panel Data, John Wiley and Sons, New York. 39. Callen j,L.,livnat ,J.,segal,D.(2006). Accounting Restatements: Are They Always Bad News for Investors?. Journal of Investing, Forthcoming. 40. Cross, M.,robinson,E.,salhus,K.,zepralka,J.(2004).restatement of financial statement .selected legal and accounting issue,wilmer cutler pickering LLP , Washington D.C. 41. Dzinkowski ,R(2007).whats keeping corporate controllers up at night?,strategic finance :34-39. 42. Ettredge, Michael., Huang, Ying., Zhang, Weining.(2012). Restatement Disclosures and Management Earnings Forecasts. Electronic copy available at: http://ssrn.com. 43. Financial accounting standards board(1978),statement of financial accounting concepts,NO,1.objectives of financial reporting by business enterprises. 44. Hribar,paul.,jenkin,nicol thorne.,(2004). The Effect of Accounting Restatements on Earnings Revisions and the Estimated Cost of Capital.working paper. 45. Gertsen ,F.,Vanriel ,c .,Berens, G.(2006).Avoiding reputation damages in financial restatement,long rang planning vol.39,No.3,pp 429-455. 46. Gleason C., Jenkins N., Johnson W. (2008). The Contagion Effects of accounting Restatements, The Accounting Review. 83 .No1. 47. Graham, J., Li, S., Qiu, J., 2008. Corporate misreporting and bank loan contracting. Journal of Financial Economics 89 (1), 44–61. 48. Hribar, P., Jenkins, N., 2004. The effect of accounting restatements on earnings revisions and the estimated cost of capital .Review of Accounting Studies 9 (2–3), 337–356. 49. Kravet,T. & Shevlin,T.(2009). Accounting restatement and information risk. Review of Accounting Studies 15 (2), 264–294. 50. Lewis,Richard and david pendrill(2004).advanced financial accounting ,prentice hall press ,London. 51. Newberry, Kaye., Parthasarathy, Kiran(2009) The Impact of Financial Restatements on Debt Markets. . Electronic copy available at: http://ssrn.com. 52. Palmrose Z-V., Richardson V., Scholz S. (2004). Determinants of Market Reactions to Earnings Restatements. Journal of Accounting and Economics 37. 53. Palmrose Z-V., Scholz S. (2004). The Circumstances and Legal Consequences of Non-GAAP Reporting: Evidence from Restatements. Contemporary Accounting Research, Vol. 21, No. 1. 54. Plumlee,marlene.,teri Lombardi, yohn(2008).an analysis of the underlying causes of restatements,available at:http://paper.ssrn.com. 55. Pozen,R(2007).the SEC’s fuzzy math, wall street journal,march 23 ,2007. 56. Thompson,james h.,mccoy,t.l.(2008). AN ANALYSIS OF RESTATEMENTS DUE TO ERRORS AND AUDITOR CHANGES BY FORTUNE 500 COMPANIES .journal of legal ,ethical and regulatory issues ,volume 11,number2. 57. Wiedman, Christine I., Hendricks, Kevin B.(2010). Firm Accrual Quality Surrounding Restatements . CAAA Annual Conference 2011. 58. Wolk, harry.,jamesl, Dodd.,Michael, tearney(2004).accounting theory ,Thomson south-western press, Maryland. 59. Wu,M.(2002). Earnings restatements :A capital market perspective .ph.D . dissertation ,newyork university,stern school of business administration, department of accounting. 60. Xia, W.(2006).accounting restatements : A comparison between china and usa. Journal of modern accounting and auditing, vol.2, NO.10. 61.Yaffee, R.(2003). A Primer for Panel Data Analysis. New York University, Information Technology Service.