صفحه محصول - پاورپوینت داروهای مورد استفاده در درمان بیماری های دستگاه گوارش

پاورپوینت داروهای مورد استفاده در درمان بیماری های دستگاه گوارش (pptx) 47 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 47 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

داروهای مورد استفاده در درمان بیماری های دستگاه گوارش آنتی اسیدها این داروها هنوز هم توسط بیماران به عنوان داروهای بدون نسخه جهت درمان سوزش سر دل و سوء هاضمه مورد استفاده قرار می گیرند. مکانیسم اصلی، کاهش اسیدیته معده است ولی این مواد باعث افزایش تولید پروستاگلاندین های مخاطی هم می شوند که نقش دفاعی از دیواره معده دارند. آنتی اسیدها را یک ساعت پس از صرف خوراک می دهند و تا 2 ساعت بعد از مصرف باعث خنثی شدن اسید می گردد. بی کربنات سدیم، کربنات کلسیم، هیدروکسید منیزیم و هیدروکسید آلومنیوم . نمک های منیزیم جذب نشده موجب یک اسهال اسموتیک و نمک های آلومنیوم جذب نشده موجب یبوست می شوند. به خاطر تداخل دارویی بین مصرف آنتی اسیدها و قرص آهن، تتراسایکلین ها، فلوروکینولون ها و ایتراکونازول باید 2 ساعت فاصله باشد. در مورد آنتی اسیدها 1- زمان مناسب مصرف؟؟؟؟ 2- توصیه به افراد با بی کفایتی کلیه 3- پتانسیل تداخل دارویی 4- عارضه آنتاگونیست های گیرنده H 2 تا سال 1990 بسیار پرکاربرد بودند ولی با پیدایش PPIs و پی بردن به نقش H . پیلوری در زخم معده کاربرد آنها محدود شد. سایمتیدین، رانیتیدین، فاموتیدین و نیزاتیدین چهار دارویی موجود هستند که به سرعت از روده جذب می شوند. سایمتیدین ، رانیتیدین و فاموتیدین متحمل متابولیسم عبور اول کبدی می شوند و فراهم زیستی آنها 50 درصد می شود در حالیکه نیزاتیدین متابولیسم عبور اول اندکی دارد و فراهم زیستی آن دارو 100 درصد است (نیزاتیدین فرم وریدی ندارد!). این داروها از طریق ترکیبی از متابولیسم کبدی، پالایش گلومرولی و ترشح توبولی کلیوی پاکسازی می شوند که در بیماران با عدم کفایت متوسط تا شدید کلیوی یا کبدی تنظیم دوز لازم است. مکانیسم اثر ترشح پایه و تحریک شده اسید را به صورت خطی و وابسته به دوز سرکوب می کنند همچنین حجم ترشح معده و پپسین نیز کاهش می یابد. این داروها خصوصا در مهار ترشح شبانه اسید موثر هستند که شدیدا به هیستامین وابسته است. ولی بر روی ترشح تحریک شده اسید توسط غذا (گاسترین استیل کولین و هیستامین نقش دارند ) اثر متوسط دارند. 90 درصد اسید شبانه را مهار می کنند ولی 60تا 80 درصد اسید ترشح شده در هنگام روز را مهار می کنند. pH ناشتای داخل معده به 4-5 افزایش می یابد در اثر این داروها؛ ولی اثر کمی بر pH روزانه و تحریک شده با غذا دارند. مصارف بالینی این داروها 1- بیماری ریفلاکس معده به مری ( GERD ) : آنتی اسید—بلوکر H2 -- - PPIs سوزش مکرر سر دل با تجویز پروفیلاکتیک دوبار در روز بلوکرهای H2 بهتر درمان می شوند. برای انواع آزوفاژیت های خورنده: PPIs استفاده می شود. 2- بیماری زخم پپتیک (هرچند که اکنون توسط PPIs درمان می شوند ولی H2 بلاکرها هنوز کارایی خاصی دارند): I - سرکوب شبانه اسید در اکثریت بیماران مبتلا به زخم های بدون عارضه معده و دوازدهه موجب بهیود موثر زخم می گردد. ( مصرف تک دوز و هنگام خواب برای زخم های حاد بدون عارضه ) II - برای درمان زخم های ناشی از NSAIDs و عفونت H.pylori بلوکر های H2 موثر نمی باشند. III - در درصد کمی از بیماران که H.pylori در آنها با موفقیت ریشه کن نمی شوند، از آنتاگونیست های H2 با نصف دوز معمول برای درمان GERD شبی یکبار استفاده می شود. 3- سوء هاضمه بدون زخم؟-؟ 4- پیشگیری از خونریزی ناشی از گاستریت مرتبط با استرس: این عارضه به دلیل اختلال در مکانیسم های دفاعی مخاط و خون رسانی ناکافی روی می دهد (در 1 تا 5 درصد بیماران بسیار بد حال) و مهم ترین جایگاه درمانی این داروها می باشد . H2 بلوکر وریدی بر مهار کننده های پمپ پروتون داخل وریدی درصورتیکه بیمار فاقد لوله بینی-روده ای باشد یا دچار ایلئوس شدید باشد ترجیح داده می شوند، ارزانتر هم هستند. بدین منظورم هم انفوزیون پیوسته می شوند و بر تزریق یکجای ترجیح داده می شوند.