صفحه محصول - مقاله کنترل آفات

مقاله کنترل آفات (docx) 25 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 25 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

اصول کنترل آفات   روش ها و وسایلنمونه برداری در کنترل آفاتمقدمهنمونه برداری از جمعیت های حشرات برای تعیین انواع آن ها و تخمین تعداد جمعیت، مهمترین فعالیت تحقیقاتی در اکولوژی می باشد. در واقع به سختی می توان یک کار تحقیقاتی در مورد جوامع یا جمعیت های طبیعی پیدا کرد که در آن به نوعی از نمونه برداری استفاده نشده باشد. بسیاری از سوالات اکولوژیک در مورد ارتباط بین فراوانی یا توزیع موجودات زنده و محیط فیزیکی یا زیستی آن ها می باشد. نمونه برداری و تخمین جمعیت بویژه در اکولوژی جمعیت ها حائز اهمیت می باشد و برای ما به عنوان پایه ای برای بدست آوردن داده هایی در باره تراکم، پراکنش، ساختار سنی، تولید مثل و مهاجرت فراهم می کند. و با استفاده از این اطلاعات می توان به فهم کاملی از دینامیسم جمعیت دست یافت. بدون یک چارچوب نمونه برداری مدون، مطالعات اکولوژیک قابل اطمینان نبوده و محکوم به شکست می باشند. درست همانطور که نمونه برداری یکی از اجزای غیر قابل اغماض در اکولوژی جمعیت می باشد، در مدیریت آفات نیز به عنوان پایه اولیه برنامه های مدیریت بشمار می آید. از آنجاییکه مدیریت تلفیقی رویکردی اکولوژیک و بر اساس اطلاعات مربوط به شرایط آفات و محصول اقدام به تصمیم گیری می کند.برنامه سیستم های تلفیقیدستکاری های ژنتیکی حشراتار قام مقاوم به آفاتحشره کش هاکنترل زیستیتجمع ، تکثیر و رها سازی، کنترل میکربیفرومون هادستکاری های محیطیتلفات طبیعی در اکوسیستم های کشاورزیآستانه های اقتصادینمونه برداریشکل ..... نقش کلیدی نمونه برداری در مدیریت تلفیقی آفاتروش های معمول نمونه برداری در مدیریت حشرات آفت ازروشهاي بسيار زیاد و متفاوتي در نمونه برداري از جمعیت های حشرات استفاده مي شود، كه هر كدام از آن ها معايب و مزايايي دارند. معمولا براي مطالعه هر گونه حشره و طراحي يك برنامه نمونه برداري برای آن، بيش از يك روش مورد نیاز می باشد.شمارش در محل ( In situ counts )در روش شمارش و مشاهده مستقيم اغلب به جز يك جفت چشم و دست دقيق، نياز به وسيله خاصي نداريم، با استفاده از اين روش حشرات بزرگ را مي توان در زيستگاه ديد و تعداد آن ها را ثبت كرد. با اين روش می توان. شاخ و برگ گياهان را بدنبال حشرات جستجو کرد. در صورتي كه تعداد حشرات مورد بررسی كم، اندازه گياه كوچك و جداي از بقيه ي گياهان مجاور باشد (گياهچه ها)مي توان تمام حشرات روي آن را شمرد. بنابر اين، روش گفته شده اغلب براي آفاتی که در اول فصل، زمانی که گياهان زراعي هنوز در اوایل رشد هستند، فعالیت می کنند يا در آخر فصل در مورد گياهان علوفه اي وقتي كه برداشت شده اند و مي خواهيم رويش مجدد را بازبيني كنيم (يو نجه) قابل استفاده است. وقتي شاخ و برگ گياهان به هم پيوسته باشد و نمونه برداري از فقط يك گياه امكان پذير نباشد تمام گياهان موجود در يك سطح (مثلا يك متر مربع يا 30 سانتي متر رديف) را مورد بررسي قرار مي دهيم البته در اين مورد احتمالا به یک وسيله با سطح مشخص مثلا يك چهار چوب فلزي یا چوبی (که اصطلاحاً به آن کادر گفته می شود) نياز خواهيم داشت .در بعضي موارد نيز گياهان يك سطح مشخص را كف بر كرده و پس از بسته بندي و انتقال به آزمایشگاه حشرات موجود در آنها را مي شماريم ابزارهاي خاصي نيز براي اينكار طراحي شده است که می توان با آن سطح مشخصی را برداشت نمود.وقتي گياهان بزرگ باشند، مثل درختان، درختچه ها و گياهان علفي بویژه در آخر فصل، به جای کل گیاه فقط تعدادي از برگها، ساقه ها، گل ها، جوانه ها يا غلاف ها را بررسي مي كنيم. آفات جنگل و باغ ها را معمولا با بررسي شاخه ها به دفعات نمونه برداري مي كنيم. آفات گياهان زراعي را نيز مي توان فقط در تعدادي از برگها، ساقه ها يا خوشه ها (اندام توليد مثلي )شمرد، مثلا سوسك هاي ريشه را مي توان در بلال ذرت شمرد و اين اطلاعات را به تعداد كل حشره روي گياه ربط داد. زماني كه فقط بخشي از گياه مورد برر سي قرار مي گيرد، بايد به نحوه توزيع حشره روي قسمت هاي مختلف گياه توجه كرد، حشرات در ساعات مختلف روز ممکن است در قسمت های مختلفی از گیاه باشند. سن گندم در ساعاتی از روز که هوا آرام و نسبتا گرم باشد برای تغذیه روی خوشه ها می آید و در صورتی که هوا زیاد گرم شود یا هوا ناآرام باشد به درز و شکاف های خاک که خنکتر می باشد و جریان هوا نیز آرامتر است، پناه می برند. بنابر این فهم چگونگی توزیع فضایی حشرات در برنامه های نمونه برداری حائز اهمیت می باشد.در هر روش نمونه برداري بايد به شرايط گياه و تراكم واحد هاي نمونه برداري نيز توجه كرد مثلا تعداد گياهان در هر رديف كاشت، تخمين تعداد برگها يا ساقه هاي موجود كاري وقتگير است و خطاي زيادي را هم در محاسبات وارد مي كند. به هر حال بايد اين تخمين ها را انجام دارد چون تغييرات ايجاد شده همراه با رشد گياه فضاي موجود براي رشد حشره را تغيير مي دهد اين تغييرات باعث مي شوند تعداد حشرات را از يك زمان با زمان بعدي مقايسه كرد مثلا اگر تعداد شته ها در هر برگ گياه سيب زميني در طول يك دوره نمونه برداري كاهش يابد ممكن است علت آن كاهش جمعيت شته وجود سطح برگ بيشتري براي شته يا هر دو عامل باشد. با دانستن تعداد شته در هر برگ، شدت جمعيت را اندازه گرفته ايم. اگر هدف ما فقط ارزيابي ميزان خسارت باشد، اين اطلاعات كافي است. ولی اگر روند واقعي جمعيت شته براي پيش بيني مورد نياز باشد، دانستن تراكم جمعيت ضروري است. تخمين تراكم جمعيت را مي توان با ضرب كردن تعداد حشره در هر برگ به ميانگين تعداد برگهاي موجود در هر متر مربع به دست آورد.روش بیهوش کردن ( Knock down ) بيهوش کردن مشابه روش شمارش در محل مي باشد اما در اين روش حشرات از زيستگاه جدا مي شوند (باتکان دادن .مواد شيميايي. يا گرما ) و سپس شمرده مي شوند. تکاندن(jarring ) معمول ترين روش بيهوش کردن مي باشد اين روش بويژه در مواردي که حشرات در شاخه هاي پاييني درختان و درختچه ها قرار داشته باشند، کاربرد بيشتري دارد. با قرار دادن يک پارچه، سيني يا هر وسيله ي ديگري در سطح زمين و سپس پايين آوردن يک شاخه و تکاندن آن به دفعات مشخص، حشرات در روي پارچه مي افتند و مي توان آنها را شمرد . اين روش را در مورد بعضي از گياهان زراعي نيز مي توان انجام داد، در نمونه برداری از آفات سويا، تکاندن يک روش استاندارد براي بررسي حشرات برگخوار در طول فصل مي باشد. سر خرطومي يونجه (Hypera postica ) را مي توان با خم کردن ساقه ها بر روي يک ظرف و تکاندن بوته ها، لاروها را جدا کرد. روش تکاندن براي حشراتي که خود را به موش مردگي مي زنند مثل سر خرطومي ها و بيشتر سوسک ها کارایی خوبی دارد و زیاد بکار مي رود.استفاده از مواد شيميايي به همراه تکاندن، کار بيهوش کردن را راحتتر مي کند. مثلا می توان با قرار دادن بخشي از گياه داخل محفظه اي که در آن ماده اي شيميايي وجود دارد و تکاندن آن محفظه حشرات را جمع آوري و شمارش کرد. استفاده از بخار متيل ايزو بوتيل در مورد شته ها و بخار تور پنتن براي بيهوش کردن تريپس ها مثال هايي ازاين روش هستند . وقتي که کل گياه يا چند گياه را با هم بخواهيم نمونه برداري کنيم مي توانيم انها را با يک چادر پلي اتيلني بپو شانيم و سپس با يک حشره کش سريع التاثير مثل پيرتروم سم پاشي کنيم سپس با تکاندن گياهان حشرات بر روي پارچه اي که در زير گياه قرار داده شده است مي افتند و مي توانيم آنها را بشماريم استفاده از گرما، در اغلب مواردي که گياه يا قسمتي از گياه يا بقاياي گياهي را از محلی به محل ديگر منتقل مي کنيم قابل استفاده است. در اين روش مي توان نمونه گياهي را در وسايل مخصوصي مثل قيف برليز که نمونه ها را گرم مي کند قرار مي دهيم تا نمونه ها خشک شوند . با نا مساعدشدن شرايط براي حشرات انها از بافتهاي گياهي خارج مي شوند و داخل يک قيف مي افتند و با جمع شدن در يک محفظه مي توان آنها را شمرد اين روش باعث صرفه جويي در وقت و کارمي شود عيب اين روش دراين است که ممکن است در طي استخراج حشرات تعدادي از آنها بميرند و شمرده نشوند با تغيير اندکي در قيف برليز مي توان از ان تن براي نمونه برداري ازلاروهاي سر خرطومي يونجه استفاده کرد اگر چه تکاندن ناک داون شيميايي و گرم کردن معمول ترين روش ها براي خارج کردن از مواد گياهي هستند روش هاي ديگري مثل استفاده از يک وسيله داراي برس براي جدا کردن کنه ها از برگها و شستن حشرات از گياهان با صابون الکل يا حلال هاي ديگري نيز مورد استفاده قرار مي گيرد . استفاده از تور ( Netting )تور زدن حشرات يکي از روش هاي بسيار معمول در نمونه برداري از جمعيت هاي حشرات مي باشد تور زدن روشي ارزان است و معمولا براي بسياري از آفات و دشمنان طبيعي قابل استفاده است اين روش هنگام جمع اوري حشرات از روي شاخ و برگ گياهان بوسيله تور همانند روش تکاندن مي باشد و با کشيدن تور روي پوشش گياهي و ضربه اي که توسط حلقه فلزي تور به شاخه و برگ گياهان زده مي شود حشرات به داخل تور مي افتند بعد از اينکه اين تور چند بار جارو کردن صورت گرفت (که بايد تعداد آن از قبل مشخص باشد) بقايا ي گياهي را جدا کرده و حشرات را مي شماريم در مقايسه با بسياري از روشهاي ديگر نمونه برداري با طور جارو کردن ارزانتر تمام مي شود و با افزايش تعداد تور براي هر نمونه اغلب تعداد مناسبي حشره براي تحليل جمعيت هاي کوچک جمع آوري مي شود يک عيب عمده اين روش تفاتهاي زياد بين افراد مختلف مي باشد که به علت تفاوت درقدرت جارو کردن زاويه تور و عوامل ديگر باعث ايجاد خطا در محاسبات و مقايسه نمونه ها مي شود البته اين روش از بابت ميزان کارايي در مورد گونه هاي مختلف زيستگاه ساعات نمونه برداري وا ب و هوا نيز مورد انتقاد قرار گرفته است اما بايد به خاطر داشت روشهاي ديگر نيز از اين جنبه ها ميتوانند مورد نقد قرار بگيرند .نمونه هاي حشرات را مي توان با استفاده از تورهاي پيچيده تر ( تور مکنده ) نيز بدست آورد نام تجاري اين روش استفاده ازD-vac است که شامل يک تور در داخل محفظه پلاستيکي مخروطي شکل مي باشد . که به يک موتور وصل مي شود که پروانه اي را مي چرخاند با کار کردن موتور مکش ايجاد شده در مخروط حشراتي را که روي گياهان قرار دارد بدرون تور مي کشد(مشابه يک جارو برقي) با نگه داشتن دهانه توردر يک مدت زمان معين مي توان کار نمونه برداري را انجام داد اين دستگاه هم نوع دستي دارد و هم نوع پشتي که يک نفر آنرا حمل مي کند . اين وسيله براي نمونه برداري از حشرات سبک مانند زنجرکها کاربرد گسترده اي دارد . با افزايش وزن حشره و توانايي (Cleaning) کارايي دستگاه کاهش پيدا مي کند به علت کارايي محدود .هزينه و طبيعت (Combersome) اين دستگاه ها فقط در موارد خاص مانند کار هاي پژوهشي مورد استفاده قرار مي گيرد .معمول ترين نوع تور يک تور سبک دسته دار است که براي گرفتن حشرات در حال پروازمورد استفاده قرار مي گيرد البته اين تورها بيشتر يک وسيله جمع اوري حشرات براي کلکسيون ها هستند تا يک وسيله نمونه برداري البته نا گفته نماند که در بررسي هاي رد يابي حشرات کاربرد خوبي دارد .تور هاي هوايي (Aerial nets ) که براي نمونه برداري ازانها استفاده مي شود معمولا شامل تور چرخنده و تور ( Tow ) هستند تور چر خنده که اغلب براي افات جنگل به کارمي رود شامل يک يا دو تور در انتهاي يک بازو که توسط يک محور با موتور کار مي کند مي با شد حشراتي که به تور مي افتند پس از زمان مشخصي شمارش مي شوند باجمع کردن حجم هواي برخورد کرده با تور در هر ساعت تراکم هوايي را مي توان محاسبه کرد . تورهاي Tow موارد استفاده کمي دارندو اغلب نمونه برداري بااتصال تور به اتومبيل هلي کوپتريا کشتي انجام ميشود و براي رد يابي حشرات کاربرد بيشتري دارد.تله گذاری ( Trapping )در بررسي حشرات استفاده از تله ها يکي از مهمترين روشهاي نمونه برداري مي باشد تمام روشهاي تله گذاري نياز به دو عمل دارند اول انکه حشرات بايد متحرک باشند دوم تله بايد حشرات به دام افتاده را نگه دارد . بسياري از تله ها براي مدت زماني رها مي شوند و سپس باز ديده شده و حشرات به دام افتاده شمارش ميشوند اما معمولا تله ها مي توانند فعال يا غير فعال باشند تله هاي فعال با استفاده از يک محرک فيزيکي يا شيميا يي حشرات را به طرف خود جلب مي کنند تله هاي غير فعال حشرات را به طور تصادفي جمع مي کنند البته شايد نتوان تله ها را به راحتي به فعال يا غيرفعال طبقه بندي کرد چون با اضافه کردن يک ماده جلب کننده به تله غير فعال مي توان ان را فعال کرد به طور معمول تله هاي ( Visual) و قله هاي طعمه اي جلب کننده هستند و تله هاي چاله اي پنجره اي مالايزبعضي تله هاي چسپنده تله هاي ابي و تله هاي مکنده جلب کننده نيستند . تله نوري در برنامه هاي بررسي (Surviellance) بسيار حايز اهميت مي باشد (براي شب پره ها و شته ها از انجا که بسياري از شب پره ها و شته ها بويژه خانواده Noc . و حشرات ديگر بوسيله امواج کوتاه طيف نور جذب مي کنند (لامپ هاي با نور سياه ) که نور ماوراء بنفش از انها در طراحي تله ها استفاده زيادي .مي شود يك تله معمول براي جمع اوري پشه ها تله نيو جرسي مي باشد كه از تركيب نور سياه و يخ خشك (دي اکسيد کربن) براي جلب حشرات استفاده مي کند و مکش ايجاد شده توسط پروانه پشه هايي را مه به تله نزديک شده اند به داخل تله مي کشد حشرات وارد شده به تله را ميتوان زنده نگه داشت يا کشت تا بعدا شمارش شوند از نوار هاي اغشته به دي کلرووس با نام تجاري Vopena مي توان براي اين منظور استفاده کرد تله هاي Visual بر اساس جلب حشرات به اشکال مختلف نيز ساخته مي شوند تله Mantiba ازيک کره سياه يا قرمزکه در زير مخروط شفاف اويزان شده است براي جلب مگس هاي اسب استفاده مي کند تله ميوري از گياهچه هاي گندم و طعمه Bran گندم براي جلب طوقه بر (Agrotis ipsilon) استفاده مي کند تله هاي صفحه اي بر اساس حس بويايي حشرات کار مي کنند .يک طعمه معمول غذا مي باشد مثلا مخروطي از مخمر وملاس در يک تله مخروطي براي نمونه برداري از حشرات کامل کرم بذر ذرت (Delia platura) بوي متصاعد شده از غذا که باعث جلب حشرات مي شود يا در انها واکنش هاي رفتاري ايجاد مي کند کايرومون ناميده مي شود که بررسي اين مواد يکي از حوزه هاي فعال تحقيقات حشره شناسي مي باشد .فرومون هاي جنسي يکي از جلب کننده هايي هستند که پژوهش هاي زيادي در مورد انها انجام گرفته است ا تله هاي داراي فرومونها يا مواد مصنوعي مشابه انها که از سطوح چسپنده نيز براي نگه داشتن حشرات به دام افتاده استفاده مي شود به صورت تجاري در بازار فروخته مي شوند و در برنامه مديريت افات باغها و جنگل ها مفيد واقع مي شود مثلا تله هاي داراي فرومون جنسي مصنوعي Codlemon براي نشان دادن خسارت کرم سيب در باغات سيب و گلابي آلو و گردو مورد استفاده قرار مي گيرد تله هاي فروموني همچنين براي برنامه هاي رد يابي افات وارداتي مثل مگس ميوه مديترانه اي مگس ميوه شرقي Dacus dorsalis مگس خربزه Dacus cucurbitae در کاليفورنيا وفلوريدا به طور گسترده اي مورد استفاده قرار گرفته است . بسياري از تله ها بدون استفاده از جلب کننده ها حشرات در حال پرواز را جمع مي کنند که تله مالايز و تله مکنده از ان جمله اند تله مالايز اصولا يک چادر با در باز است که از پنبه يا نايلون توري ساخته شده است که حشرات در حال پرواز را به خود مي گيرد سقف چادر به طرف بالا شيب دارد و در انتهاي ان يک ظرف گذاشته شده است حشرات به طرف بالا پرواز مي کنند و در ظرف مي افتند تله هاي مکنده با ايجاد مکش حشرات در حال پرواز را جمع آوري مي کنند اين تله ها داراي يک قيف مي باشند که به يک ظرف.دهانه قيف كاملا” صاف و صيقلي است و بند پاياني كه راه مي روند يا ميخزند هنگام عبور داخل قيف مي افتند . بنابراين هم همراه بالغ و هم مراحل نابالغ حشره بدين وسيله جمع آوري مي شوند . اگر قرار باشد حشبرات كشته شوند در ظرف جمع آوري بايد يك ماده حفاظتي مثل الكل ريخته شود بارندگي مي تواند باعث اختلال در كار تله هاي چاله اي شود البته با تله هاي داراي قسمتي كه باران را برمي گرداند مي نوان اين مشكل را حل كرد . استخراج از خاك :خاك يكي از محيط هايي است كه نمونه برداري از حشرات آن بسياز مشكل است فشرده بود خاك و ديده نشدن حشرات در ان كار استخراجي حشرات را مشكل ميكند. بنابراين روشهاي نمونه برداري از خاك پيچيده تر و گرانتر از محيط هاي ديگر مي باشد در عين حال نمونه برداري از خاك بسيار مهم مي باشد بيش از نود درصد حشرات حداقل يك مرحله از زندگي خود را در خاك سپري مي كنند. (يا در سطح خاك ) احتمالا” اغلب روشهاي استخراج حشرات از خاك قيف برليز ، الك كردن ، شستن و (Flotation ) مي باشد . در تمام روشها نمونه هاي خاك بايد پس از گرفته شدن به محل ديگري براي استخراج منتقل شود نمونه هاي خاك را مي توان با استفاده از استوانه هاي معمول نمونه برداري از خاك تهيه كرد حتي ماشين ها براي جمع آوري نمونه خاك ،براي نمونه برداري تخم كرمهاي ريشه ساخته شده است . نكته قابل توجه در انتخاب و روش نمونه برداري از خاك اين است كه آيا مي خواهيم حشرات زنده بمانند يا نه ؟ در صورتي كه جواب مثبت باشد فشرده كردن هنگام ممكن است باعث كشته شدن حشرات يا بستن شدن راههاي خروجي حشرات بشود. در اين موارد بايد از يك نوع وسيله نمونه برداري مخصوص استفاده كرد قيف بليزر كه قبلا”توضيح داده شد يكي از معمول ترين وسايل مورد استفاده براي استخراج حشرات از خاك مي باشد . اين روش اولين بار در سال 1900 توسط حشره شناس ايتاليايي برليز طراحي شد و بعدها با تغييرلاتي به شكل امروزي در آمد . در اين روش بايد مراقب بود تا حشرات قبل از خروج از قيف نمي رند . محتويات خاك را بايد به طور معكوس در قيف قرار داد تا حشرات از همان مسيرهايي كه وارد خاك شده اند بتوانند مجددا” خارج شودندو گرما بايد به تدريج داده شود. تا به خاطر خشكي نميرند. قيف برليز اكثرا” براي بند پايان كوچك و فراوان خاك مثل كنه ها پادكان و سوسكها مورد استفاده قرار مي گيرد كارآيي قيف برليز بسته به گونه مورد نظر و خاص فيزيكي خاص متغيرمي باشد اين روش براي مراحل ثابت حشرات مثل تخم ، شفيره ، و مراحل استراحت (Dormant _ Stage) قابل استفاده نيست . الك كردن روشي مكانيكي است وبر خلاف قيف برليز بستگي به تحرك حشره ندارد . براي جدا كردن از روش هاي تر و خشك مي توان اسفاده كرد در روش خشك از يك يا چند الك با سوراخ هاي متفاوت استفاده مي شود. ابتدا الك داراي سوراخ هاي درشت ( مثلا” شماره 20) و در انتها با الك ريز (مثلا” شماره 80 يا 100) بسته خاك را الك مي كنيم . الك هاي اوليه براي جدا كردن ذرات درشت خاك و بقايي گياهي و الك هاي بعدي براي جدا كردن گروهاي خاصي از حشرات بسته به اندازه آنها مي باشند اين الك ها را مي توان به طور آماده خريد و يا اينكه خودمان آنها را بسازيم . روش تر مانند روش خشك مي باشد فقط براي راحتي كار جداسازي از آب استفاده مي شود در اين روش نمونه خاك و الك ها در يك ظرف آب قرار داده مي شوند ( براي مدت زمان مشخص ) روش ديگر استفاده از فشار آب براي شستن ذرات از الكها مي باشد . استفاده از شناور كردن (Flotation) يك روش ديگر استخراج مي باشد كه ممكن است به تنهايي يا همراه با الك كردن يا روش هاي ديگر بكاربرده شود اساس اين روش بر اين اصول استوار است كه ذرات داراي وزن مخصوص كمتري نسبت به محيط اطراف خود در سطح محيط شناورمي شوند (ذرات يخ در يك ليوان جاي )در بعضي از موارد خاص مثلا استخراج لارودهاي ريشه (گونه هاي Diabrotica) آب مايع مناسبي است در موارد ديگر با اضافه كردن بعضي مواد ( مثل سولفات منيزيم ) كارآيي روش مي توان افزايش داد.با اين كار وزن مخصوص آب افزايش پيدا مي كند ومعمولا” نمك هاي مختلف و غلظتهاي مختلف بايد قبل از انتخاب مناسب ترين مورد آزمايش كرد . روش غير مستقيم Indirect Techniques در تمام روش هاي نمونه برداري بحث شده داده هاي مربوط به تخمين جمعيت با تعداد حشرات بيان مي شدند. تخمين را مي توان بر اساس داده هاي مربوط به اثرات يا توليدات حشرات نيز بيان كرد .به اين تخمين ها اغلب انديس هاي جمعيت (Population In dises)گفته مي شود احتمالا” اندازه گيري اثرات حشرات معمول ترين روش ايندكس كردن جمعيت يك حشره است . ميزان خرده شدن ريشه توسط كرم ريشه ذرت درصد خورده شدن برگهاي سويا تعداد گياهان قطع شده توسط طرقه برها و تعداد گياهان با جوانه مركزي خشك شده (Dead heat) توسط ساقه خوارها مثالهايي از داده هاي شاخص هستند .البته چنين داده هايي در تعيين مسائل اقتصادي آفات روي محصول حائز اهميت هستند در بسيار از موراد روش نمونه برداري مشاهده مستقيم نتايج صدمه آفات مي باشد و همچنين طبقه بندي ماهرانه مشاهدات در بعضي از موارد مانند كرم ريشه ذرت طبقه بدي صدمه وارد شده نياز به روش هاي مخصوصي دارد . در اين مورد ابتدا بوته هاي ذرت را با ريشه از خاك خارج كرده و پس از شستشو بر اساس مقدار خرده شده ريشه طبقه بندي انجام ميگيرد . داده هاي ربوط به توليدات ( بقاياي ) حشرا ت شامل شمارش يا سنجش پوستكهاي لاروي و شفيرگي فضولات ( و ترشحات )لا نه مي باشد در مورد حشرات بزرگتر كه پوستكهاي بزگي دارند مثل زنجره ها (cicadidae) شمارش پوستكهاي روي تنه درختان مي تواند روش مؤثري در نمونه برداري آنها باشد اندازه گيري مقدار فضولات نيز مي تواند روش كارآمدي در ايندكس كردن جمعيت حشرات باشد .اندازه گيري جمع شده در يك سيني در ايندكس كردن اندازه جمعيت چند نوع شبپره و زنبور افت در جنگلها مورد استفاده قرار گرفته است . لانه هاي حشرات دسته جمعي مثل Webworms (Lep : pyralldae) و لاروهاي خيمه زن (Lep,:Lasiocompidae ) را مي توان شمرد و از آن براي ايندكس كردن جمعيت استفاده كرد.وسايل مورد نياز در بررسي هاي صحرايي (Survey Equipment) اگر چه ارائه ليستي كامل از وسايل مورد نياز كار مشكلي است چون هر برنامه نمونه برداري نياز به وسيل خاثص خود دارد . وسايل زير مي تواند مفيد باشند :1-لباس ـ لباس هاي مزرعه ، چكمه هاي راحت ، بادگير ، Rubber boots2-ظروف ـ Knapsack ، ظروف پلاستيكي كوچك ، شيشه هاي كوچك داراي الكل ، ظروف بستني ، فلاسك يخ و يخ (براي نگهداري حشرات )3-وسايل اندازه گيري ـشمارشگر دستي ،ذره بين دستي ، ظبط صوت ، دماسنج4- وسايل ثبت كردن ـClipboard ، فرمهاي مخصوص5-ابزارها – Trawel و چاقو6-ديگر وسايل ـ دور كننده پشهالبته نبايد تمام اين وسايل توسط نمونه برداري حمل شود ، بلكه بايد آنها را در خودرو يا كنار مزرعه به طوري كه به راحتي قابل دسترسي باشند قرار داد . برنامه هاي نمونه برداريموريس كه يك حشره شناس كانادايي است مي گويد : برنامه نمونه برداري مخلوطي از هنر ، علم drudgery است و طراحي برنامه شامل يك روش نمونه برداري و تعيين جزئينات تمام مراحل مورد نياز براي بدست آوردن يك تخمين است . معمولا” براي يك گونه يا گروهي از حشرات توصيه مي شود ، اين طرحها بايد آزمون شوند تا بهترين آنها براي يك برنامه مديريت آفات خاص انتخاب شوند . صرف زمان و كار در به دست آوردن يك برنامه خوب نمونه برداري بهتر از صرف هزينه هاي بعدي اجراي برنامه مديريت آفات مي باشد .انواع تخمين انتخاب يك روش مناسب نمونه برداري بستگي به نوع تخمين مورد نياز دارد . تخمين ها را مي توان به دو دسته عمده تقسيم كرد : تخمين مطلق Absolute esti : اين نوع تخمين اندازه گيري تعداد واقعي در جمعيت حشره مي باشد و با تعداد در واحد سطح زمين نشان داده مي شود مثلات تعداد در آيكر (Acre) تعداد در هكتار تعداد در متر مربع تخمين مطلق مشكلترين و گرانترين نوع تخمين است و در كارهاي پژوهشي اهميت بيشتري دارد . و به خاطر هزينه بالاي آن در كارهاي مديريت آفات كاربرد زيادي ندارد بعضي از روش هاي به دست اوردن تخمين مطلق عبارتند از : 1-تله هاي مكنده اي كه حجم هوايي كه از خود عبور ميدهند مشخص است 2 - قيف هاي برليز در صورتي كه كارآيي استخراج آنها معلوم باشد . 3-كف بر كردن گياهان و شمارش در ازمايشگاه 4- استفاده از قفس فوميگاسيون در تمام موارد گفته شده بايد تعداد واحد هاي نمونه برداري موجود در زيستگاه مشخص باشد تا بتواند تخمين مطلق نهايي را به دست آورد مثلا” پس از به دست آمدن تعداد لاروهاي روي هر بوته كلم بايد تعداد بوته هاي موجود در هر هكتار نيز مشخص شوددر صورتي كه دانستن تعداد لارو در هر بوته براي ما كفايت مي كند.نوع ديگري از تخمين مطلق به نام تخمين شدت جمعيت (POPulation intensity est) را خواهيم داشت كه همان تعدا حشرات در واحد زيستگاه مي باشد . اين نوع تخمين زيادي در مديريت آفات دارد چونكه ارتباط نزديكي با صدمه وارد شده به گياه دارد . اين نوع تخمين كاربردخاصي در تعيين سطوح زيان اقتصادي (EIL) دارد و آن را بر حسب شدت جمعيت بيان مي كنند مثلا” تعداد شته در هر برگ تعداد لارو در هر ساقه روشهايي مانند شمارش در محل (In Situ) و ديگر روش هاي مورد استفاده در تخمين مطلق در اين روش نيز به كار گرفته مي شوند يك نوع تخمين ديگر كه در ارتباط با تخمين مطلق است تخمين جمعيت پايهBasic Pop ulation estimate مي باشد . اين نوع تخمين حد واسط بين تخمين مطلق و تخمين شدتن جمعيت مي باشد . واحد زيستگاه را با واحد اندازه گيري با هم تركيب مي كند در حشره شناسي جنگل تعداد حشرات در ده متر مربع از سطح شاخه مورد استفاده قرار مي گرد يا در مورد گياهان زراعي كه به طور رديفي كشت مي شوند . تعداد حشرات در هر متر از رديف كشت بيان مي شود. تخمين هاي نسبي (Relative estimates)تخمين هاي نسبي تفاوت زيادي با تخمين مطلق و تخمين هاي مرتبط با ان دارد چون به طور مستقيم نمي توان آنها را به واحد سطح زمين تبديل كرد . تخمين هاي نسبي بر اساس نوع روش نمونه برداري مورد استفاده بيان مي گردند. به طور مثال : روش تور جارو كردن (Sweep _net) براي تعيين تخمين نسبي به كار مي رود و با تعداد حشره در هر تور يا تعداد حشره در تعداد مشخصي تور بيان مي شود اين نوع تخمين به طور مستقيم به سؤال ما در مورد اينكه چه تعداد حشره در هكتار در گياه يا در هرمتر رديف كشت وجود دارد پاسخ نمي دهد. به جاي آن اين تخمين براي مقايسه اندازه‌ي جمعيت در زمان ومكان با توجه به يك روش خاص مورد استفاده مورد استفاده قرار مي گيرد. بنابراين ما ميتوانيم جمعيت مثلا”زنجرك سيب زميني (Empoasca fabae) را در هر تور در مزرعه يونجه در سالهاي 1998 تا 1999 مقايسه كنيم يا جمعيت اين افت را در سال 1999 در دو مزرعه جداگانه استفاداه كنيم اما نمي توانيم تعداد زنجرك در هر هكتا ر را به طور مستقيم با هم مقايسه كنيم چرا نه ؟ چون تخمين نسبي است و بستگي به روشي داردكه ما داده هايمان را به دست اورده ايم معمولا” تخمين هاي نسبي را مي توان به تخمين مطلق تبديل كرد اما ابتدا بايد تحقيقات قابل ملاحظه اي را بايد ابتدا انجام داد .روشهاي زيادي براي به دست آوردن تخمين نسبي وجود دارد مانند انواع تور انواع تله، برخی روش های شمارش در محل و بیهوش کردن. ارزان بودن روش های تخمین نسبی جمعیت اصلی ترین مزیت آن هاست و در اغلب موارد برای مدیریت آفات بسیار مناسب هستند.چنانکه ابتدا گفته شد معمولا اندیس های جمعیت همانند تخمین نسبی برای مقایسه جمعیت ها بکار برده می شوند. و در تصمیم های مدیریتی بخصوص زمانی که برای نشان دادن خسارت وارد شده به محصول بکار می روند معیار باارزشی هستند. این شاخص ها بسته به نوع اثر اندازه گیری شده مثلا پوستک ها، لانه های توری، تغذیه از ریشه ها یا برگ ها، به روش های مختلف نشان داده می شوند. درصد از بین رفتن برگ ها یکی از اندیس های بسیار معمول در مدیریت حشرات آفت می باشد.تبدیل تخمین نسبی به تخمین مطلقچنانکه برخی از اکولوژیست ها اشاره کرده اند تفکیک کاملا مشخصی بین روش های بدست تخمین های نسبی و مطلق وجود ندارد. اغلب روش های تخمین مطلق بندرت می توانند تمام حشرات را در واحد نمونه برداری نشان دهند و تخمین های نسبی را می توان به تخمین مطلق جمعیت تبدیل کرد. این تبدیل را با یکی از دو روش آماری یا آزمایشی می توان انجام داد.تبدیل با روش آماری را می توان با انجام آزمایش های جفتی تخمین نسبی و مطلق از یک سری از جمعیت های (فشرده و پراکنده) و گرفتن رگرسیون بین داده های بدست آمده انجام داد. در اغلب موارد این روش با استفاده از تور جارو کردن، تورهای مکنده، و تکاندن گیاهان روی پارچه انجام می گیرد.از روش آماری برای تبدیل تخمین های نسبی تور جارو کردن به تخمین مطلق در ملخ های Melanoplus femurrubru, و M. differentialis در سویا استفاده شده است. ارزیابی تخمین مطلق در شب و با استفاده از کف بر کردن گیاهان و تخمین نسبی با استفاده از تور در شب و روز انجام شد و نتایج بدست آمده با رگرسیون مورد مقایسه قرار گرفت. مدل رگرسیون حاصله امکان پیش بینی تخمین مطلق را با استفاده از تخمین نسبی تور در شب یا روز فراهم آورد. اگرچه در روش آماری تاکید بر استفاده از جمعیت های طبیعی می باشد در روش آزمایشی از جمعیت های مصنوعی که تراکم آن ها مشخص است استفاده می شود. دذ بررسی جمعیت ملخ ها در یک زیستگاه ابتدا تعدادی ملخ را علامتگذاری و رها کردند سپس با استفاده از یک تله نوری مشخص شد که 80% جمعیت به تله جلب می شوند. از این روش ها می توان برای کالیبره کردن روش ها برای بدست آمردو تخمین مطلق استفاده کرد. جمعیت های آزمایشی یکی از چند روش موجود برای افزایش کارایی روش های طراحی شده برای بدست آوردن تخمین های مطلق می باشد.آماره های توصیفیتخمین های بدست آمده از جمعیت، چه به صورت مطلق نشان داده شوند و چه به صورت نسبی، استفاده درست از آمار در خلاصه کردن داده ها و طراحی برنامه های نمونه برداری بی نهایت مهم است. آمار ، جمع آوری، تحلیل و تفسیر داده ها می باشد. آمار توصیفی که در تحلیل نمونه برداری از حشرات مورد استفاده قرار می گیرد شامل تجزیه داده ها برای بدست آوردن خلاصه ای جامع و کمی از ویژگی های جمعیت حشرات می باشد. احتمالا مهم ترین آماره ها در توصیف تراکم جمعیت حشرات، میانگین، انحراف معیار و خطای معیار می باشند.میانگین، متوسط حسابی تعداد نمونه ها می باشد. برای N واحد نمونه برداری اگر هر کدام از نمونه ها را با X1,X2,X3, X4……Xn نشان دهیم میانگین نمونه اینگونه محاسبه می شود :مثلا اگر 6 واحد نمونه برداری داشته باشیم و تعداد حشرات در آن ها 10، 13، 8، 12، 9 و 11 باشد میانگین 5/10 خواهد شد. اگر چند سری از این میانگین ها را از دسته های مختلف نمونه برداری بدست آورده باشیم می توانیم یک میانگین بزرگتر را محاسبه کنیم و m را خواهیم داشت که بهترین تخمین از جمعیت می باشد. با محاسبه این مقادیر ما می توانیم جمعیت های حشرات را در زمان ها و مکان های مختلف مقایسه کنیم. اگرچه میانگین یکی از مهم ترین ویژگی های یک جمعیت حشره یعنی تمایل به مرکز را به ما می دهد ولی چیزی در باره تغییرات نمونه ها یا به عبارت دیگر تفاوت های بین نمونه ها به ما نمی گوید. این ویژگی که در مورد توزیع داده ها می باشد در اغلب موارد با دامنه یا انحراف معیار نشان داده می شود. دامنه تفاوت بین بزرگترین و کوچکترین داده می باشد. اگرچه دامنه، اطلاعاتی در مورد پراکندگی داده ها در اطراف میانگین بدست می دهد ولی فقط متکی بر نهایت ها می باشد که ممکن است بطور تصادفی بدست آمده باشند یا بندرت اتفاق بیفتند. انحراف معیار با میانگین گرفتن از انحراف های نمونه ها از میانگین، مشکل وابستگی به نهایت ها را حل می کند. انحراف معیار یک دسته داده ها را براحتی می توان با یک ماشین حساب دستی محاسبه کرد، بسیاری از این دستگاه ها برای محاسبه این آماره برنامه ریزی شده اند. در صورتی که نیاز به محاسبه دستی باشد می توان از فرمول و اعداد جدول 16-1 استفاده کرد. عدد 99/6 یک انحراف معیار است که نشان دهنده میزان تغییرات در نمونه ما می باشد. در صورتی که داده های ما دارای توزیع نرمال (با یک منحنی زنگوله ای توصیف شوند) باشند انتظار می رود که 68% اعداد نمونه در دامنه یک انحراف معیار در دو طرف میانگین قرار گرفته باشند، به عبارت دیگر 8/17 به اضافه و منهای 99/6 یعنی داده ها بین 8/10 تا 8/24 اگرچه انحراف معیار یه ما معیاری در مورد تغییرات در یک سری از نمونه ها را بدست می دهد بهترین تخمین ما از انحراف معیار جمعیت حشره نیست. برای تخمین انحراف معیار جمعیت حشره ما باید تعداد نمونه های گرفته شده را در نظر بگیریم. به این تخمین خطای معیار میانگین یا به اختصار خطای معیار گفته می شود. که اینگونه محاسبه می شود :که در آن خطای معیار که گاهی با SE نیز نشان داده می شود.S انحراف معیار تعداد نمونه هاN تعداد نمونه های گرفته شده می باشد.چنانکه ملاحظه می شود ویژگی مهم خطای معیار این است که با افزایش تعداد نمونه ها مقدار آن کاهش پیدا می کند. این آماره در برنامه های نمونه برداری اهمیت زیادی دارد چون می تواند به عنوان یک شاخص دقت نمونه برداری می تواند مورد استفاده قرار بگیرد و ما نیز همواره درصدد بدست آوردن بالاترین دقت ممکنه در تخمین هایمان هستیم. خطای معیار کوچکتر یعنی دقت بالاتر و می توان با افزایش تعداد واحد های نمونه برداری دقت برنامه نمونه برداری را افزایش داد. جزئیات بیشتر در مورد افزایش دقت بعدا بحث خواهد شداگرچه آمار بحث شده در مورد تراکم جمعیت و تغییرات آن مطالبی را به ما می گوید ولی پراکنش حشرات را نوصیف نمی کند. پراکنش یا توزیع الگو یا نحوه قرار گرفتن حشرات در مکان می باشد یا چگونگی پخش شدن آن ها در یک ناحیه می باشد. فهم توزیع حشرات بخاط اطلاعاتی که در مورد دینامیسم جمعیت به ما می دهد حائز اهمیت می باشدو می تواند بر روش نمون برداری ما از یک منطقه تاثیر بگذارد.چنانکه قبلا بحث شد معمول ترین روش های پراکنش حشرات در محیط بطور تصادفی و کپه ای می باشد. در توزیع تصادفی همه حشرات شانس یکسانی در قرار گرفتن در یک مکان را دارا می باشند به عبارت دیگر حضور ان ها در یک محل تاثیری بر افراد دیگر ندارد و به معنی پراکندگی یکنواخت افراد در زیستگاه نیست. توزیع تصادفی اغلب در زیستگاههای یکنواخت مثلا یک مزرعه سویا در یک زمین مسطح دیده می شود.جدول............محاسبه انحراف معیار از داده های خامتعداد نمونهشمارش نمونه XX212772921522532352941832459816121447101008183249309001016256SUMX 2 =3612= 6.99احتمالا توزیع تجمعی معمول ترین نوع پراکنش در حشرات می باشد. تجمع حشرات در یک زیستگاه به این معنی است که در صورت پیدا کردن یک فرد در یک مکان احتمال پیدا کردن افراد دیگر نیز در همان محل بیشتر می باشد. تجمع ممکن است به علت فاکتورهای رفتاری (مثلا جفت گیری یا تغذیه) یا محیطی (زیستگاه غیر یکنواخت) و یا هر دو باشد. از لحاظ آماری توزیع های تصادفی و تجمعی را می توان با مدل های ریاضی نشان داد. معمول ترین مدلهای مورد استفاده در حشره شناسی برای توصیف توزیع تصادفی مدل پواسون و برای توزیع تجمعی مدل دو جمله ای منفی می باشد. روش های تجزیه و تحلیل الگوهای پراکنش خارج از محدوده این کتاب است و می توان به کتاب هایی که روش های اکولوژیک را مورد بحث قرار می دهند مراجعه کرد.شاخص های تخمین هاتخمین های حاصله از یک برنامه نمونه برداری تازه طراحی شده قبل از آنکه به دیگران توصیه شود نیاز به ارزیابی دارد تا مفید بودن آن معلوم شود. معمولا ابتدا چند طرح اولیه پیشنهاد و مورد استفاده قرار می گیرد و داده های بدست آمده در ارزیابی مورد استفاده قرار می گیرند.شاخص های اصلی در این ارزیابی ها صحت، دقت و هزینه می باشند. صحت میزان نزدیکی داده های بدست آمده با واقعیت موجود در جمعیت حشره می باشد. ارزابی میزان صحت معمولا با مقایسه یک برنامه با صحت مشخص با برنامه جدید انجام می گیرد مثلا با رهاسازی تعداد مشخصی حشره یا با کف بر کردن کامل گیاه.دقت میزان خطا را در اندازه گیری ها می سنجد و معمولا با درصد خطای معیار میانگین نشان داده می شود. این مقدار را تغییرات نسبی (Relative Variation) گویند و به این ترتیب محاسبه می شود :که در آن SE خطای معیار و x میانگین است. بدست آوردن یک RV نزدیک به 25% در کارهای مدیریت آفات نشاندهنده دقت خوبی می باشد. برای کارهای تحقیقاتی دقت بیشتری لازم است و باید این مقدار به 10 % برسد. چون با افزایش تعداد نمونه مقدار SE کاهش پیدا می کند می توان با افزایش تعداد نمونه ها دقت کار را بالا برد.تنها معیار باقیمانده و شاید مهم تر از بقیه هزینه می باشد. تخمین های جمعیت دارای دقت و صحت بالا در صورتی که هزینه زیادی برای اجرای آن ها مورد نیاز باشد بدرد نخواهند خورد. بنابراین باید توجه زیادی به هزینه برنامه های نمونه برداری کرد و برنامه هایی پذیرفته می شوند که بیشترین دقت و صحت را با کمترین هزینه بدست بدهند.ابعاد برنامهپس از اینکه انواع تخمین های مورد نیاز برای یک برنامه مدیریت آفات و معیار های نمونه برداری مشخص شد معمولا چندین برنامه طراحی و تلاش ها آغاز می گردد. طرح یک برنامه باید حداقل چهار بعد داشته باشد : 1.مرحله نمونه برداری حشره 2.تعداد واحد های نمونه برداری که باید گرفته شود.3.زمان نمونه برداری4.الگوی نمونه برداریمرحله نمونه برداری. در مدیریت آفات مرحله نمونه برداری بسته به نوع حشره و راهبردهای مدیریتی انتخاب شده متفاوت خواهد بود. در تصمیم گیری های مدیریتی معمولا مرحله خسارت زای حشره نمونه برداری می شود. بخصوص در مواردی که نیاز به زمان کمی برای سرکوب حشره داریم ولی در صورتی که به زمان بیشتری برای کنترل حشره نیاز داشته باشیم باید یک مرحله قبل از مرحله خسارت زا را برای نمونه برداری انتخاب کنیم تا بتوانیم پیش بینی های لازم را انجام دهیم. مثلا نمونه برداری از مرحله حشره کامل که خسارتی را وارد نمی کند می تواند به پیش بینی جمعیت مرحله لاروی که خسارت را وارد می کند کمک کند. تعداد واحدهای نمونه برداری. تعداد نمونه های گرفته شده در یک برنامه از یک سو به میزان دقت مورد نیاز و از طرف دیگر به هزینه اختصاص یافته برای نمونه برداری بستگی دارد. در بسیاری از موارد بیشترین تعداد نمونه ای که امکان پذیر است تعیین کننده است. در صورتی که بیشترین تعداد نمونه ممکنه دقت کمی داشته باشد در این صورت یا باید برنامه و طرح را تغییر داد. تحقیقات زیادی برای تعیین تعداد نمونه مناسب برای یک برنامه مورد نیاز است تا تعدادی را که اقتصادی است مشخص کرد. به عنوان یک قاعده بسیاری از برنامه های نمونه برداری در مدیریت آفات حداقل 5 نمونه در یک مزرعه متوسط (حدود 35 ایکر) را پیشنهاد می کنند. در صورتی که به دقت بیشتری نیاز داشته باشیم باید تعداد نمونه را افزایش دهیم. یک فرمول مناسب برای تعیین تعداد نمونه مناسب برای یک دقت مشخص به این ترتیب اس :که در آن N تعداد واحدهای نمونه برداری مورد نیازX میانگین تراکمS انحراف معیارT مقدار t استیودنت که از جدول های آماری بدست می آید و معمولا t برای احتمال 5% و تعداد نمونه مورد استفاده برای محاسبه میانگین می باشد.میانگین و انحراف معیار فرمول از نمونه برداری های اولیه بدست می آید.زمان نمونه برداری. زمان نمونه برداری بستگی به زمان وقوع مرحله زیستی مورد نظر دارد که باید از آن نمونه برداری صورت بگیرد. برای تصمیم گیری های مدیریتی همزمانی نمونه برداری با اوج جمعیت هر مرحله حائز اهمیت می باشد.این زمان را می توان با استفاده از مدل های درجه روز یا دیگر مدل های فنولوژیک یا با نمونه برداری های آزمایشی تعیین کرد. در روش تجربی زمان دلخواهی را به عنوان شروع نمونه برداری انتخاب و سپس بطور منظم هفته ای یک یا دو بار تخمین جمعیت صورت می گیرد تا اوج جمعیت مشخص شود به عبارت دیگر هر گاه بدنبال افزایش تدریجی جمعیت، کاهش تدریجی که شروع شد اوج جمعیت مشخص می شود. اشکال این روش در آن است که ممکن است تا پیدا کردن اوج جمعیت خسارت غیر قابل قبولی به محصول وارد گردد. پیشنهاد می شود که با قرار دادن یک جمعیت در قفس و زیر نظر گرفتن آن ها زمان نمونه برداری را تعیین کرد. ساعات نمونه برداری طی روز نیز می تواند در مورد برخی گونه ها مهم باشد. اگر روش نمونه برداری بستگی به فعالیت خاصی از حشره مثلا پرواز دارد و پرواز حشره نیز در ساعات خاصی از روز (مثلا غروب) انجام می گیرد باید زمان نمونه گیری را با آن فعالیت تنظیم کرد. الگوهای نمونه گیری. الگوی فضایی نمونه برداری در یک مکان بسته به یکنواختی زیستگاه و پراکنش جمعیت می تواند بسیار متفاوت باشد. تخمین های بدون اریب تراکم جمعیت با استفاده از انتخاب تصادفی نمونه ها بدست می آید با این ترتیب که هر نقطه ای از زیستگاه شانس انتخاب شدن یکسانی داشته باشد. در این نوع نمونه برداری دو عدد تصادفی انتخاب می شوند تا محل نمونه برداری را مشخص کنند. مثلا ردیف 12 به فاصله 10 متر پایین تر. این روش در مدیریت آفات گران تمام می شود و معمولا دیده بان ها در قسمتی از مزرعه راه می روند و به فواصل معینی تعداد نمونه های خود را بر می دارند، به این روش نمونه برداری سیستماتیک گفته می شود. زمانی که سطح ناحیه نمونه برداری زیاد است و همه آن ها را در یک روز باید نمونه گیری کرد این روش کارایی خوبی دارد. مشکل احتمالی این است که ممکن است که نمونه برداری از جاهایی انجام بگیرد که تراکم های بسیار زیاد یا بسیار کم در آنجا وجود داشته باشد. در مراحل اولیه طراحی یک برنامه نمونه برداری خوب است که خطاهای تجمعی را با مقایسه نمونه گیری تصادفی با سیستماتیک تست کنیم. قاعدتا پخش شدن نمونه ها در سطح بیشتری از زیستگاه باعث اطمینان بیشتری از مکان های کم تراکم و حاشیه ها می گردد. حاشیه های زیستگاه معمولا به مقدار 5 متر یا بیشتر نمونه برداری نمی شوند مگر اینکه آفت بطور یکنواخت توزیع شده باشد یا در حاشیه ها اهمیت بیشتری داشته باشد، مثلا لارو های شب پره های نوکتوییده، ملخ ها و ساقه خوار ها. بعضی از الگوهای نمونه برداری معمول در شکل نشان داده شده اند.دیده بان های مدیریت آفات و رکوردهای دیده بانینمونه ها ی مورد نیاز برای تصمیم گیری در مدیریت آفات کشاورزی می تواند توسط حشره شناس ها یا متخصصین دیگر انجام بگیرد و گزارش ها به اطلاع کشاورزان یا آژانس های کشاورزان رسانده شود. کشاورزان ممکن است نمونه برداری را خودشان انجام دهند یا نمونه گیری های متخصصین را تکمیل کنند. شخصی که به منظور تصمیم گیری های مدیریت آفات بطور منظم از مزارع نمونه برداری می کند بازرس مدیریت آفات نامیده می شود و این کار را بازرسی گویند. اغلب بازرسان مدیریت آفات برای شرکت های خصوصی کار می کنند که با کشاورزان برای بازدید از مزارع آن ها قرارداد دارند تا در زمان های مناسب توصیه های لازم را به کشاورزان بدهند. برای ارائه توصیه های مناسب باید داده های حاصل از کار بازرسان بطور مرتب ثبت شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد و با توجه به روند جمعیت افت پیش بینی های لازم صورت بگیرد.موارد ثبت شده فقط محدود به تعداد حشره آفت و نبوده و می تواند شامل اطلاعاتی در مورد محل مزرعه، مرحله رشد افت، وضعیت آب و هوا، میزان خسارت تا ان تاریخ، گیاه نمونه گیری شده ، رقم محصول، شرایط و مرحله رشد گیاه و دیگر آفات موجود باشد.گزارشی از سوابق این اطلاعات می تواند به فهم دینامیسم جمعیت افت و توانایی آن در ایجاد خسارت کمک کند. در ضمن ثبت این موارد می تواند به تفسیر کیفیت برنامه نمونه برداری نیز کمک کند چون بسیاری از این موارد می توانند بر کارایی نمونه برداری تاثیر بگذارند. یک فرم تیپیک بازرسی در شکل نشان داده شده است. نمونه برداری از سرخرطومی یونجهسرخرطومی یونجه، بویژه در مرحله لاروی از برگخوار های اول فصل یونجه در نیمه غربی ایالات متحده می باشند که به چین اول یونجه خسارت زیادی وارد می کنند.مدیریت این آفت شمامل بازدید مرتب و در صورت لزوم برداشت زود هنگام یا سمپاشی می باشد. در حقیقت بازرسی عنصر حیاتی در برنامه مدیریت این آفت می باشد. برنامه معمول بازرسی در مناطق شمالی (در این نواحی بیشتر تخم ها در بهار گذاشته می شوند) شامل ثبت درجه- روزها ( با استانه حداقل 48 درجه فارنهایت) از اول ژانویهمی باشد. زمانی که جمع درجه روز ها به 300 رسید برنامه نمونه برداری اغاز می شود. و هفته ای یکبار انجام می گیرد. برای بازدید از یک مزرعه 30 ساقه به فواصل یکسانی در عرض مزرعه برداشته شده می شود. یک الگوی U شکل هنگام نمونه گیری در مزرعه استفاده می شود و هر ساقه بدقت در یک سطل تکانده می شود تا لارو ها جمع آوری شوند پس از جدا کردن لاروها طول سومین ساقه ها اندازه گرفته می شود. پس از برداشتن همه نمونه ها لاروها به یک سینی کم عمق ریخته شده و شمرده می شوند. تعدادکل لاروها به 30 تقسیم می شود تا میانگین بدست بیاید در ضمن میانگین طول ساقه ها نیز محاسبه می شود. با استفاده از میانگین تعداد لارو ها در هر ساقه و میانگین طول گیاه با استفاده از جدول...... توصیه های مدیریت آفت ارائه می شود. اطلاعات موجود در جدول به کشاورز توصیه می کنند که محصول را برداشت کرده یا سمپاشی کند یا اینکه منتظر باشد و پس از چند روز مشخص دوباره از مزرعه نمونه بگیرد. این مثال نمونه برداری بطور گسترده ای برای استفاده در مدیریت این افت پیشنهاد شده است. این برنامه ها ستون فقرات کارهای مدیریت آفات می باشند.نمونه برداری پی در پی یا دنباله اییکی از برنامه های مهم نمونه برداری در مدیریت حشرات آفت، نمونه برداری پی در پی یا برنامه تصمیم گیری دنباله ای می باشد. این برنامه ها بر اساس الگو های پراکنش حشره و سطوح اقتصادی تصمیم گیری استوار می باشند. این نمونه برداری ابتدا برای بازرسی از کالاهای جنگی در جنگ جهانی دوم طراحی شد. این برنامه امکان آن را فراهم می کرد تا بتوان یک جمعیت را به دو گروه تقسیم کرد. این گروه بدی به یک بازرس می گویند که یک جمعیت در حالت طغیانی است و نیاز به کنترل دارد یا در حالت غیر طغیانی است و نیازی به انجام روش های کنترل ندارد. البته با هر برنامه نمونه برداری خوبی می توان با در اختیار داشتن سطوح زیان اقتصادی این توصیه ها را ارئه کرد ولی حسن نمونه برداری دنباله ای در آن است که به تعداد کمتری نمونه برای تصمیم گیری نیاز داریم. بنابراین در هزینه ها صرفه جویی خواهد شد.در این روش تعداد نمونه ها متغیر و تا قبل از اغاز برنامه مشخص نیست. با استفاده از یک جدول یا در مواردی یک منحنی می توان نمونه برداری را شروع کرد و تا تقسیم جمعیت به یکی از دو گروه ادامه داد. در صورتی که تراکم جمعیت بسیار زیاد یا بسیار کم باشد به تعداد کمی نمونه احتیاج داریم. ولی اگر تراکم جمعیت در حد فاصل بین خطی که جمعیت های طغیانی را از غیر طغیانی جدا می کند باشد یعنی در تراکم ها متوسط برای تصمیم گیری به تعداد بیشتری نمونه نیاز خواهیم داشت. نمونه برداری دنباله ای به ما می گوید که قبل از اینکه بدرستی در مورد یک آفت تصمیم بگیریم به چه تعداد نمونه نیاز داریم. مثالی در این مورد استفاده از نمونه برداری دنباله ای در کرم سبز شبدر در سویا می باشد. این حشره برگخوار با تکاندن 60 سانتی متر از ردیف سویا (30 سانتی متر از هر طرف فرد نمونه بردار) روی یک پارچه و شمردن لارو ها در هر نمونه، نمونه برداری می شود. تعداد نمونه ها با هم جمع می شود و یک جدول دارای اعداد تجمعی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر عدد تجمعی کمتر از حد پایین بود نمونه برداری متوقف می شود و هیچ کنترلی توصیه نمی شود. اگر عدد تجمعی بیشتر از حد بالا بود، باز نمونه برداری متوقف می شود و جمعیت با یک حشره کش سمپاشی می شود. اگر عدد تجمعی بین حد بالا و پایین قرار گرفت، یک نمونه دیگر گرفته می شود. نمونه برداری به همین ترتیب انجام می گیرد تا اینکه تصمیمی گرفته شود، یا ده نمونه در مزرعه گرفته می شود. دز صورتی که بعد از 10 نمونه نیز نتوانستیم تصمیمی بگیریم، نمونه برداری متوقف می شود و مجددا دو یا سه روز بعد به مزرعه رفته و دوباره نمونه برداری می کنیم تا جمعیت را گروه بندی کنیم. طرح های نمونه برداری دنباله ای برای بسیاری از حشرات آفت طراحی شده است و برای تعدادی نیز در دست تهیه می باشد. اگر چه در جمعیت های با تراکم متوسط هنوز نیاز به تعداد نمونه بالایی داریم ولی 50 درصد صرفه جویی را می توان از یک برنامه موفق نمونه برداری دنباله ای انتظار داشت.