صفحه محصول - پاورپوینت زندگینامه فیلیپ جانسون

پاورپوینت زندگینامه فیلیپ جانسون (pptx) 33 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 33 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بَسم اللّه الّرحمن الّرحیم مقدمه فیلیپ جانسون که بود ؟ فیلیپ جانسون در سال 1906 در کلیولند ایالت اوهایوی آمریکا به دنیا آمد و در طی دوران به یکی از قدرتمندترین معماران عصر بدل گشت. او نه تنها یک معمار بود، بلکه یک مورخ، نویسنده، منتقد، مدیر موزه و... نیز بود. در سال 1949، پس از گذشت سالیانی که به عنوان اولین مدیر موزۀ هنرهای مدرن در بخش معماری به کار خود ادامه می داد، خانه ای شخصی برای خودش در New Canaan واقع در Connecticut طراحی نمود، همان موضوع پایان نامه اش نیز بود و به خانۀ شیشه ای معروف گشت. او نشان افتخارآمیز مدرسۀ بین المللی معماری را برای نمایشگاهی در MOMA دریافت نمود.جانسون اولین ملاقات میس ون درروهه و لوکور بوزیه را به کشورش ترتیب داد. جانسون و میس آپارتمان نیویورک را طراحی نمودند، و بعدها وی تمایل خود را برای همکاری با میس در مورد ساختن آسمان خراش سیگرام نشان داد. وی در دهۀ 50 در نحوۀ نگرش خود تجدید نظر نمود، اوج این مسأله در کار جنجالی و بحث برانگیز آن دوره، به نام ادارۀ کل AT&T بود، که اکنون به آن قلۀ Chippendale می گویند و در نیویورک واقع است. در سال 1967 با گروه معماری جان بورگی شروع به همکاری نمود و این همکاری تاسال 1987 ادامه داشت و محصول این 20 سال خالی از شگفتی ها نبود. در سال 1979 اولین جایزۀ پریتزکر به وی اهداء شد، در متن تقدیر از او چنین گفتند به خاطر توانمندی و استعدادش در کار و نحوۀ نگرش و تعهد وی در ساخته هایش، ثابت قدم بودن و کارهای عام المنفعه ای که در راستای اهداف انسانی و محیط زیستی است این جایزه به وی اهداء می گردد، او همچنانکه یک منتقد و مورخ است، مبارزی در صحنۀ معماری مدرن نیز می باشد، که تصمیم بر طراحی بزرگترین بناها گرفته است. فیلیپ جانسون شروع افتخار آمیزی برای پنداری 50 ساله است و انرژی و روح تازه ای را در کالبد تعداد بی شماری از موزه ها، تئاترها، کتابخانه ها، خانه ها، باغ ها وساختارهای سازمانی دمیده است.))، در همین مراسم فیلیپ جانسون سخنرانی نیز نمود که خواندن آن خالی از لطف نیست.  از سال 1989، جانسون تقریباً بازنشسته شد، او بیشتر اوقات خود را صرف پروژه های شخصی خود میکرد، اما هنوز هم به عنوان مشاور با گروه معماری جان بورگی همکاری داشت. جزو آخرین کارهای وی طراحی مدرسۀ جدید هنرهای زیبا در کالج استون هیل واقع در گرینزبورگ ایالت پنسیلوانیا بود. کارهایی از فیلیپ جانسون : International Place در بوستون، Tycon tower در ویرجینیا، Momemt Place در دالاس، 53rd at third در نیویورک، NCNB Center در هیوستون، PPG در پیتزبورگ، California 101 در سان فرانسیسکو، United bank center tower در دنوار، Century Center در هند، A Water Garden در تگزاس، A Civic Center در ایلی نویز، The Crystal Catedral در کالیفرنیا، The Country Catedral Center در میامی، Glass House در کانکتی کات و ...  جانسون وداع نمودگزیده ای از سخنرانی فیلیپ جانسون : معماری در اصل طراحی فضاهای داخلی است، هنر سازمان­دهی فضای داخلی.مسؤولیت و وظیفه­ای که معماری فارغ از عملکرد، ساختار و حتی مصالح دارد، این است که فضا را به سمت هنر سوق دهد.چیزی که فکر میکنم همچون یک ریسمان در تمام کارهای من امتداد دارد، علاقه پرشور من به فضای جمعی است، فضایی که با قدم زدن در درون آن درک می­شود.تفاوتی ندارد که چند ساختمان بنا کرده باشید، کیفیت به مقدار بستگی ندارد. کیفیت کار تنها به این بستگی دارد که برای تحت تأثیر قرار دادن و دگرگون کردن فرهنگ ریسک کرده باشید. منتها بایستی توجه داشته باشید که در ساختمان سازی و در اینکه یک ساختمان عجیب یا یک ساختمان اصیل بسازید، ریسکی وجود ندارد. باید همانند معماران بزرگ تاریخ دست به ریسک های واقعی بزنید. به نظر من یک معمار وقتی می تواند خودش را برای این کار آماده کند که سه شرط داشته باشد: اول باید دانش کاملی از تاریخ معماری داشته باشد، دوم با تسلط بر مصالح و شکل پرورش یافته باشد و آخر اینکه باید در هنرها و ایده­های روز فردی مطلع و دست اندرکار باشد. باید تاریخ معماری را به دقت مطالعه کرد، اما به طریقی که فقط یک معمار می تواند. تنها راه برای یک معمار که بتواند واقعاً تاریخ فضاهای معماری را مطالعه کند، بازدید از آن ساختمان ها و تجربه فضای آنهاست.فضا را نمی توان به قالب عکس درآورد، زیرا عکس تنها به ضبط فرم و سطح قادر است. همچنین فضای معماری نمی تواند در یک متن یا توسط هیچ فیلسوف و یا منتقدی توصیف شود. با اینکه متن می تواند تجربه یک فضا را توصیف کند، ولی نمی تواند جایگزین خود آن تجربه شود.  اگر دانش معماری خود را به تحصیلات معماری و کتاب و مجله محدود کنید، کارتان به همان اندازه کاغذهای چاپ شده حقیر و سطحی خواهد بود.  از آنجایی که فضا را شکل و ماده بوجود می آورد، معمار باید حس خود را از شکل بدون توجه به هیچ نظام اخلاقی تاریخی و یا روشنفکرانه، پرورش دهد. هر معمار باید کمی انقلابی باشد. نسخه برداری از روی ساختمان­های قدیمی به هیچ­گونه تلاش و خطرپذیری احتیاج ندارد. باید این جرأت را داشته باشید که بر خلاف عادت عمل کنید.ما هرگز خودمان را تکرار نمی کنیم، بلکه دوست داریم برخلاف میل، احساس و طبیعت مان عمل کنیم. تنها گناه و معصیت اصلی در طراحی ساختمان، ملالت آور و خسته­کننده بودن آن است.با اینکه مهارت های فنی هنرمندانه تضمین کننده توفیق معماری نیست، اما هیچ دگرگونی فضایی بااهمیتی نیز بدون آنها میسر نیست. هیچ وقت فراموش نکنید که گرچه یک تکنسین یک معمار نیست، ولی یک معمار همیشه یک تکنسین است.کمک بزرگ پست مدرنیست ها و دیکانستراکتیویست ها به معماری امروز، آزاد کردن جستجو در شکل و ماده فارغ از محدودیت هایی بوده است که عادات و اعتقادات کاذب بوجود می آورند. ظاهر و سیمای ساختمان بایستی فی نفسه این قابلیت را داشته باشد که موجودیت خویش را در محلی که در آن قرار گرفته است، به رخ بیننده بکشد. ساختمان ها نتیجه چانه زدن ها، معامله کردن ها، مشاجره کردن ها، پرخاش کردن ها و مقداری فریادزدن و نعره زدن با کارفرماهای متمرد، پیمانکاران، کارگرها، تکنسین ها، نجارها و سنگ کارهاست . خشم تمامیت معمارهاست.یک ساختمان خوب بیشتر نتیجه یک کارفرمای خوب و یک پیمانکار خوب است تا یک معمار خوب.هیچ وقت یک معمار حرفه ای تمام عیار نشوید، مگر آنکه نتوانید از آن دوری کنید. اگر با یک اشتیاق عاشقانه مجبور به این کار نباشید، هیچ وقت پول دار نخواهید شد و به پریشانی خواهید افتاد. حرفۀ معماری دلچسب ترین حرفه هاست و بعد از کشاورزی ضروری ترین می باشد، آدمی ابتدا باید بخورد، بیاشامد و سرپناهی برای زیستن داشته باشد. سپس مذهبی تا عبادت کند و خدمتگزار بعد روحانیش گردد. چه کسی در بین ما احساسی مذهبی بعد از دیدن کلیسای چارترس، مسجد جمعۀ اصفهان، پارک ریوآنجی در کیوتو نمی کند؟ ولی برتر از آنها نقاشی و تندیس گری است که برترین هنر ما و هر فرهنگ دیگری است.در عین حال معماری با بسیاری از حرفه های دیگر همراستاست و لازمۀ بیان تمامی ملاحظات اجتماعی می باشد، هیچ جامعۀ جدیدی بدون ساختمان های جدید معنی ندارد. تمامی اصلاح طلبان و سوسیالیست های کندرو مانند فرانکلین روزولت، همیشه از معماری نوین حمایت کرده اند.با گذشت زمان تکنولوژی های جدیدی در ساخت بناها مطرح گردید مانند آسانسور و...، تکنولوژی های بزرگ، معماری قدرتمند را می پروراند. اینجا آرمان شهرهای خیالی که در ذهن فلاسفه جای دارد، وجود ندارد تا بتواند بر قلمرو معماری وارد گردد. در تمامی حرفه ها مشکلاتی وجود دارد. هر زمان بر همقطارانم غبطه می خوردم، هنگامیکه می نوشتند، می کشیدند یا قطعه ای برای موسیقی می ساختند. آنها آنگونه که می­خواستند زندگی می کردند، هر زمان که می خواستند کار می کردند، با مصالح سرکش، سقف های روزنه دار و... درگیر نبودند. آنها می توانستند خطاهای خود را بپوشانند و حتی از بین ببرند. برای من شگفت آور نیست که سراسر تمدن با بناهایش به خاطر سپرده می شوند، وقتی به Teotihuacan در مکزیکو فکر میکنم، جایی که مردمانش به فراموشی سپرده شده اند وحتی ردپایی از آنها نمانده است، نه چرخ دستی، نه نوشته ای و نه کتابی، نه ابزار آهنی و مفرغی، هنوز شهری از هزاران سال پیش با نگاره هایش، عظیم و فراموش نشدنی به یادگار مانده است. یا شهر مذهبی مصریان با اهرامی که در نگاه آنها دارای مقام و منزلت بود، با یک خیابان اصلی تشریفاتی، عریض تر از پارک Avenue، گذرگاهی دسته جمعی با پله های زیاد و در راستای عمارات مذهبی، یک سازه و ساختار تاریخی مربوط به عصر نوسنگی که زمان و علم را به مبارزه می طلبد. حرفۀ معماری تنها فعالیت انسانی است که می تواند معجزه بیافریند.امروزه معماری بسیاری از اصل های انسانی را فراموش کرده است. صنعت و علم تمامی انرژی ما را اشغال کرده است. افکارمان در شعر و نثر، فلسفۀ مان در کلمات و سخنان جای دارند و ماوراءالطبیعۀ ما بی خدا و بی هویت گشته است. ارزشهای زیبایمان میراثی از افکار سودگرایانۀ کلوین و جان استوارت میل هستند. امیدها و آرزوهایمان مادی گرایانه، راهمان، افکارمان بدون اسطوره، واقع گرایانه و صرفاً عملکردی گشته اند. کلماتی مثل خدا، روح و نفس، زیبایی شناسی، نور و شکوه و تاریخ از چرخۀ زندگی خارج شده اند و دمده شده اند و ما باید از آنها اجتناب کنیم. ما باید کلمات سودآوری مانند هزینۀ تولید و بهره وری و... را استفاده نمائیم.