صفحه محصول - پاورپوینت بررسی شهاب و شهاب سنگ

پاورپوینت بررسی شهاب و شهاب سنگ (pptx) 20 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 20 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بررسی شهاب و شهاب سنگ شهاب شهاب یا تیر شهاب خطی از نور است که هنگام سوختن شهابواره در جو زمین ایجاد می شود. در یکشب صاف و بدون مهتاب، حدود 10 شهاب در ساعت قابل رویت هستند. تعداد شهابهای قابل مشاهده در حدود ساعت 4 بامداد به حداکثر می رسد، زیرا بیننده در قسمتی از زمین قرار می گیرد که مستقیما درجهت غبارهای فضایی است . بهترین زمان مشاهده شهابها هنگام رگبار شهابهاست که هنگام عبور زمین از یک جریان غباری بر جای مانده از یک ستاره دنباله دار صورت می گیرد. رگبار شهابها بعضی از گروههای شهابها، به خلاف سقوط غیر قابل پیش بینی شهابسنگها، در فاصله های زمانی کم و بیش منظمی در آسمان ظاهر می شود این نمایشها را رگبارهای شهابی می نامند. شمار شهابهای یک رگبار در دوره نهایی فعالیت رگباری، کاملاً متغیر است و ممکن است حداقل آن عرض یک ساعت، 5 و یا حتی کمتر باشد و حداکثر آن به حدود 75 سر بزند با این حال گاهی تواتر ظهور یا شمار شهابها بسیار بیشتر است در عرض یک ساعت ممکن است هزاران شهاب مشاهده شوند مثلاً برآورد شده است که حدود 35000 شهاب در عرض یک ساعت در جریان رگبار شهابی اسدی نوامبر 1833 به زمین افتادند این نمایش تماشایی که یک باران شهابی تند واقعی بود تقریباً همه بینندگان را وحشت زده کرد. از دیگر رگبارهای شهابی تماشایی باید رگبارهای شهابی چیاکو پینید یا نواژدهایی اکتبر 1933 و 1946 و رگبار اسدی سپیده دم 17 نوامبر 1966 را نام برد. در بعضی موارد، رگبارهای شهابی را از روی ستارگان دنباله دار نامگذاری می کنند مثلاً نام جیاکوپینید ها از نام ستاره دنباله دار جیاکو پینید و نیز نام بیلایها از ستاره دنباله دار بیلا گرفته شده است با این حال به طور کلی صورتی که در آن مدار روشن با مرئی یک رگبار شهابی واقع شده است، در نامگذاری رگبار شهابی نقش تعیین کننده ای دارد. اغلب مشاهده شده است که در مدار رگبار شهابی با مدار ستارگان دنباله دار تطابق دارد و در نتیجه دانشمندان به طور کلی به این نتیجه می رسند که رگبارهای شهابی خرده ریزه هایی از ستارگان دنباله دار موجودند. شهابواره به غبارها و صخره های موجود در فضا شهابواره می گویند. دو منبع شهابواره ها عبارتند از: ستارگان دنباله دار و سیارکها . ستاره های دنباله دار هنگام نزدیک شدن به خورشید، غبارها و تکه هایی از خود را از دست دادهش و تبخیر می شوند. سیارکها نیز هنگام تصادم، تکه هایی از خود بر جای می گذارند. هر سال حدود 215000 تن از این مواد وارد جو می شوند . در جو زمین، اصطکاک بین شهابواره ها و مولکولهای هوا طیفی از نور ایجاد می کند که شهاب نامیده می شود. اگر شهابواره کاملا نسوزد، به زمین بر خورد می کند که در این صورت شهابسنگ نامیده می شود. اندازه شهابسنگها   بر طبق برآورده های اخیر، هر روز 10،000 تن شهابسنگ به زمین می رسد. بیشتر این جرمها فوق العاده ریزند، به طوری که جو زمین به هنگام عبورشان هیچ گونه تاثیر خاصی بر آنها نمی گذارند . این ذرات احتمالاً دست نخورده به زمین می رسند. حداکثر بعد آنها یک صدم سانتی متر است. با ماهواره های مخصوص می توان این ذرات را، به هنگام عبور از فضا، جمع آوری کرد. این ذرات کوچک و تقریباً غیر قابل ادراک را شهابسنگهای کوچک یا شهابسنگهای ریز می نامند .