صفحه محصول - مبانی نظری درخود ماندگی(اتیسم)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 29 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏اتیسم (autism‏)
‏مبانی نظری درخود ماندگی(اتیسم)
‏اتيسم (درخود ماندگي )
‏اتيسم براي اولين بار در سال 1943 توسط يک روانپزشک آمريکايي به نام لئو کانر بعد از بررسي يازده کودک که از نظر او کاملا با کودکان ديگر از لحاظ نشانگان اختلال متفاوت بودند ، توصيف شد. از نظر کانر سيماي اصلي اين اختلال ناتواني کودکان مبتلا در برقراري ارتباط با ديگران از بدوتولد و دوري گزيني و تنهايي آنهاست .کانر براي توصيف اين تنهايي شديد از واژه در خود ماندگي ( اتيسم ) به معناي جذب نشدگي در فعاليت هاي ذهني بهره گرفت .از زماني که کانر سيماي اصلي اوتيسم را تشريح نمود ، بحث و عدم توافق هاي بسيار متوجه نشانه هاي مرضي که دقيقا براي تشخيص اتيسم لازم است گرديده است . آيزنبرگ (1956) پس از مطالعه 120 کودک اوتيستيک ضمن تاييد ويژگي هاي قبلي ، انزوا طلبي و اصرار در يکساني و يکنواختي محيط را به عنوان بر جسته ترين صفات اين اختلال که به سندرم کانر نيز معروف بود ، مطرح ساخت.تا اينکه به علت پيچيدگي و مبهم بودن امر تشخيص ، کميته اي در انگليس تحت سرپرستي دکتر ميلدرد گرک تشکيل و نکاتي را که شرايط در خود ماندگي دوران کودکي را مشخص مي کرد ، مطرح ساختند .سرانجام ، علي رغم اختلاف نظر متخصصان ، ويژگي هايي همانند رفتارهاي خود - بر انگيزنده و خود - آسيب رسان براي اين اختلال مطرح شد.
‏