ادبیات نظری تحقیق پیمان‌های امنیتی، تاریخچه پیمان‌های امنیتی در جهان و افغانستان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 56 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏پیمان‌های امنیتی
‏مقدمه
‏روابط بین‌‏المللی چنان گسترده شده که همزیستی هیچ دولتی بدون در نظر گرفتن وضعیت سا‏ی‏ر اعضا‏ی‏ این جامعه میسر نخواهد بود. هیچ باز‏ی‏گر‏ ‏به‌تنها‏یی‏ خود نمی‏تواند بر مشکلات موجود در عرصه روابط ب‏ی‏ن‌الملل‏، مانند جنگ، ‏بن‏ی‏ادگرا‏یی، گسترش سلاح‏های ‏کشتارجمع‏ی، امنیت اقتصادی و انسانی،‏ فائق آید. هیچ ‏دولت‏ نمی‏تواند بدون اتحاد با سایر دولت‌ها و بازیگران‏ چون سازمان‏های ‏ب‏ی‏ن‌الملل‏ی ‏منافع خود را تأمین کند و ‏ی‏ا به تأمین اطم‏ی‏نان‌‏بخش امنیت خود در برابر موانعی که محیط بین‌‏المللی دارد، اتکا کند‏. ‏معادله فرصت و تهدید کشورها را به تصم‏ی‏م‌‏گ‏ی‏ر‏ی‏ راهبردی ملزم می‏سازد. در این میان در‏ پهلوی‏ بهره‌گ‏ی‏ر‏ی‏ از منافع ملی قدرت برای حصول به آرمان‌‏ها و منابع حیاتی ملی، منابع برون ملی قدرت نیز وجود دارند که هرچند خواه‌‏ناخواه با منابع ملی قدرت، عجین بوده و رابطه تنگاتنگ دارند‏. ی‏کی از این امکانات و قواعد یا فرایندهای بازی در محیط بین‌‏المللی در راستای صلح و امنیت بین‌‏المللی «پیمان‌های دفاعی‏- امنیتی. Security & Defense Treaty
‏» اس‏ت‏.‏ ساعد، نادر، حقوق بین‌الملل معاصر (نظریه‌ها و رویه‌ها) انتشارات خرسندی، چاپ اول، تهران 1387، صص، 218‏. ‏220.
‏. پیمان‌های امنیتی- دفاعی به معاهداتی دو یا ‏چندجانبه‏ اطلاق می‏‏شود که میان دولت‌ها و سازمان‏های امنیتی، به هدف همکاری امنیتی و دفاعی انعقاد می‏یابد.
‏انعقاد پیمان‌های امنیتی و دفاعی میان دولت‌ها موضوع جدید نیست، بلکه ریشه در دوران باستان دارد. تمدن‏های باستان چون یونان، مصر و پارس، استفاده از پیمان‌های امنیتی و دفاعی، برای کشورگشائی و دفاع از حاکمیت ‏امپراتور‏ی‌‏ها‏، مبارزه با شورش‏های داخلی امر رایج و معمول بوده است. بعد از ‏شکل‌گ‏ی‏ر‏ی دولت‏های مدرن در اروپا، استفاده از پیمان‌های امنیتی برای دفاع از سرزمین‏ ‏و گسترش حاکمیت این دولت‌ها همچنان ادامه یافت. بعد از جنگ اول و دوم جهانی، انعقاد پیمان‌های دفاعی میان کشور‏ها، ‏به‌منظور‏ افزایش قدرت و گسترش نفوذ سیاسی و نظامی، از سوی دو قدرت رقیب ایالات‏متحده آمریکا و اتحاد شوروی رشد چشمگیری داشت. فضای رقابتی ناشی از جنگ سرد بعد از 1945 میلادی باعث شده بود که این دو قدرت بزرگ به هدف کاهش نفوذ یکدیگر اقدام به انعقاد پیمان‌های نظامی دوجانبه و ‏چندجانبه‏ با کشور‏های مختلف نمایند. این پیمان‌ها زمینه را برای توسعه و بلند بردن قدرت‏ آن‌ها در کشورهای مختلف فراهم می‏کردند. پیمان‌های امنیتی و دفاعی بر ساختارهای حقوقی مثل ‏معاهده‏ ‏استوارند‏.‏ ‏با ‏تک‏ی‏ه‌بر‏ این معاهدات، کشورها
‏درزم‏ی‏نه‏ باهم تعهد به همکاری می‏‏نمایند. این پیمان‌ها، ماهیت ‏تدافعی‏. Defence Alliance:‏ نوعی از پیمان یا اتحاد است که برای دفع حمله دیگران و حفظ وضع موجود انعقاد می‌یابد و متعهدین، ملزم به دفاع از هم‌پیمانی هستند که موردحمله مسلحانه قرار گیرد.
‏ و تهاجمی‏.Offense Unity Alliance:‏ ‏نوعی از پیمان یا اتحاداست که به‌منظور کشورگشایی یا تفوق بر سایر دول میان دو یا چند کشور بسته می‌شود.
‏ داشته‏ به‌صورت‏ دوجانبه و ‏چندجانبه‏ منعقد ‏م‏ی‌‏شوند‏.
‏مبحث اول: مفهوم و ‏الزامات شکل‌گیری‏ پیمان‌های امنیتی
‏گفتار اول: مفهوم ‏و تعهدات ‏پیمان‌های امنیتی از منظر حقوقی
‏بررسی مفهوم پیمان‌های امنیتی ازنظر حقوقی مستلزم بررسی مفهوم معاهدات است، ‏زیرا‏ پیمان‌های امنیتی نوعی از معاهدات بین‌‏المللی به شمار رفته‏، ‏تابع قواعد و اصول حقوق ب‏ی‏ن‌‏الملل عمومی‏،‏ به‌‏و‏ی‏ژه حقوق معاهدات است. امروزه مفهوم عملی مناسبات دولت‌ها در قالب عهدنامه‏ها و معاهدات تجسم می‏یابد‏.‏ سازمان‌‏ها‏ی‏ عظیم بین‌‏المللی ازجمله سازمان ملل متحد‏. The United Nations Organization
‏، ‏سازمان‏های امنیتی ‏–‏ دفاعی مانند ناتو، ‏مبانی حقوقی خود را در قراردادها‏ی‏ چندجانبه و معاهدات جستجو می‏کند‏.‏ ‏براون لی، یان، نظر اجمالی بر حقوق معاهدات، ترجمه احمد قرنطینه، مجله حقوقی شماره پنجم، بهار 1385، ص‏ 179.
‏.
‏ ‏واژه معاهده مصدر عربی است که معنای باهم عهد و پیمان بستن و سوگند خوردن را می‌دهد. ‏.‏ عمید، حسن، فرهنگ فارسی، ناشر، راه رشد، چاپ اول، تهران 1389، ص 956.
‏ ‏از دیدگاه عرف ب‏ی‏ن‌‏الملل معاهده عبارت است از توافق منعقده، میان دو یا چند تابع‏ ‏حقوق ب‏ی‏ن‌‏الملل (اعم از کتبی و شفاهی) به‌‏منظور حصول آثار حقوقی معین‏،‏ طبق حقوق ب‏ی‏ن‌‏الملل‏ ‏بدون در نظر داشت نام و عنوان که برای آن انتخاب می‏شود.‏. ضیایی بیگدلی، محمدرضا، حقوق معاهدات بین‌المللی، انتشارات گنج دانش، چاپ دوم، تهران 1384، ص 9.
‏ ‏کنوانسیون 1969 وین در مورد حقوق معاهدات میان دولت‌ها در ماده 2 بند‏ ‏(الف) خود معاهده را چنین تعریف م‏ی‌‏نما‏ی‏د: «معاهده به معن‏ی‏ یک توافق کتب‏ی‏ منعقده میان دولت‌‏هاست که تابع حقوق ب‏ی‏ن‌‏الملل بوده اعم از اینکه در یک سند واحد، ‏ی‏ا دو یا چند سند مرتبط به هم ا‏ی‏جادشده‏ باشد، بدون در نظر داشت اسم یا عنوانی که برای آن بکار می‏برند.»‏.The United Nation Treaty Collition, Vienna Convention on th Law of treaties (With annex).Concluded at Vienna on 23 May 1969.
https://treaties.un.org/doc/Publiction/UNTS/Volume%201155/volume. 1155. l. 18232. English.pdf. Pp, 332. 512, p, 333.
‏ در این تعریف معاهده، ‏صرفاً‏ به توافقات کتبی میان دولت‌ها اطلاق می‏شود‏؛ ‏بنابراین معاهدات شفاهی، معاهدات که ی